Του Μιχάλη Γ. Τριανταφυλλίδη
Οι αγρότες είναι στους δρόμους. Κατ εικόνα και ομοίωση, των πεπραγμένων των τελευταίων 40 ετών.
Το ζητούμενο είναι ότι, πριν 40 χρόνια, παρήγαν και κάτι.
Έβγαινε και κανένα ζαρζαβατικό, τελείως ελληνικό.
Το χειρότερο δε, ότι μέσα στο σημερινό μπαχαβρά, όπου τα πάντα λοιδορούνται, ελλείψη στοιχειωδών θετικών προτάσεων, αυτό το αντί που εμφανίζεται παντού, ως νέα κυρίαρχη ιδεολογία, βανδαλίζει κάθε λογική, που θα μπορούσε να δημιουργεί διεξόδους, από τη σημερινή κρίση.
Στην Ελλάδα σήμερα, χρειάζεται, να παράγουμε πλούτο.
Και το να παράγουμε πλούτο που συνοδεύεται με την δημιουργία θέσεων εργασίας ή αυταπασχόλησης, είναι ανάγκη απόλυτη, να μας συμβεί, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Και πολλές θέσεις εργασίας, αναγκαστικά, πρέπει να δημιουργηθούν στον πρωτογενή τομέα.
Και δεν σημαίνει πρωτογενής τομέας, μόνο ποσοστώσεις και παπαριές του παρελθόντος. Σημαίνει και βιολογική εκτροφή ορνίθων, κάτω από τους ελαιώνες, με εκπληκτικά αποτελέσματα. Σημαίνει και παραγωγή λαδιού, πολύ υψηλής ποιότητας που εξάγεται ως προϊόν ονομασίας προελεύσεως.
Σημαίνει και υδροπονική παραγωγή ντομάτας στη Δράμα, που σαρώνει τις αγορές κλπ., κλπ..
Και αναγκαστικά, ναι δυστυχώς, ίσως για εσάς, καλοί μου παρατηρητές της κατάντιας μας και σχολιαστές της αθλιότητας του παρόντος και του παρελθόντος μας, για να γίνει αυτό, χρειάζεται κάποιοι να γυρίσουν, στην ύπαιθρο.
Και να γυρίσουν στην ύπαιθρο για να αξιοποιηθούν τα 3 δισεκατομμύρια περίπου, που κουβαλάει το, σημερινό, Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, για τον πρωτογενή τομέα, με τρόπο ορθολογικό και σχεδιασμένο, για πρώτη φορά, μετά το 1981, που χύθηκαν πολλά δισεκατομμύρια, σε τσέπες αρμοδίων και επιτηδείων.
Και είναι ανάγκη, αδήριτη πλέον, στις νέες αγορές, να εμφανιστείς με νέα προϊόντα ανταγωνιστικά.
Και μάλιστα να διαμορφώσεις προϋποθέσεις που η Νοτιοανατολική Ευρώπη και Ανατολική Μεσόγειος, έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν στον Διεθνή καταμερισμό, στον 21ο αιώνα.
Όλα τα υπόλοιπα τα ακούω βερεσέ, ως κουβέντες καφενείου και μάλιστα χαμηλού επιπέδου, διότι στο δικό μας καφενείο, δεν θα το συζητούσαμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο…
Η προηγούμενη περίοδος, του πλούτου και του παραλογισμού, κουβάλησε στις πόλεις χιλιάδες νέους ανθρώπους, δήθεν για να βρουν δουλειά και να φτιάξουν το μέλλον τους…
Δεν κατάλαβα γιατί, με τόσες υποδομές που ήδη υπάρχουν να μην διαμορφωθεί η συνθήκη που το αντίθετο ρεύμα και ροή θα τους μαζέψει και πάλι πίσω;;; τι είναι ντροπή;;; ή μήπως νομίζουμε δεν χρειάζεται;;; ή ακόμη χειρότερα το βρίσκουμε και ολίγον ως φολκλόρ;;;
Λάθος εάν το θεωρούμε έτσι…
Έτσι πρέπει να γίνει και θα γίνει, όπως τόνισε και ο Μπετόβεν σε ένα από τα κουαρτέτα του για έγχορδα…
Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Aρθρα-Απόψεις» δημοσιεύονται αυτούσια και απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι απαραίτητα του press724.gr.
