Η ζωή τους θα μπορούσε να γίνει κινηματογραφική ταινία. Αγαπούν την μοτοσυκλέτα, τους δυο τροχούς, λατρεύουν την ταχύτητα, δίνοντας τη «μάχη» στην άσφαλτο με αντίπαλο το χρονόμετρο. Η οικογένεια Πουμπουρίδη από τη Θεσσαλονίκη σίγουρα είναι διαφορετική από τις άλλες. Με απλά λόγια; Ρόδα, γκάζια και οικογένεια!
Ο πατέρας, Γαβριήλ Πουμπουρίδης από μωρό παιδί είχε να κάνει με τις μηχανές και τους δυο τροχούς. «Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς μοτοσυκλέτα. Είναι το πάθος, το χόμπι μου, τώρα το επάγγελμά μου, αλλά και η ζωή μου η ίδια. Μπορώ να… λύσω και να δέσω μια μηχανή ανά πάσα στιγμή. Ασχολούμαι με τους αγώνες ταχύτητας εδώ και 20 χρόνια» τονίζει στη «δ». Δίπλα του η σύζυγός του Ελένη. «Κόλλησε» κι αυτή το… μικρόβιο των δυο τροχών και της ταχύτητας. «Από το 2003 βρίσκομαι πάνω σε μια μηχανή και συμμετέχω σε αγώνες. Δεν μπορούμε να φανταστούμε την ζωή μας χωρίς τη μηχανή». Μαζί τους η οκτάχρονη Σοφία. Το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά. «Την είχα στους αγώνες από τότε που άρχισε να περπατάει. Δεν χρειάστηκε πολύ να μου ζητήσει να τρέξει με μια μηχανή» μας λέει γελώντας η μητέρα της γλυκύτατης Σοφίας.
Τρέχουν οικογενειακώς σε αγώνες μοτοσυκλέτας, τους λεγόμενους Dragster οι οποίοι «γεννήθηκαν» στη Θεσσαλονίκη. «Είναι αγώνες επιτάχυνσης. Μέσα σε 420 μέτρα αναπτύσσεις μεγάλες ταχύτητες» μας εξηγεί η Ελένη η οποία είναι και αντιπρόεδρος της ΛΕΝΟΕ (Λέσχης Ντράγκστερ Οδηγών Ελλάδας) συμπληρώνοντας: «Είναι οι… νόμιμες κόντρες (σ.σ. γέλια). Γίνονται συνήθως σε ειδικές πίστες σε αεροδρόμια και ο μεγάλος αντίπαλος είναι το χρονόμετρο». Οι κίνδυνοι υπάρχουν, αλλά η αγάπη για την ταχύτητα περισσεύει. «Τραυματίστηκα το 2007, έκανα να περπατήσω 17 μήνες, αλλά εδώ μιλάμε για μια διαφορετική σχέση με τη μηχανή, τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει» τονίζει με αποφασιστικότητα η Ελένη Πουμπουρίδου.
Η οκτάχρονη Σοφία πετάγεται: «Μου αρέσει η μηχανή. Θέλω μια μέρα να ανταγωνιστώ ως μεγάλη πια τη μητέρα μου, αλλά και να τρέξω σε αγώνες στην Ευρώπη», μας λέει ενώ καβαλάει την μηχανή της, η οποία είναι «ντυμένη» στα χρώματα του ΠΑΟΚ, έχοντας τυπωμένο τον δικέφαλο αετό. «Η άλλη μου μεγάλη αγάπη είναι ο ΠΑΟΚ. Κοιμάμαι με τη φωτογραφία της ομάδας πάνω από το κρεβάτι. Όνειρό μου να γνωρίσω τον Κλάους Αθανασιάδη» συμπληρώνει με ένα πλατύ χαμόγελο.
Η οικογένεια Πουμπουρίδη έχει τρέξει σε πάνω από 130 αγώνες από το Πολύκαστρο μέχρι την Κρήτη. Μια σχέση πάθους με τη μηχανή που κοστίζει αρκετά και κρύβει κινδύνους. «Οι μηχανές, οι στολές, οι μετακινήσεις κάνουν το σπορ ακριβό, χρειάζονται χρήματα, αλλά το αγαπάμε. Μέχρι τώρα όλα τα βάζαμε από την τσέπη μας. Φέτος βρέθηκε ένας χορηγός, ‘PR espresso’ στον Εύοσμο, τον οποίο ευχαριστούμε δημόσια» εξηγεί ο Γαβριήλ, ο οποίος έχει δημιουργήσει στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης την Team Gabriel με ορμητήριο το Drugbike service.
Πηγή: δημοκρατία
