Καυστικός ο Ιγκόρ Τούντορ, μίλησε για πρόσωπα και καταστάσεις που δεν του άρεσαν στον ΠΑΟΚ. Ο… περίεργος περίγυρος του Σαββίδη, η πολυφωνία στην ΠΑΕ και οι υπερβολικές απαιτήσεις από την ομάδα.
Ο Ιγκόρ Τούντορ έσπασε τη σιωπή του και μίλησε σε μέσο της πατρίδας του χωρίς φόβο για όσα δεν του άρεσαν στον ΠΑΟΚ και την απόλυσή του, που εξέλαβε αρχικά με θλίψη και θυμό αλλά στο τέλος της ημέρας με ανακούφιση.
Ο Κροάτης τεχνικός εξήρε τη διάθεση του Ιβάν Σαββίδη να βοηθήσει, αλλά επισήμανε πως ο περίγυρός του αποτελείται από άτομα που είτε δεν γνωρίζουν καλά το αντικείμενο του ποδοσφαίρου, είτε υποκινούνται από άλλα συμφέροντα. Επίσης στάθηκε στην πολυφωνία και τις διαρκείς αλλαγές προσώπων σε υπεύθυνα πόστα της ομάδας, αλλά και στις υπερβολικές απαιτήσεις του κόσμου για τίτλο.
Διαβάστε το πρώτο μέρος της συνέντευξης:
-Πώς αισθάνεστε που δεν είστε πλέον προπονητής στον ΠΑΟΚ;
«Είναι ανάμεικτα τα συναισθήματα. Υπάρχει μια αίσθηση θλίψης, θυμού, νοσταλγίας και υπερηφάνειας, αλλά ακόμη κι αν ακούγεται περίεργο υπάρχει και αίσθηση ανακούφισης».
-Πώς γίνεται αυτό, αφού σας απέλυσαν από τον ΠΑΟΚ;
«Κι όμως αυτό συνοψίζει καλύτερα το πώς αισθάνεται κανείς όντας προπονητής του ΠΑΟΚ, όλες τις δυσκολίες αυτού του ρόλου. Σε αυτούς τους εννέα μήνες που ήμουν στον ΠΑΟΚ είχα πολλές φορές την αίσθηση ότι η συνολικά καλή δουλειά πολλές φορές δεν αναγνωρίζεται, ότι κάθε κακό αποτέλεσμα είναι το τέλος αυτού του δρόμου και ότι κερδίζοντας παιχνίδια και τρόπαια είναι κάτι αναμενόμενο».
-Δεν είναι φυσιολογικό να περιμένουμε μεγάλα αποτελέσματα από ένα σύλλογο όπως ο ΠΑΟΚ;
«Με όλο το σεβασμό που έχω για τον ΠΑΟΚ και αυτό είναι βασική αρχή μου, κοιτάζοντας τα τελευταία χρόνια μπορούμε να δούμε ότι ο σύλλογος δεν έχει κερδίσει πολλά, αλλά για κάποιο λόγο απαιτείται νίκη».
-Γιατί συμβαίνει αυτό;
«Οι οπαδοί περιμένουν πως με το νέο κεφάλαιο που έχει επενδυθεί στην ομάδα, θα βελτιωθούν τα αποτελέσματα και η ομάδα θα κερδίσει τρόπαια. Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη τα τελευταία τέσσερα χρόνια, και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ είναι δυσαρεστημένοι και θέλουν καλύτερα αποτελέσματα. Κάτι που είναι απολύτως θεμιτό και κατανοητό».
-Ποιο είναι το κυριότερο πρόβλημα και γιατί δεν έρχονται τα αποτελέσματα;
«Μπορεί να έχεις το κεφάλαιο, τους οικονομικούς πόρους, μια καλή οικονομική πολιτική και ένα δυνατό εμπορικό τμήμα αλλά αν δεν έχεις αθλητική φιλοσοφία, ένα ξεκάθαρο μακροπρόθεσμο σχέδιο, ικανούς και τίμιους ανθρώπους να δουλέψουν πάνω σε αυτό, τότε τίποτα δεν μπορεί να συμβεί. Κοιτάξτε τι έχει συμβεί τα τελευταία 4 χρόνια. Πόσες αλλαγές προπονητών, 8-9 δεν γνωρίζω καν, πόσοι πολλοί διευθυντές, πρόεδροι, σύμβουλοι όλων των ειδών. Φέτος είχαμε μια κατάσταση όπου υπήρχαν δύο διευθυντές και δύο πρόεδροι. Είχαμε συναντήσεις, όπου κανείς δεν ξέρει ποιος έχει εξουσία πάνω στο τι, και ένας διευθυντής με τον προπονητή δεν μπορούσαν ακόμη και να αποφασίσουν ποιους παίκτες θέλουν να φέρουν στην ομάδα. Αυτά είναι γελοία πράγματα να συμβαίνουν σε μια μεγάλη ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ».
-Όλοι οι εργαζόμενοι στον ΠΑΟΚ έχουν επιλεχθεί από τον Ιβάν Σαββίδη. Ποια ήταν η σχέση σας μαζί τους;
«Αμοιβαίος σεβασμός. Ο κ. Σαββίδης είναι ένας άνθρωπος που αγαπά τον ΠΑΟΚ, βάζει πολλή ενέργεια και ότι διαθέτει στο σύλλογο. Θα είμαι πάντα ευγνώμων για την ευκαιρία να είναι ένα μέρος όλης αυτής της εμπειρίας, η οποία τελικά με έκανε έναν καλύτερο προπονητή και ένα ισχυρότερο άτομο. Από την άλλη πλευρά, είναι επιχειρηματίας, προέρχεται από ένα εντελώς διαφορετικό κόσμο, μακριά από το ποδόσφαιρο, και σίγουρα δεν είναι εύκολο γι ‘αυτόν να «τρέχει» ένα ποδοσφαιρικό σύλλογο. Είναι περιτριγυρισμένος από πολλούς ανθρώπους που του δίνουν συμβουλές και κάποιοι από αυτούς -με όλο το σεβασμό- δεν γνωρίζουν αρκετά από ποδόσφαιρο. Μερικοί μπορεί να έχουν ακόμη και δικά τους συμφέροντα γύρω από όλο αυτό. Ελπίζω πραγματικά αυτοί οι άνθρωποι να μάθουν από τα λάθη του παρελθόντος και να αλλάξουν τα πράγματα, ώστε στο μέλλον να φέρουν καλύτερα αποτελέσματα και τρόπαια στον ΠΑΟΚ».
– Πώς ήταν η σχέση σας με τα μέσα ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους;
«Νομίζω ότι ήταν επαγγελματικές και σωστές. Είναι φυσιολογικό κάποιος να σε συμπαθεί ή να σε αντιπαθεί περισσότερο από ό, τι τον άλλον, καθώς και ότι υπάρχουν λιγότερο ή περισσότερο αντικειμενικοί, όπως και εκείνοι που γράφουν για τα δικά τους συμφέροντα. Αυτό είναι σύνηθες πράγμα στο ποδόσφαιρο. Διάβασα πρόσφατα ότι Γκουαρντιόλα παραπονέθηκε σε συνέντευξη Τύπου ότι τα μέσα ενημέρωσης δεν του δείχνουν τον δέοντα σεβασμό. Άρα μπορείτε να δείτε ότι ακόμη και οι καλύτεροι και πιο επιτυχημένοι προπονητές έχουν προβλήματα με τα μέσα ενημέρωσης. Ήμουν πάντα ειλικρινής με τον εαυτό μου μέχρι το τέλος. Οφείλω να ομολογήσω ότι μερικές φορές αντέδρασα υπερβολικά ή έκανα δηλώσεις που ήταν ίσως λάθος, αλλά υποθέτω ότι συμβαίνει σε όλους».
Καυστικός ο Ιγκόρ Τούντορ ΚΑΙ στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής του στην πατρίδα του. Ο Κροάτης τεχνικός αποκάλυψε πως ο Ιβάν Σαββίδης ήθελε να του επιβάλει τον Βλάνταν Ίβιτς ως συνεργάτη αντί κάποιου εκ των δικών του βοηθών και όταν αρνήθηκε για λόγους ηθικής τάξης να συμβιβαστεί, ήρθε το «διαζύγιο». Μάλιστα πρόσθεσε πως ρόλο στην απόφαση της ΠΑΕ να τον απομακρύνει έπαιξε και η δήλωσή του μετά τον αγώνα με τον Ολυμπιακό για τον Ιντέγε σημειώνοντας πως αν χρησιμοποιούσε ως παράδειγμα κάποιον παίκτη που δεν ανήκε στους «ερυθρόλευκους», όπως τον Μπεργκ του Παναθηναϊκού, δεν θα είχε αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο.
Αναλυτικά το δεύτερο και τελευταίο μέρος της συνέντευξης του Τούντορ:
-Θεωρείτε ότι τα όσα είπατε στις συνεντεύξεις Τύπου ήταν ο λόγος που οδήγησε τον Ιβάν Σαββίδη στο να σας απολύσει;
«Όταν δουλεύεις σε έναν σύλλογο όπως ο ΠΑΟΚ για εννέα μήνες είναι λογικό να συμβούν δύο – τρεις τέτοιες καταστάσεις όπου σαν προπονητής καλείσαι να δείξεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στους ανθρώπους κατά κάποιον τρόπο την γυμνή αλήθεια και αυτό όχι επειδή δεν εκτιμάς τους παίκτες ή υποτιμάς τον σύλλογο αλλά επειδή θέλεις να δείξεις τα πράγματα στην αληθινή τους διάσταση, ίσως και να θέλεις να δεις μια θετική αντίδραση από τους παίκτες σου. Αυτό είναι κάτι που κάνουν παγκοσμίως οι προπονητές. Και το πιο σημαντικό στον ΠΑΟΚ φέτος, ήταν μετά από αυτό να αντιδράσει η ομάδα με θετικό τρόπο. Αν ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτή την τελευταία συνέντευξη Τύπου μετά από το παιχνίδι, θα δείτε ότι εγώ επαινώ πρώτα τους παίκτες μας αλλά στη συνέχεια κάνω μια πραγματική, αλλά αμφιλεγόμενη σύγκριση -δυστυχώς- με τους παίκτες του Ολυμπιακού. Αυτό ήταν το βασικό πρόβλημα. Αν είχα αναφερθεί στον Μπεργκ αντί του Ιντέγε, πιθανότατα θα εξακολουθούσα να είμαι προπονητής στον ΠΑΟΚ. Τουλάχιστον για ένα ακόμη παιχνίδι. Είναι λυπηρό αλλά είναι αλήθεια».
-Αισθάνεστε ότι αυτός ήταν ο μόνος λόγος;
«Όχι. Υπήρχε επίσης ένα αίτημα από τον σύλλογο, το οποίο δεν μπορούσα να αποδεχθώ».
-Ποιο ήταν αυτό;
«Την περασμένη Δευτέρα, μετά την ήττα από τον Πανθρακικό, ο πρόεδρος της ομάδας Λούμπος Μίχελ παρουσιάστηκε στο ξενοδοχείο με ένα επείγον αίτημα του Ιβάν Σαββίδη, ότι για το μέλλον θα πρέπει να ενσωματώσω στο σταφ μου τον κ. Ίβιτς, ο οποίος ήταν τότε ο προπονητής της Κ20. Η ιδέα ήταν του κ. Σαββίδη που θεωρούσε ότι έπρεπε να με βοηθήσει και να κάνει το τεχνικό επιτελείο πιο ισχυρό. Επίσης, θα έπρεπε να… κάνω χώρο για τον κ. Ίβιτς, μετακινώντας έναν εκ των συνεργατών μου, το οποίο φυσικά δεν θα μπορούσα να το δεχτώ, εξηγώντας ότι οι παίκτες θα το παρερμηνεύσουν και ότι κάτι τέτοιο θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στα αποδυτήρια. Δεν θα μπορούσα να το δεχτώ, εγκαταλείποντας κάποιον από τους ανθρώπους μου».
-Τι συνέβη τότε;
«Ακολούθησαν δύο πολύ δύσκολες ημέρες. Ο πρόεδρος Λούμπος Μίχελ, έχοντας καλές προθέσεις, κάλεσε τον βοηθό μου τον Ιβάν Λέκο με την πεποίθηση να μας πείσει για τη σοβαρότητα της κατάστασης και να επηρεάσει την απόφασή μου. Εγώ δεν θα μπορούσα να αποδεχθώ το αίτημα του κ. Σαββίδη και το όλο θέμα έληξε, με τον Ίβιτς να αναλαμβάνει τον ΠΑΟΚ».
-Λυπάστε για ότι έγινε;
«Φυσικά και λυπάμαι για το πως όλα τελείωσαν, αλλά πρέπει να καταλάβετε και εσείς, πως ένας προπονητής πρέπει να σταθεί στις αρχές του και να έχει μια σαφή ιδέα και στάση στη διαχείριση της ομάδας του. Σέβομαι πάντα την ιεραρχία σε έναν σύλλογο, αλλά αν αποδεχόμουν αυτή τη συμβιβαστική λύση θα προέκυπτε ζήτημα προσωπικής ηθικής και μακροπρόθεσμα δεν θα έβγαινε σε καλό. Η αποδοχή σε ένα τέτοιο τελεσίγραφο εκείνη την περίοδο, θα σήμαινε πως θα δεν μπορούσα να κοιτάω πια τον εαυτό μου στα μάτια, πηγαίνοντας ενάντια σε όλες τις αρχές μου στα αποδυτήρια, σε όλα αυτά που πιστεύω στην προπονητική μου καριέρα».
