Αν και η πιθανότητα αυτή είναι σχετικά μικρή, συχνά συνιστάται η χορήγηση αντιβίωσης μία ημέρα πριν την επέμβαση και τις πρώτες ημέρες μετά από αυτήν.
Ποια προβλήματα μπορεί να προκαλέσει η εισαγωγή ενδομήτριου σπειράματος;
Κίνδυνος φλεγμονής στη μήτρα. Οι μελέτες κατέδειξαν, πως η εισαγωγή ενδομήτριου σπειράματος δεν προκαλεί αύξηση του κινδύνου για λοιμώξεις, αρκεί η γυναίκα να αποφεύγει την επαφή με περιστασιακούς συντρόφους. Στην περίπτωση αυτή ο κίνδυνος λοίμωξης αυξάνεται όχι λόγο του ενδομητρίου σπειράματος, αλλά λόγο του τρόπου ζωής.
Αν και τα ποσοστά εγκυμοσύνης είναι εξαιρετικά χαμηλά, αν τελικά επιτευχθεί κύηση υφίσταται ελαφρώς αυξημένη πιθανότητα αυτή να είναι εξωμήτριος. Συγκεκριμένα το 6% των κυήσεων σε γυναίκες με ενδομήτριο σπείραμα χαλκού είναι εξωμήτριες, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για γυναίκες με ορμονικό ενδομήτριο σπείραμα ανέρχεται στο 24%. Αυτό, που είναι σημαντικό είναι να συγκρίνουμε το κατά πόσο η χρήση ενδομήτριου σπειράματος αυξάνει τον κίνδυνο για εξωμήτριο σε σχέση με τον αντίστοιχο κίνδυνο για γυναίκες, που δεν χρησιμοποιούν αντισύλληψη.
Συγκρίνοντας κίνδυνο, που διατρέχει μια γυναίκα, που δεν χρησιμοποιεί αντισύλληψη, να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο εξωμήτριας κύηση με τον αντίστοιχο κίνδυνο, που αντιμετωπίζει μια γυναίκα, που φέρει ενδομήτριο σπείραμα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα, πως τελικά η χρήση ενδομήτριου σπειράματος με χαλκό μειώνει το σχετικό κίνδυνο περίπου στο ένα δέκατο. Αντίστοιχα η χρήση ενδομήτριου σπειράματος με ορμόνη συνδέεται με αύξηση του κινδύνου αυτού κατά 50% με 80%.
Η εισαγωγή ενδομήτριο σπειράματος ενδέχεται να προκαλέσει κοιλιακό άλγος και κολπική αιμόρροια. Οι επιπλοκές αυτές είναι μάλιστα από τις συνηθέστερες, που συνδέονται με την εισαγωγή ενδομήτριου σπειράματος. Μάλιστα ποσοστό 5% με 15% των γυναικών επιλέγουν την αφαίρεση του σπειράματος εντός ενός έτους από την τοποθέτησή του λόγω των επιπλοκών αυτών. Γυναίκες με έντονη δυσμηνόρροια, οι οποίες παρουσιάζουν και αυξημένη ροή κατά την έμμηνο ρύση ή παρατεταμένη έμμηνο ρύση, είναι πιο πιθανό να μην «ανεχθούν» ενδομήτρια σπειράματα χαλκού. Αντίθετα, οι γυναίκες αυτές είναι καλές υποψήφιες για τοποθέτηση ορμονικών σπειραμάτων, τα οποία μειώνουν τη δυσμηνόρροια περιορίζοντας και τη ροή. Συνήθως τα δυσάρεστα συμπτώματα από την τοποθέτηση σπειραμάτων χαλκού περιορίζονται στους πρώτους μήνες και αντιμετωπίζονται με τη χορήγηση κοινών αναλγητικών.
Υπάρχει η περίπτωση το σπείραμα να μετακινηθεί από μόνο του. Στην περίπτωση αυτή δεν είστε πλέον προστατευμένη απέναντι στο ενδεχόμενο ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Αυτό συμβαίνει συνήθως στον πρώτο χρόνο χρήση του. Αν υποψιαστείτε, πως το σπείραμα έχει βγει (για παράδειγμα αν δεν αισθάνεστε τα «σχοινάκια» βάζοντας τα δάκτυλα στον κόλπο, καλόν είναι να ενημερωθεί ο ιατρός σας. Αυτός μπορεί με έναν υπερηχογραφικό έλεγχο να ελέγξει τη θέση του.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τα ορμονικά ενδομήτρια σπειράματα, η χρήση τους έχει περιστασιακά συνδεθεί με την εμφάνιση κύστεων των ωοθηκών. Οι κύστεις αυτές είναι κατά κανόνα καλοήθεις και εξαφανίζονται αυτόματα στις περισσότερες των περιπτώσεων.
Η τοποθέτηση ορμονικών ενδομήτριων σπειραμάτων εξάλλου σε σχετικά λίγες περιπτώσεις ενδέχεται να προκαλέσουν συμπτώματα παρόμοια με αυτά, που προκαλούνται από τα αντισυλληπτικά δισκία. Συγκεκριμένα, γυναίκες έχουν αναφέρει αίσθημα βάρους και επώδυνου οιδήματος στο μαστό, πονοκεφάλους, έντονες διακυμάνσεις στη διάθεση και ακμή. Ευτυχώς, η σχετικά σπάνια αυτή παρενέργεια των ορμονικών ενδομήτριων σπειραμάτων συνήθως αυτοπεριορίζεται εντός λίγων μηνών από την τοποθέτηση.
