Γνώρισαν τον Μέγα Αλέξανδρο και… έπαιξαν μαζί του. Εβδομήντα προσφυγόπουλα, που φιλοξενούνται στα πρώην δημοτικά σφαγεία Γιαννιτσών, ξεναγήθηκαν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας, έμαθαν την ιστορία της Μακεδονίας, της περιοχής που γέννησε τον Μέγα Αλέξανδρο, περιηγήθηκαν στις εκθέσεις του και απασχολήθηκαν με παιχνίδια βασισμένα στα αρχαιολογικά ευρήματα. Ηταν ένα εκπαιδευτικό και δημιουργικό τρίωρο για μικρούς και μεγάλους.
Ενθουσιασμένα σκιτσάρισαν περικεφαλαίες, αλλά και τη μορφή του Μακεδόνα στρατηλάτη, χρωμάτισαν πιθάρια και αρχαία ενδύματα και στο τέλος ερμήνευσαν τραγούδια από τις πατρίδες τους.
Η πρωτοβουλία ήταν της προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πέλλας, Ελισάβετ Τσιγαρίδα, ενώ με θέρμη εργάστηκε όλο το προσωπικό του μουσείου. Ο αρχιτέκτονας του μουσείου, Ζάχι Αλ Σαγιάχ, με καταγωγή από την Ιορδανία, προσφέρθηκε να κάνει τον μεταφραστή στη διάρκεια της ξενάγησης και επιπλέον μετέφρασε ένα κείμενο για την ιστορία της Πέλλας και ένα κόμικς για τον Μέγα Αλέξανδρο.
«Να κάνω κάτι»
«Μια μέρα που πήγαινα στο μουσείο είδα τα προσφυγόπουλα να παίζουν στον δρόμο. Με στενοχώρησε η εικόνα. Σκέφτηκα ξεσπιτωμένα τα παιδιά αυτά, χωρίς τους φίλους τους, τη γειτονιά τους, μακριά από το σχολείο τους, είναι πολύ στερημένα από όλα. Πρέπει να κάνω κάτι για να γίνουν χαρούμενα», λέει στο «Εθνος» η κ. Τσιγαρίδα.
Μόλις πήγε στο μουσείο συζήτησε το θέμα με τους συναδέλφους της και αποφάσισαν να δεχτούν τα παιδιά στον χώρο τους. Ετσι, πριν από μερικές μέρες όλοι οι εργαζόμενοι ήταν στο πόδι για να δεχτούν τους μικρούς και ιδιαίτερους επισκέπτες, ενώ ο δήμος διέθεσε τα λεωφορεία του για τη μεταφορά τους.
Ηταν 70 παιδιά, κάποια με τους γονείς τους, από τη Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, που κοίταζαν θαμπωμένα τον χώρο. «Ελάχιστα ήξεραν πού βρίσκονται, κυρίως τα μεγαλύτερα σε ηλικία. Είχαν ακούσει για τον Μέγα Αλέξανδρο, αλλά όχι πολλά πράγματα», αναφέρει η κ. Τσιγαρίδα.
Στην είσοδο του μουσείου «συνάντησαν» τη μαρμάρινη κεφαλή του Αλέξανδρου Γ΄ και αποσβολωμένα άκουσαν την ιστορία της σπουδαίας αυτής προσωπικότητας που γεννήθηκε και ανδρώθηκε στην Πέλλα και από εκεί ξεκίνησε τη μεγαλειώδη εκστρατεία του. «Και έφτασε μέχρι τα μέρη μας;» ρωτούσαν με απορία, ενώ κάποια που γνώριζαν έσπευδαν να δώσουν λεπτομέρειες.
Δεν χόρταιναν να κοιτούν τα ψηφιδωτά δάπεδα από τις οικίες του Διονύσου και της Αρπαγής της Ελένης και τη ζωγραφική διακόσμηση τοίχου οικίας αποκατεστημένη σε ύψος 5 μέτρων. Στο κυνήγι του λιονταριού από την οικία του Διονύσου, άνοιξαν τα μάτια τους διάπλατα. Το ζώο ήταν εντυπωσιακό και κάποια παιδιά πίστευαν ότι είναι ζωντανό και τραβήχτηκαν μακριά. Ηταν ολοφάνερο πως δεν είχαν ξαναμπεί σε μουσείο και δεν ήξεραν πώς όλοι αυτοί οι αρχαιολογικοί θησαυροί είχαν συντηρηθεί και τοποθετηθεί μέσα στον χώρο.
Ερωτήσεις
Με απλά λόγια ο αρχιτέκτονας Ζάχι Αλ Σαγιάχ τους εξηγούσε τι έβλεπαν και απαντούσε στις ερωτήσεις τους. Αλλά και εκείνα δέχονταν ερωτήσεις για τη Συρία, τους αρχαιολογικούς της χώρους, τις κατεστραμμένες πόλεις και αρχαιότητες. Ελάχιστα παιδιά απαντούσαν, τα πιο πολλά, από συστολή, δεν ήθελαν να μιλήσουν. Στην Παλμύρα, στο Χαλέπι, στη Χομς, μνημεία από την ελληνιστική και τη ρωμαϊκή εποχή, απομεινάρια από τους ακρίτες του Βυζαντίου, κάστρα ιπποτών από τις σταυροφορίες, τζαμιά-αριστουργήματα της αραβικής τέχνης, όλα έχουν καταστραφεί, για την ακρίβεια έχουν ισοπεδωθεί. Τα παιδιά χαμήλωσαν το κεφάλι και ζήτησαν να πάνε παρακάτω.
Η ξενάγηση ήταν σύντομη, οι αρχαιολόγοι σκέφτηκαν να γνωρίσουν τα παιδιά την ιστορία μέσα από παιχνίδια. Σε ειδικό χώρο που είχαν διαμορφώσει κατάλληλα και φρόντισαν να γεμίσουν με μαρκαδόρους και χοντρά χαρτόνια, τα παιδιά χρωμάτισαν έτοιμα σκίτσα από τα αρχαιολογικά ευρήματα, διάβασαν ένα κόμικς, έπαιξαν και τραγούδησαν.
«Είχαν τόση χαρά όταν μας τραγουδούσαν, μας ευχαριστούσαν μέσα από την ψυχή τους με αυτόν τον τρόπο. Στο τέλος ζωγράφισαν και μας πρόσφεραν μια ελληνική σημαία και πολλές πολλές καρδούλες σε διάφορα χρώματα», λέει η κ. Τσιγαρίδα.
Μια περιήγηση στην Iστορία μέσα από σπάνια ευρήματα
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του αρχαιολογικού χώρου σε άμεση γειτνίαση με τον σύγχρονο οικισμό της Πέλλας.
Ο επισκέπτης καταλήγει σε αυτό μετά την περιήγησή του στον αρχαιολογικό χώρο και μπορεί πλέον να ανασυνθέσει τα αρχαιολογικά στοιχεία που του παρείχαν τα μνημεία και να κατανοήσει τις ποικίλες πτυχές της καθημερινής αλλά και της δημόσιας ζωής της μακεδονικής πρωτεύουσας.
Η περιήγηση στον χώρο περιλαμβάνει πέντε ενότητες. Η πρώτη αναφέρεται στην καθημερινή ζωή των κατοίκων της Πέλλας και κύρια εκθέματα αποτελούν τα ψηφιδωτά δάπεδα και πλήθος ευρημάτων που αφορούν τη λειτουργία των κατοικιών, τον εξοπλισμό τους, τη ζωή των ενοίκων, την άθληση και τη διασκέδασή τους.
Η δημόσια ζωή
Η δεύτερη ενότητα έχει ως αντικείμενο τη δημόσια ζωή στην Πέλλα με ευρήματα από την Αγορά, που σχετίζονται με τους διοικητικούς θεσμούς (σφραγίσματα, επιγραφές, νομίσματα), τις εμπορικές και παραγωγικές δραστηριότητες (αγγεία κ.ά.) αλλά και αρχιτεκτονικά μέλη.
Στην τρίτη ενότητα εκτίθενται ψηφιδωτά και ευρήματα από τα Ιερά της Πέλλας και παρέχονται πληροφορίες για τους λατρευόμενους θεούς και τη λειτουργία των θρησκευτικών κτιρίων, μαζί και αναθήματα (πήλινα ειδώλια, αγαλματίδια, αγγεία).
Η τέταρτη ενότητα είναι η μόνη αποκλεισμένη, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα της, καθώς αφορά τα νεκροταφεία και τα ταφικά έθιμα. Εκτίθενται δύο ταφές με τα κτερίσματά τους, η μία μάλιστα αφορά τον ενταφιασμό ενός παιδιού σε πήλινο πίθο της Εποχής του Χαλκού.
Τελευταία είναι η ενότητα του ανακτόρου, όπου παρέχονται σημαντικά στοιχεία για την αρχιτεκτονική μορφή και τις λειτουργίες του ανακτορικού συγκροτήματος, καθώς και για την προσωπικότητα, τη ζωή και το έργο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
«ΜΑΓΝΗΤΗΣ» ΤΑ ΨΗΦΙΔΩΤΑ
Μεγάλη εντύπωση προκάλεσαν τα πανέμορφα ψηφιδωτά στους μικρούς επισκέπτες του μουσείου της Πέλλας. Πολλά παιδιά ενθουσιασμένα σκιτσάρισαν περικεφαλαίες και τη μορφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ ethnos.gr
