Σε αναβρασμό και σε φάση πλήρους αναδιάρθρωσης βρίσκεται η ελληνική αγορά καζίνο, τη στιγμή που η κυβέρνηση καλείται να αποφασίσει για την τύχη της άδειας καζίνου που πρέπει να παραχωρήσει στο σχήμα υπό τη Lamda Development, το οποίο έχει αναλάβει τη διαχείριση του Ελληνικού.
Με τα εννέα εν λειτουργία καζίνο της χώρας να εμφανίζουν αρνητική καθαρή θέση της τάξης των 400.000.000 ευρώ, με τα περισσότερα να έχουν ρυθμίσει τις τεράστιες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο και αρκετά να ζητούν μετεγκατάσταση σε άλλες περιοχές (μόνο τα Καζίνο Πάρνηθας και Θεσσαλονίκης πληρώνουν κανονικά), η κυβέρνηση αποφεύγει να ασχοληθεί με τα καυτά μέτωπα.
Τώρα αποδεικνύεται, όπως επισημαίνουν στελέχη της αγοράς τυχερών παιχνιδιών, πως οι περισσότερες άδειες καζίνο μοιράστηκαν χαριστικά, χωρίς επαρκή μελέτη για τις δυνατότητες ανάπτυξης. Είναι χαρακτηριστικό ότι είχε δοθεί άδεια καζίνο στη Φλώρινα, η οποία αποσύρθηκε, και το Ελληνικό Δημόσιο έχει πληρώσει αποζημιώσεις δεκάδων εκατομμυρίων στους κληρονόμους του μακαρίτη επιχειρηματία Πέτρου Τόττη. Μεγάλη αποζημίωση κλήθηκε να πληρώσει και στην εταιρία που είχε επικρατήσει στη διαδικασία για την άδεια καζίνου στον Φλοίσβο.
Η Μύκονος
Την ίδια στιγμή, δεν υπάρχουν, ούτε προβλέπονται άδειες καζίνο σε τουριστικές περιοχές της χώρας, όπως η Μύκονος, και σε άλλους δημοφιλείς διεθνείς προορισμούς στο Αιγαίο, καθώς και στην Κρήτη. Μάλιστα, στην Κρήτη είχε προβλεφθεί μία άδεια καζίνου, αλλά με τροπολογία σε άσχετο σχέδιο νόμου προ ετών ανακλήθηκε και αυτή η δυνατότητα.
Σήμερα, πάντως, η αγορά βρίσκεται σε αναβρασμό, κυρίως επειδή εξετάζεται η παροχή άδειας καζίνο στο Ελληνικό και καθότι το Δημόσιο έχει δυνατότητες ελιγμών, επειδή έχει λήξει η περίοδος αποκλειστικότητας για όλα τα καζίνο ανά την Ελλάδα. Η τεράστια συρρίκνωση της αγοράς κινητοποιεί επίσης τους επιχειρηματίες του κλάδου. Τα ακαθάριστα έσοδα των εννέα καζίνο της χώρας υποχώρησαν από 780.000.000 ευρώ το 2007 σε περίπου 275.000.000 ευρώ το 2014, σύμφωνα με στοιχεία της Επιτροπής Ελέγχου και Εποπτείας Παιγνίων (ΕΕΕΠ).
Ηδη, η οικογένεια Λασκαρίδη, που μαζί με τον όμιλο ΕΛΛΑΚΤΩΡ (μειοψηφικό πακέτο κατέχει η ΕΤΑΔ, η εταιρία κρατικών ακινήτων) ελέγχει το Καζίνο Πάρνηθας, έχει ζητήσει μετεγκατάσταση σε άλλη θέση, προς την παραλία, ενώ αντίστοιχο αίτημα θέτει και η ιδιοκτησία του Καζίνου Σύρου. Πάντως, η μετεγκατάσταση του Καζίνου Ξάνθης στην Αλεξανδρούπολη (με την ελπίδα πως θα προσελκύσει περισσότερους Τούρκους λάτρεις του τζόγου) δεν ήταν αρκετή για να «αναστήσει» την εταιρία. Το Καζίνο Αλεξανδρούπολης, όπως και τα Καζίνα Κέρκυρας και Ρίου (κάποτε τμήμα του κραταιού ομίλου ΜΕΤΩΝ – ΕΤΕΠ των επιχειρηματιών Χρήστου Αρφάνη και Νίκου Χιόνη) ελέγχονται από εταιρίες συμφερόντων του επιχειρηματία Κώστα Πηλαδάκη.
Στη ρύθμιση
Σύμφωνα με πληροφορίες, το Καζίνο Κέρκυρας έχει ήδη μπει στη ρύθμιση των 100 δόσεων και με προσφυγή του ζητά τη ρύθμιση των οφειλών σε 200 δόσεις. Αλλά και το Καζίνο Λουτρακίου, βασικοί μέτοχοι του οποίου είναι εταιρίες ισραηλινών συμφερόντων, έχει καταθέσει αγωγή με την οποία ζητεί αποζημίωση 45.000.000 ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο.
Το Καζίνο Λουτρακίου, που ξεκίνησε να λειτουργεί το 1994, πλήρωνε αρχικά φόρο παιγνίων 22% (20% στο Δημόσιο και 2% τέλος παρεπιδημούντων στον Δήμο Λουτρακίου). Με ιδιωτικό συμφωνητικό που είχε υπογραφεί με το υπουργείο Ανάπτυξης το 1996, ο συντελεστής φόρου πήγε από 22% σε 33% και μετά το 2014 αναπροσαρμόστηκε σε 35%. Το 1996, οι ιδιοκτήτες του Καζίνου Λουτρακίου δέχθηκαν την αύξηση του φορολογικού συντελεστή από 22% σε 33%, επειδή το Δημόσιο αναλάμβανε κάποιες δεσμεύσεις, όπως η μη παραχώρηση άλλης άδειας καζίνου (πλην της Πάρνηθας, που ήδη λειτουργούσε) στον νομό Αττικής. Προ μηνών, όμως, η διοίκηση του Καζίνου Λουτρακίου θεώρησε το ιδιωτικό συμφωνητικό παράνομο ή ότι παραβιάστηκε από το Δημόσιο και προσέφυγε στα δικαστήρια, διεκδικώντας αποζημίωση 45.000.000 ευρώ.
Το χάος ξεκίνησε με τον νόμο 2206 του 1994
Η σημερινή κατάσταση στα καζίνα διαμορφώθηκε πριν από δύο δεκαετίες με τον νόμο 2206 του 1994. Τότε προβλεπόταν η χορήγηση 12 αδειών ανά την Ελλάδα (σήμερα λειτουργούν εννέα καζίνα). Συγκεκριμένα, προβλεπόταν η χορήγηση δύο αδειών στην Αττική (Μον Παρνές στην Πάρνηθα και στη συνέχεια Φλοίσβος – άδεια που τελικά δεν παραχωρήθηκε), μίας στον νομό Θεσσαλονίκης, που σήμερα ελέγχει η Regency της οικογένειας Λασκαρίδη, μίας στην Κρήτη (που ανακλήθηκε, όπως προαναφέρθηκε), μίας στη Ρόδο (Grande Albergo delle Rose), μίας στην Κέρκυρα (όπου λειτούργησε το πρώτο μεταπολεμικό καζίνο στην Ελλάδα), μίας στις εγκαταστάσεις του «Πόρτο Καρράς» στη Χαλκιδική, μίας στο Λουτράκι, μίας στον νομό Αχαΐας (Καζίνο Ρίου), μίας στη Σύρο, μίας στη Φλώρινα και μίας στην περιοχή της Δοϊράνης. Ο νόμος προέβλεπε ότι, με απόφαση του υπουργού Τουρισμού, μπορούν να εκδοθούν δύο επιπλέον άδειες καζίνο, από τις οποίες εκδόθηκε μόνο η μία (στην Ξάνθη, που τελικά μετακόμισε στην Αλεξανδρούπολη), και εκκρεμεί η άδεια για την Ηπειρο.
Στην αγορά υποστηρίζουν σήμερα πως η κυβέρνηση, που καλείται πλέον να συνδιαλαγεί με καταχρεωμένες επιχειρήσεις, θα πρέπει να προχωρήσει σε αναδιάταξη της αγοράς με την παροχή αδειών σε τουριστικές περιοχές και όχι σε άσχετα σημεία ανά την επικράτεια για την ικανοποίηση πολιτικών εξυπηρετήσεων, όπως στο παρελθόν.
Πηγή: Δημοκρατία
