Τελικά, κάθε ερωτική κατάσταση έχει το δικό της όρο. Εχει επινοηθεί μια λέξη που μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια το τι ακριβώς σου συμβαίνει.
Ισως ο όρος «cushioning» -που είναι άκρως διαδεδομένος στο εξωτερικό- να μην σου λέει απολύτως τίποτα. Απλά γιατί στην Ελλάδα τον έχεις μάθει αλλιώς. Ως «καβάντζα».
Το cushioning αφορά το άτομο που ενώ είναι σε σχέση αφήνει ανοιχτά ερωτικά μέτωπα παράλληλα και με άλλους-ες γιατί στην περίπτωση που η σχέση του τελειώσει δεν θέλει να μείνει μόνο ούτε για λίγο. Ετσι, τροφοδοτεί συνεχώς με μηνύματα την επαφή με άλλα άτομα που στο μυαλό του έχει ως «μαξιλαράκια» ασφαλείας σε περίπτωση που στην σχέση του έρθει η ανώμαλη προσγείωση.
Το cushioning δεν είναι τίποτε άλλο από μια δικλείδα «ασφαλείας» και…ανασφάλειας. Το άτομο που είναι μέσα στη σχέση και κάνει «cushioning» δεν νιώθει πληρότητα με τον-την σύντροφό του γιατί πρωτίστως δεν νιώθει πληρότητα με τον ίδιο του τον εαυτό. Θέλει επιβεβαίωση από πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, φοβάται τη μοναξιά, δεν θέλει να νιώσει ότι καταπιέζεται μέσα στα δεσμά μιας σχέσης. Θέλει να νιώθει ότι «Ό,τι κι αν γίνει, υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές…». Μόνο στην περίπτωσή του, τις πορτοκαλιές τις έχει εντοπίσει ήδη και θέλει να τις έχει διαθέσιμες.
Θέλει να νιώθει ότι μπορεί να φύγει πρώτο από μια σχέση (βέβαια αν κάνει cushioning ουσιαστικά έχει ήδη φύγει από τη σχέση και δεν το λέει ούτε στον ίδιο του τον εαυτό) και δεν θα δυσκολευτεί να βρει κάποιον-α άλλον-η. Ξεπερνάει δηλαδή τον χωρισμό αμέσως, απλά γιατί είχε «προνοήσει» να αφήσει σε αναμονή άλλους, υποψήφιους ερωτικούς παρτενέρ.
Στο εξωτερικό, οι ψυχολόγοι έχουν ταλέντο στο να βρίσκουν ένα όνομα για κάθε συναισθηματική ή ερωτική κατάσταση.
Η Bovary πριν από λίγες εβδομάδες σας είχε μιλήσει για το «ghosting». Την εξαφάνιση του ενός συντρόφου χωρίς προειδοποίηση και χωρίς εξήγηση. Μετά το ghosting, λοιπόν, έρχεται και το «cushioning» να προστεθεί στη λίστα των τακτικών στις σχέσεις και μπορεί να την βιώνεις ήδη, είτε από την πλευρά του «θύτη» είτε από την πλευρά του «θύματος».
