Έφυγε στα 69 του χρόνια ο Βρετανός ηθοποιός, Alan Rickman, την Πέμπτη, 14 Ιανουαρίου, όπως επιβεβαίωσε η οικογένειά του. Ο αγαπημένος καλλιτέχνης έχασε τη μάχη με τον καρκίνο.
Ένας από τους πιο αγαπημένους ηθοποιούς του θεάτρου, της τηλεόρασης και του κινηματογράφου, ο Alan Rickman, έχασε τη μάχη με τον καρκίνο, την Πέμπτη, 14 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με την οικογένειά του, ο μεγάλος Βρετανός ηθοποιός, πέθανε στο Λονδίνο, όπου και γεννήθηκε, στις 21 Φεβρουαρίου 1946, “περιτριγυρισμένος από συγγενείς και φίλους”.
Μία μοναδική φωνή σίγησε για πάντα, ένα λαμπερό άστρο έσβησε. Αφήνει πίσω του τη γυναίκα του Rima Horton, με την οποία ήταν μαζί από το 1965, αλλά παντρεύτηκαν μόλις το 2012.
Ο Rickman ήταν ένας ηθοποιός με μοναδικό χάρισμα και μία μαγευτικά υπνωτική φωνή, του οποίου το ταλέντο αναγνωριζόταν από κριτικούς και κοινό. Απέκτησε διεθνή αναγνωρισιμότητα το 1988, στα 41 του χρόνια, όταν πρωταγωνίστησε απέναντι από τον Bruce Willis, στο Die Hard, υποδυόμενος τον ρόλο ενός σαρδόνιου “κακού”.
Από τότε μέχρι τον θάνατό του, ξεχώρισε στις περισσότερες από τις δουλειές στις οποίες συμμετείχε. Ήταν ο Σερίφης του Νότινγκαμ στο Robin Hood: Prince of Thieves (1991), ο Ρασπούτιν στο βιογραφικό Rasputin: Dark Servant of Destiny (1995), ο Jamie στο Truly Madly Deeply (1991), ο Harry στο Love Actually (2003).
Από το 2001, ο Rickman συστήθηκε σε ένα διαφορετικό κοινό, πιο νεανικό, το οποίο κατάφερε να κερδίσει με την ίδια ευκολία που μπήκε στις καρδιές των σινεφίλ που είχαν μαγευτεί από τη φωνή του ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’80. Ήταν η χρονιά που κυκλοφόρησε τη πρώτη ταινία Harry Potter, και ο Rickman ήταν ο ιδανικός καθηγητής Snape.
Ο Alan Rickman είχε έναν υπέροχο, αβίαστο τρόπο να κλέβει την παράσταση. Ο τρόπος με τον οποίο έφερε στη ζωή τον καθηγητή Snape, για τις ανάγκες των ταινιών Harry Potter είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα. Κανένας δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω του, κανένας δεν μπορούσε να ξεπεράσει τη μοναδική χροιά της φωνής του.
Ωστόσο, δεν ήταν μόνο η χαρακτηριστική προφορά του και η ζεστασιά της φωνής που έβγαινε από το λαρύγγι του, εκείνα που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους κορυφαίους. Ο Rickman, πριν ακόμα γίνει παγκοσμίως γνωστός, είχε πείσει τους κριτικούς για το μεγάλο ταλέντο του, χτίζοντας το όνομά του στο σανίδι του θεάτρου, στο οποίο επέστρεφε πολύ συχνά, για να λάμψει.
Το 1986 ήταν η χρονιά που εντυπωσίασε, υποδυόμενος τον “γόη” Valmont στο Les Liaisons Dangereuses, ρόλο για τον οποίο προτάθηκε για βραβείο Tony. Το πόσο καλός ήταν, συνοψίζεται από ένα αξέχαστο σχόλιο της συμπρωταγωνίστρίας του, Lindsay Duncan, η οποία είχε πει ότι “το κοινό έφευγε από το θέατρο θέλοντας να κάνει σεξ, κατά προτίμηση με τον Alan”.
Εκτός από ηθοποιός, ο Rickman δοκίμασε τις ικανότητές του και σαν σκηνοθέτης -τόσο στο σινεμά όσο και στο θέατρο. Στον κινηματογράφο, ξεκίνησε το 1996 με το δράμα The Winter Guest, το οποίο οι κριτικοί καλωσόρισαν θερμά, ενώ πέρυσι ήταν στο τιμόνι του ρομάντζου εποχής A Little Chaos. Στο θέατρο, σκηνοθέτησε το βραβευμένο My Name is Rachel Corrie.
Μπορεί να μην τιμήθηκε με Όσκαρ, αλλά έχει κερδίσει ένα BAFTA, μία Χρυσή Σφαίρα και σωρεία άλλων βραβείων. Για τα κατορθώματά του -συμμετείχε, συνολικά, σε πάνω από 65 κινηματογραφικές παραγωγές-, αλλά και για τον ακομπλεξάριστο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε τη δουλειά του και τον εαυτό του, απέκτησε πληθώρα θαυμαστών.
Τρεις ταινίες στις οποίες παίζει ο Alan Rickman δεν έχουν ακόμα κάνει πρεμιέρα. Πρόκειται για τα Eye in the Sky, The Parallel και τη συνέχεια της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, Alice Through the Looking Glass.
Έχει πει:
- «Το ταλέντο είναι ένα ατύχημα γονιδίων. Και μία ευθύνη».
- “Γεννήθηκα με κάρτα μέλους του Εργατικού Κόμματος» (ήταν ενεργός πολιτικά, εκφράζοντας τη στήριξή του στους Εργατικούς, και συμμετέχοντας σε φιλανθρωπικά ιδρύματα)
- “Οι ηθοποιοί είναι φορείς αλλαγής. Μία ταινία, ένα θεατρικό, ένα μουσικό κομμάτι ή ένα βιβλίο μπορεί να κάνουν τη διαφορά. Μπορεί να αλλάξει τον κόσμο»
από pathfinder.gr
