Ποια είναι τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε όταν στέλνουμε γραπτά μηνύματα, τα οποία ενδεχομένως να εκνευρίζουν τους παραλήπτες μας, βάζοντας εμπόδια στις διαπροσωπικές μας σχέσεις;
Στις μέρες μας, η γραπτή επικοινωνία κατέχει σχεδόν τόσο κεντρικό ρόλο στις ζωές μας, όσο η λεκτική. Τα smartphones, η επανάσταση του internet και τα social media, έχουν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε, αλλά όπως κάθε αλλαγή, έτσι και αυτή η στροφή δεν γίνεται χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.
Υπάρχουν άνθρωποι που αποφεύγουν τα «ψυχρά» μηνύματα όπως ο διάβολος το λιβάνι, υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι έχουν «ξεχάσει» τι σημαίνει προφορικός λόγος, είναι κάποιοι οι οποίοι αντιμετωπίζουν τη γραπτή επικοινωνία σαν διδακτορική διατριβή και κάποιοι άλλοι οι οποίοι στέλνουν μήνυμα είτε για επαγγελματικό ραντεβού είτε για χαβαλέ με φίλους, με το ίδιο ακριβώς ύφος.
Ακόμα όμως και οι πιο εξοικειωμένοι με το texting, τα emails και τις διάφορες υπηρεσίες μηνυμάτων που κυκλοφορούν, δεν είναι απίθανο όταν επικοινωνούν γραπτώς με κάποιον, να κάνουν ορισμένα λάθη, χωρίς να το αντιλαμβάνονται ή χωρίς να τα θεωρούν σημαντικά, τα οποία ωστόσο να υποσκάπτουν τις προσπάθειες σωστής μεταφοράς όσων σκέφτονται, στον εκάστοτε παραλήπτη.
Μία σειρά μελετών, τις οποίες συγκέντρωσε το Reader’s Digest, μας ενημερώνουν ότι, ναι, υπάρχουν «κανόνες» ακόμα και στο texting (οι grammar nazis τώρα δικαιώνονται) και μας εφιστούν την προσοχή σε 6 πράγματα τα οποία αξίζει να προσέχουμε στη γραπτή μας επικοινωνία, ανά περίπτωση. Ποια είναι αυτά;
Τα ορθογραφικά λάθη απαγορεύονται στο φλερτ
Μιλώντας για δικαίωση των grammar nazis, ξεκινάμε με το κορυφαίο παράπονό τους: τα ορθογραφικά λάθη. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τη γνωστή ιστοσελίδα γνωριμιών, match.com, τα ορθογραφικά και γραμματικά/συντακτικά λάθη στα μηνύματα που λαμβάνουν, είναι η κυριότερη αιτία ξενερώματος, για τους ελεύθερους άνδρες και γυναίκες.
Επιπλέον, στα πλαίσια της ανταλλαγής μηνυμάτων με σκοπό το φλερτ και τη γνωριμία, το ίδιο αρνητικά επηρεάζουν τους παραλήπτες οι συντομογραφίες και οι σύντομες απαντήσεις. Αν ο αποστολέας θέλει να ελπίζει ότι θα εξασφαλίσει ένα ραντεβού, καλά θα κάνει να αποφεύγει τα «τ κνς;» και τα «οκ» και να γράφει ολόκληρες λέξεις και προτάσεις. Η προσπάθεια φαίνεται (και εκτιμάται).
Δεν λέμε συγγνώμη μέσω μηνυμάτων
Είναι η εύκολη λύση: ξέρουμε ότι κάναμε ένα λάθος, οπότε καταφεύγουμε σε ένα γραπτό μήνυμα για να εκφράσουμε τη μετάνοιά μας. Δυστυχώς, αυτό που γνωρίζουμε καλά μέσα μας, επιβεβαιώνεται και από τους ειδικούς. Η συγγνώμη δεν είναι πραγματικά καθαρτική αν δεν τη λέμε πρόσωπο με πρόσωπο. Και όταν απολογούμαστε, δεν θέλουμε να αφήνουμε περιθώριο για παρεξηγήσεις, σωστά;
- Σχετικά: Ενσυναίσθηση: πρέπει να μάθεις τι σημαίνει αυτή η λέξη
“Μία πρόσωπο με πρόσωπο απολογία, είναι η κλασική κατάσταση στην οποία μαθαίνουμε την ενσυναίσθηση. Αν απολογηθεί κάποιος μπροστά μου, μπορώ να δω ότι έχει όντως αναστατωθεί και εκείνος μπορεί να δει ότι τον καταλαβαίνω. Αλλά αν πληκτρολογήσει το ‘λυπάμαι’ και το στείλει, δεν συμβαίνει τίποτα από αυτά», εξηγεί η κοινωνική επιστήμονας του MIT, Sheryl Turkle, στο Tech Insider.
Στα social media, ξεκινάμε να γράφουμε μόνο όταν είμαστε σίγουροι
Στις υπηρεσίες ανταλλαγής μηνυμάτων (κυρίως των social media, όπως το Messenger), ο παραλήπτης μπορεί να βλέπει όταν ο αποστολέας γράφει κάτι. Είναι εκείνες οι τρεις τελείες που εμφανίζονται για να σηματοδοτήσουν το γεγονός ότι ο συνομιλητής μας έχει ξεκινήσει το γράψιμο.
Το πρόβλημα; Όταν η κουβέντα είναι σοβαρή και οι τελείες εμφανίζονται και εξαφανίζονται συνέχεια, ο παραλήπτης σκέφτεται διάφορα. «Γιατί γράφει και σβήνει; Φοβάται να μιλήσει ξεκάθαρα; Προσπαθεί να με καλοπιάσει;». Η σιωπή μπορεί να πει πολλά. Για να αποφεύγουμε παρερμηνείες, ιδίως σε «βαριές» συζητήσεις, ακουμπάμε το πληκτρολόγιο μόνο όταν ξέρουμε τι θέλουμε να γράψουμε.
Πατάμε enter μόνο όταν ολοκληρώνουμε το κείμενο
Εδώ δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Δεν. Είναι. Ό,τι. Καλύτερο. Να. Στέλνουμε. Μία. Πρόταση. Σε. Πολλά. Κομμάτια. Έτσι; Ειδικά όταν ξέρουμε ότι κάθε μήνυμα συνοδεύεται από ειδοποίηση ή όταν ο παραλήπτης περιμένει να λάβει μία σημαντική απάντηση. Οι σκέψεις δεν είναι φάρμακα για να τις δίνουμε σε δόσεις.
Το πρόβλημα συναντάται κυρίως σε δωρεάν υπηρεσίες μηνυμάτων. Ποιος ξέρει γιατί ΑΡΑΓΕ;
Τα μηνύματα δεν είναι υπηρεσία υπενθύμισης αναπάντητων κλήσεων
Αν καλέσουμε κάποιον στο τηλέφωνο και δεν το σηκώσει, ποιος ο λόγος να στείλουμε μήνυμα για να του πούμε ότι τον καλέσαμε στο τηλέφωνο; Προφανώς, θα δει την αναπάντητη και θα επικοινωνήσει όταν μπορεί (και θέλει) να το κάνει. Αν δεν είναι κάτι πραγματικά επείγον, μπορούμε να περιμένουμε.
Τουλάχιστον, αν κάποιος θέλει να στείλει μήνυμα αμέσως μετά το τηλεφώνημα, ας μπει στον κόπο να γράψει γιατί έπαιρνε τηλέφωνο, όχι απλά να ενημερώσει ότι το έκανε…
Τα σημεία στίξης παίζουν ρόλο
Σύμφωνα με έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Binghamton, τα μονολεκτικά γραπτά μηνύματα (για παράδειγμα, «Ναι, Όχι, Βέβαια, Σίγουρα κτλ.) που τελειώνουν με τελείες, γίνονται αντιληπτά από τους παραλήπτες ως λιγότερο ειλικρινή σε σχέση με τα μηνύματα χωρίς σημείο στίξης.
Μεταγενέστερη μελέτη, πάντως, έδειξε ότι στους παραλήπτες φαίνονται πιο ειλικρινή τα μηνύματα που τελειώνουν με θαυμαστικό, σε σχέση με εκείνα που τελειώνουν με απουσία σημείου στίξης. Οπότε, στο texting ο κανόνας πηγαίνει κάπως έτσι: Μονολεκτικό μήνυμα; Κανένα σημείο στίξης. Μήνυμα κειμένου; Μην ξεχάσετε το θαυμαστικό!
Να σημειωθεί στα πρακτικά, ότι καμία συμβουλή δεν πρόκειται να σώσει κανέναν, εάν αποφασίσει να στείλει μήνυμα υπό την επήρεια του αλκοόλ. Αν θα πιείτε, δύο πράγματα να θυμάστε: δεν οδηγούμε και δεν πιάνουμε το κινητό μεθυσμένοι. Είναι για το καλό όλων…
