Πηγή «αιμορραγίας» φορολογικών εσόδων αποτελούν χιλιάδες σπίτια στη Χαλκιδική που νοικιάζονται από τους ιδιοκτήτες τους στη… ζούλα ως τουριστικά καταλύματα. Οι εκτιμήσεις των τουριστικών παραγόντων, μάλιστα, κάνουν λόγο ακόμα και για 5.000 κατοικίες σε αυτή την κατηγορία.
Το φαινόμενο παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις κυρίως εξαιτίας της κρίσης, που ωθεί ιδιοκτήτες εξοχικών κατοικιών στον νομό να τις εκμισθώνουν στους τουρίστες για να συμπληρώσουν τα εισοδήματά τους, αλλά και εξαιτίας των ανύπαρκτων ελέγχων.
Στη χειρότερη περίπτωση δεν γίνονται καν μισθώσεις, με τα χρήματα να είναι όλα «μαύρα», ενώ στην… καλύτερη γίνεται έστω μια αστική μίσθωση, για να υπάρχει μια επίφαση νομιμότητας, τα μισθώματα όμως που εμφανίζονται είναι πολύ μικρότερα από αυτά που τελικά εισπράττονται. Οι διαστάσεις της φορολογικής αιμορραγίας γίνονται αντιληπτές, αν λάβει κανείς υπόψη ότι το μίσθωμα για ένα διαμέρισμα μπορεί να φτάσει τα 5.000 ευρώ τη σεζόν και για μια βίλα, πρώτη στο κύμα, ακόμα και τα 3.000 ευρώ την ημέρα (!), και να εμφανίζεται στα… 300 ευρώ. Υπάρχουν επίσης οι περιπτώσεις όπου γίνεται ένα συμβόλαιο 15 ημερών, κυρίως με ξένους, και με αυτό οι τουρίστες μένουν στο σπίτι όλη τη σεζόν.
«Το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Εχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι δεν πρέπει κανένα κατάλυμα που δεν έχει άδεια λειτουργίας από τον ΕΟΤ και σχετικό αριθμό μητρώου να νοικιάζεται ως τουριστικό» σημειώνει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενοικιαζόμενων Δωματίων και Διαμερισμάτων Χαλκιδικής Δημήτρης Χαδαλής.
«Η παραοικονομία ανθεί στο κομμάτι αυτό και η αδυναμία των ελεγκτικών μηχανισμών είναι φανερή. Είναι όμως πια ένα πρόβλημα που δεν αφορά μόνο τη Χαλκιδική, αλλά όλη την Ελλάδα» εξηγεί από την πλευρά του ο πρόεδρος του τουριστικού οργανισμού της περιοχής Γρηγόρης Τάσιος.
Σημειώνεται ότι η κατάσταση αυτή δυσκολεύει και όσους αναζητούν σπίτι στον νομό για τις ανάγκες της εργασίας τους. Είναι ενδεικτικό ότι για ένα ημιυπόγειο ο ιδιοκτήτης μπορεί να ζητήσει πάνω από 2.000 ευρώ τη σεζόν.
