Η Δράμα αποτελεί το νομό με τη μεγαλύτερη ανεργία και συγχρόνως τη μεγαλύτερη πτώση του ΑΕΠ στα χρόνια της κρίσης. Οι πληγές που μετρά ο επιχειρηματικός κλάδος της περιοχής είναι τεράστιες και ο ρυθμός με τον οποίο επιχειρήσεις οδεύουν προς τη λύση της «μετανάστευσης» στη γειτονική Βουλγαρία είναι συνεχώς αυξανόμενος.
Στην υπερφορολόγηση που πνίγει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα, σε σύγκριση με το ειδικό καθεστώς φορολόγησης 10% που προσφέρει η Βουλγαρία, προστέθηκαν και τα capital controls δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο το περιβάλλον στο οποίο καλούνται να ανταπεξέλθουν άνθρωποι που μέχρι χτες στήριζαν με τη δραστηριότητά τους την ελληνική οικονομία.
«Το πρόβλημα της μετανάστευσης των επιχειρήσεων υπήρχε και πριν τα capital controls, όμως από την επιβολή τους και μετά έχουμε πραγματικά έξαρση. Σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση και το ειδικό καθεστώς φορολογίας 10% στη Βουλγαρία η κατάσταση γίνεται ασφυκτική, δημιουργείται ένα μη φιλικό περιβάλλον» δηλώνει στο Press724 ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Δράμας, Στέφανος Γεωργιάδης και προσθέτει: «Η φορολόγηση με 29%, συν την προκαταβολή 100%, συν τις ασφαλιστικές εισφορές, το κόστος των μεταφορών, των καυσίμων, τον ΕΝΦΙΑ, έχουν σαν αποτέλεσμα όσοι μπορούν, να φεύγουν, ειδικά επιχειρήσεις που προσφέρουν υπηρεσίες».
Σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη η μετακίνηση μίας επιχείρησης στη γειτονική Βουλγαρία είναι ακόμη πιο εύκολη για όσες επιχειρήσεις δεν χρειάζεται να μεταφέρουν μηχανήματα. Ακόμη όμως κι αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο, οι επιχειρήσεις στρέφονται στη λύση της παράλληλης δραστηριότητας, με αποτέλεσμα και σε αυτήν την περίπτωση ωστόσο την περαιτέρω μείωση του ΑΕΠ του νομού.
«Την μείωση της παραγωγής ακολουθεί και μείωση του ΑΕΠ. Ο νομός της Δράμας είναι πρώτος σε μείωση ΑΕΠ από την αρχή της κρίσης, την ώρα μάλιστα που είναι πρώτος και σε ανεργία».
Τα επίσημα στοιχεία για την ανεργία στη Δράμα, κάνουν λόγο για ποσοστό που φτάνει το 30%, με την πραγματική ανεργία βεβαίως να είναι ακόμη μεγαλύτερη και την πόλη δυστυχώς να εξάγει εκτός από επιχειρήσεις και εργατικό δυναμικό.
Πέρα βεβαίως της Βουλγαρίας αξίζει να αναφερθεί η τάση που παρουσιάζεται τελευταία για μετανάστευση τεχνικών επιχειρήσεων και επαγγελμάτων προς την Κύπρο, όπου υπάρχει ακόμη η δυνατότητα εύρεσης εργασιακού αντικειμένου κυρίως στον οικοδομικό τομέα.
Τεράστια είναι η ζημιά και για τους οινοπαραγωγούς του νομού, οι οποίοι καλούνται να αντιμετωπίσουν και «τον φόρο παραγωγής και όχι κατανάλωσης όπως θέλει να τον παρουσιάζει η κυβέρνηση», τονίζει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου.
Αντίστοιχη η εικόνα και στον αγροδιατροφικό τομέα.
«Μόνο ο κλάδος των εξαγωγικών επιχειρήσεων μαρμάρου αντιστέκεται ακόμα γιατί υπάρχει μεγάλη ζήτηση από το εξωτερικό. Με τα capital controls βέβαια και εδώ έχουν δημιουργηθεί προβλήματα».
Τα νούμερα είναι ενδεικτικά του κατά πόσο έχει συρρικνωθεί η δυναμική των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην περιοχή.
Σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη το 2009 το Επιμελητήριο αριθμούσε 6.500 περίπου εγγεγραμμένα μέλη, εταιρίες και φυσικά πρόσωπα. Το ισοζύγιο όμως κάθε χρόνο από εκείνη τη στιγμή ήταν αρνητικό, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν απομείνει 5.000 μέλη. Ο αριθμός αυτός ωστόσο είναι ακόμη μικρότερος. Όπως εξηγεί ο κ. Γεωργιάδης, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις επιχειρήσεων που έχουν παύσει τη λειτουργία τους, αλλά δεν έχουν φροντίσει να διαγραφούν από μέλη, ενώ τίθεται και το ζήτημα το κατά πόσον είναι ενεργές κάποιες επιχειρήσεις ή απλά υπάρχουν στα χαρτιά χωρίς να συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους.
«Υπολογίζουμε πως ο πραγματικός αριθμός των επιχειρήσεων που έχουν απομείνει είναι στις 3.000 με 3.200».
Στο μισό ακριβώς δηλαδή σε σχέση με πριν την κρίση!
Την ίδια στιγμή το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων επιχειρήσεων ανήκει στον υγειονομικό κλάδο, αφορώντας επιχειρήσεις μικρού κύκλου εργασιών που δεν μπορούν να ενισχύσουν σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό την τοπική οικονομία.
Οι προτάσεις του Επιμελητηρίου Δράμας είναι συγκεκριμένες, απάντηση ωστόσο δεν υπάρχει.
Αναφερόμενος τόσο στη σημερινή, όσο και στις προηγούμενες κυβερνήσεις ο κ. Γεωργιάδης είναι κατηγορηματικός. «Και οι μεν και οι δε έπαιξαν παιχνίδια πάνω στην πλάτη μας, εφάρμοσαν πολιτικές προαποφασισμένες για να διαλύσουν την μικρομεσαία επιχείρηση. Η κυβέρνηση δεν έχει κάνει το παραμικρό για την προσέλκυση επενδύσεων».
Ως προς το ποιες ενέργειες θα έπρεπε να γίνουν; Η αναστροφή του κλίματος θα μπορούσε να επιτευχθεί με «αλλαγές και εξαιρέσεις από το Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων για συγκεκριμένες περιφέρειες» που θα έπρεπε να διεκδικήσει η κυβέρνηση στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παράλληλα με τη διεκδίκηση κινήτρων και παρεμβάσεων αναπτυξιακού χαρακτήρα.
«Για ποιους λόγους ισχύει ειδικό καθεστώς εντός της Ε.Ε. για χώρες όπως το Λουξεμβούργο, η Βουλγαρία, η Κύπρος; Δεν έχουμε μία Ευρώπη ισότιμων ευκαιριών. Θέλουν το νότο ως παραγωγική δομή φτηνών προϊόντων και μη προϊόντων».
Ακόμη μία χαρακτηριστική πρόταση του Επιμελητηρίου Δράμας που δεν έχει βρει όμως την παραμικρή ανταπόκριση είναι ο χαρακτηρισμός των «επιχειρήσεων εντός κρίσης».
«Από το 2010 έχουμε ζητήσει το χαρακτηρισμό επιχειρήσεων εντός κρίσης. Επιχειρήσεις δηλαδή που ήταν συνεπείς μέχρι το 2009, όμως λόγω της κρίσης δεν μπορούν από εκεί και πέρα να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Δε γίνεται να τσουβαλιάζονται και να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο «μπαταχτσήδες» από τη μία και οικογενειάρχες από την άλλη που με τη δουλειά τους στήριζαν επί χρόνια την ελληνική οικονομία».
Στόχος σύμφωνα με τη συγκεκριμένη πρόταση είναι να προστατευθούν όσες επιχειρήσεις αποδεδειγμένα βρίσκονται σε αδυναμία πληρωμών των υποχρεώσεων τους λόγω της κρίσης, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή υπήρξαν συνεπείς.
«Αν και η κυβέρνηση αναφέρεται συνεχώς στη συνέπεια των επιχειρήσεων, ο όρος έχει χάσει την αξία του. Αν δεν έχεις να δώσεις δεν μπορείς να είσαι συνεπής».
Ρεπορτάζ: Κώστας Κόπτσιου
