Οργανωμένο λαθρεμπόριο αντί για έσοδα έφερε ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο κρασί. Σε λίγες ημέρες ο ΕΦΚ κλείνει τον πρώτο του χρόνο και οι εισπράξεις για τα ταμεία του κράτους απέχουν πολύ των 65 εκατομμυρίων που η κυβέρνηση είχε προϋπολογίσει και είχε παρουσιάσει στους δανειστές. Τον Ιούνιο του 2016 είχαν εισπραχθεί μόλις 4 εκατομμύρια ευρώ, ενώ παρά τις επίμονες ερωτήσεις των οινοποιών και των φορέων τους, η κυβέρνηση δεν έχει δώσει σαφή απάντηση για το σύνολο των εισπράξεων από τον ΕΦΚ στο κρασί τους τελευταίους μήνες. Η συνέντευξη Τύπου της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Αμπέλου και Οίνου (ΕΔΟΑΟ), χθες, εξελίχθηκε σε μια άκρως αποκαλυπτική συζήτηση για τη φορολόγηση που δεν αποδίδει, αφού όλα γίνονται στο πόδι, με αποτέλεσμα απλώς να επιβάλλονται και άλλοι φόροι εις βάρος της πραγματικής οικονομίας. Γιατί η παραγωγή οίνου είναι ένας από τους ελάχιστους παραγωγικούς κλάδους που κατάφερε να αναπτυχθεί παρά την κρίση στρεφόμενος στις εξαγωγές και άρα φέρνει χρήματα στη χώρα.
«Από τον Ιανουάριο του 2016 που επιβλήθηκε ο ΕΦΚ έως σήμερα, οργανώθηκε πλήρως το λαθρεμπόριο στον τομέα του κρασιού. Υπήρχε και πριν αλλά τώρα μπήκαν στο “παιχνίδι” και μεγάλοι παίκτες. Χτίστηκαν δεξαμενές κρασιού κάτω από τη γη για να μη φαίνονται στον έλεγχο και οι επιτήδειοι αλωνίζουν στην ύπαιθρο και μαζεύουν κρασοστάφυλα. Την εποχή του τρύγου περιφέρονταν στους αμπελώνες και έλεγαν στους παραγωγούς: “Δώσε μου τα σταφύλια χωρίς παραστατικά και θα σε πληρώσω τώρα με μετρητά. Γλιτώνεις ΦΠΑ, γλιτώνεις και τον φόρο εισοδήματος» περιγράφει γλαφυρά ο κ. Γιώργος Σκούρας, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ) που έχει τον αμπελώνα του στη μεγαλύτερη οινοπαραγωγική ζώνη της χώρας, τη Νεμέα. «Υπολογίζουμε ότι το 65% του οίνου στην Ελλάδα παράγεται και διακινείται παράνομα και μόνο το 35% με νόμιμα παραστατικά, οπότε και φορολογείται. Ο ΕΦΚ είναι τελικά μια τιμωρία για όσους θέλουν να λειτουργούν στη νομιμότητα» λέει ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Αμπέλου και Οίνου, Γιάννης Βογιατζής, Βορειοελλαδίτης οινοποιός. Την ίδια στιγμή, οι τελωνειακοί υπάλληλοι σε πολλά τελωνεία της χώρας εμφανίζονται αδέκαστοι: Ή δίνεις τα χρήματα -τα οποία πρέπει να προκαταβάλεις για τα κρασιά που πρόκειται να πουλήσεις- ή σου κλείνω το οινοποιείο τώρα, διηγείται την περιπέτειά του οινοποιός που ζητεί να ισχύσει τουλάχιστον ρύθμιση για τις οφειλές.
Θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; «Και βέβαια» απαντά ο κ. Σκούρας. «Αρκεί να μας ρωτούσαν. Να πληρώσουμε, αλλά να σας πούμε πώς να το οργανώσετε για να μην υπάρχει αυτή η απίστευτη προχειρότητα, λέγαμε. Αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία».
Το κρασί που ρέει παράνομα είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί και να φορολογηθεί αναφέρουν οι αρμόδιες υπηρεσίες ανά την Ελλάδα λόγω έλλειψης προσωπικού αλλά και στοιχείων.
Ομως, υπάρχει δρόμος για να βρεθούν οι παράνομοι, αλλά το κράτος αδιαφορεί: Από τους 111.000 αμπελουργούς της χώρας, μόνο 26.000 εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους και καταθέτουν κάθε χρόνο δήλωση συγκομιδής την εποχή του τρύγου, όπως επιβάλλει η κοινοτική και η ελληνική νομοθεσία, λέει ο κ. Διονύσιος Γραμματικός γεωπόνος στο τμήμα Αμπέλου και Ελαίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. «Αρα αυτοί που φοροδιαφεύγουν έχουν ονοματεπώνυμο. Γιατί δεν δίνετε τα στοιχεία στο υπουργείο Οικονομικών;» αναρωτιέται ο Κώστας Τσιλιλής. Ο υπάλληλος -όχι διευθυντής όπως σπεύδει να διευκρινίσει- του υπουργείου Γεωργίας σηκώνει τους ώμους στη χαρακτηριστική κίνηση απορίας. «Μα τα δίνουμε αλλά δεν τα θέλουν. Έχουμε πολλές φορές ενημερώσει τη διεύθυνση Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης ότι μπορούμε να τους παρέχουμε στοιχεία για τους αμπελουργούς που δεν κάνουν δηλώσεις συγκομιδής και άρα είναι πολύ πιθανό να διαθέτουν παράνομα ό,τι παράγουν. Στοιχεία με “διευθύνσεις και ονόματα” στην αρχή της αλυσίδας. Αλλά κανείς δεν έχει δείξει ενδιαφέρον».
