Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση μάλλον «θυμίζει τον Αβέρωφ της δεκαετίας του 1980» παρά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη «που εκείνη την εποχή ήταν πιο διαλλακτικός και δεν έκανε αντίστοιχα ξεσπάσματα προς την Αριστερά», δήλωσε ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου, αναφερόμενος στην έντονη κριτική που δέχθηκε ο πρωθυπουργός για το άρθρο του σχετικά με τον Αντρέα Παπανδρέου.Μιλώντας στην ΕΡΑ Ιωαννίνων και τον δημοσιογράφο Σωτήρη Αργύρη, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε πως δεν είναι δυνατό να συγκριθούν η περίοδος διακυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου με αυτή του Αλέξη Τσίπρα. «Όταν το 1981 ο Αντρέας παρέλαβε την εξουσία, η οικονομία μπορεί να μην ήταν άριστη, δεν είχε όμως καμία τρόικα από πάνω της. Επίσης το διεθνές κλίμα ήταν διαφορετικό: Δανειζόσουν χρήμα για να ξοδεύεις και να δίνεις μεγαλύτερους ρυθμούς, προκειμένου να αναζωπυρωθεί η οικονομία. Ο Αντρέας έκανε και κάποιες σημαντικές και αυτονόητες πράξεις, όπως η εθνική συμφιλίωση, η αναγνώριση της εθνικής αντίστασης, και άλλα. Αντιθέτως σήμερα ο Τσίπρας καλείται να κάνει τις δικές του κινήσεις σε μια περίοδο που η χώρα χρεοκόπησε και βρίσκεται υπό επιτροπεία».
Όμως ο Στ. Κούλογλου, διακρίνει και κάποια κοινά σημεία: «Σήμερα υπάρχει μια λυσσαλέα αντίδραση προς τον Τσίπρα, όμοια εκείνης που δεχόταν ο Αντρέας τα πρώτα χρόνια. Η κυρία Γεννηματά για παράδειγμα αποκάλεσε τον πρωθυπουργό ‘λαθρέμπορο ελπίδας’. Η ίδια ακριβώς φράση εκτοξευόταν και προς τον Παπανδρέου. Μάλιστα τότε από την πλευρά της Δεξιάς, που είχε χάσει την εξουσία, χαρακτηριστική ήταν η αντίδραση του Αβέρωφ, που έκανε μια ακροδεξιά και χωρίς κανόνες αντιπολίτευση με μόνο στόχο να ρίξει την κυβέρνηση. Ο κ. Μητσοτάκης κινείται στην ίδια κατεύθυνση».
Κατά τον ευρωβουλευτή, αυτή η στάση της Νέας Δημοκρατίας αποκαλύπτει ένα κενό στρατηγικής. «Όλες οι ελπίδες τους είχαν βασιστεί ότι θα αποτύχει η αξιολόγηση και έτσι θα επέστρεφαν στην εξουσία. Από την στιγμή που έκλεισε η δεύτερη αξιολόγηση και από ότι όλα δείχνουν το ίδιο θα γίνει και με την τρίτη, έχασαν το αφήγημά τους και βρίσκουν κατά καιρούς διάφορα θέματα για να χτυπήσουν την κυβέρνηση, είτε είναι οι διακοπές του Τσίπρα, είτε η Εσθονία ή ο Μαδούρο ή οι πυρκαγιές». Βέβαια, όπως επεσήμανε, αυτή η στάση βοηθά τον Τσίπρα, όμως από την άλλη πλευρά είναι «λυπηρή καθώς προκαλεί έναν διχασμό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτή η χώρα έχει πληρώσει ακριβά τους διχασμούς, και να θυμόμαστε πως στα εθνικά θέματα χρειάζεται συνεννόηση όλων των πολιτικών δυνάμεων».
Ο Στ. Κούλογλου διαπιστώνει, επίσης, πως στην νέα κεντροαριστερά που επιχειρείται να σχηματιστεί «φαίνεται να μην έχουν επίγνωση των εξελίξεων στην Ευρώπη. Πανευρωπαϊκά η σοσιαλδημοκρατία κάνει στροφή και κατευθύνεται στην Αριστερά. Διαπίστωσαν ότι η σύμπραξη με την Δεξιά καταστρέφει αυτές τις πολιτικές δυνάμεις. Δεν το αναγνωρίζουν όμως και στην Ελλάδα. Βλέπουν στις δημοσκοπήσεις να προηγείται η ΝΔ και κλίνουν προς τα εκεί καθώς το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πως θα βρεθούν ξανά στην εξουσία. Αυτό δεν είναι πολιτικό πρόγραμμα σοσιαλδημοκρατίας. Συνεπώς, δύσκολο το βλέπω το εγχείρημα. Προς το παρόν πάντως πάει προς κεντροδεξιά!»
Όμως ο Στ. Κούλογλου, διακρίνει και κάποια κοινά σημεία: «Σήμερα υπάρχει μια λυσσαλέα αντίδραση προς τον Τσίπρα, όμοια εκείνης που δεχόταν ο Αντρέας τα πρώτα χρόνια. Η κυρία Γεννηματά για παράδειγμα αποκάλεσε τον πρωθυπουργό ‘λαθρέμπορο ελπίδας’. Η ίδια ακριβώς φράση εκτοξευόταν και προς τον Παπανδρέου. Μάλιστα τότε από την πλευρά της Δεξιάς, που είχε χάσει την εξουσία, χαρακτηριστική ήταν η αντίδραση του Αβέρωφ, που έκανε μια ακροδεξιά και χωρίς κανόνες αντιπολίτευση με μόνο στόχο να ρίξει την κυβέρνηση. Ο κ. Μητσοτάκης κινείται στην ίδια κατεύθυνση».
Κατά τον ευρωβουλευτή, αυτή η στάση της Νέας Δημοκρατίας αποκαλύπτει ένα κενό στρατηγικής. «Όλες οι ελπίδες τους είχαν βασιστεί ότι θα αποτύχει η αξιολόγηση και έτσι θα επέστρεφαν στην εξουσία. Από την στιγμή που έκλεισε η δεύτερη αξιολόγηση και από ότι όλα δείχνουν το ίδιο θα γίνει και με την τρίτη, έχασαν το αφήγημά τους και βρίσκουν κατά καιρούς διάφορα θέματα για να χτυπήσουν την κυβέρνηση, είτε είναι οι διακοπές του Τσίπρα, είτε η Εσθονία ή ο Μαδούρο ή οι πυρκαγιές». Βέβαια, όπως επεσήμανε, αυτή η στάση βοηθά τον Τσίπρα, όμως από την άλλη πλευρά είναι «λυπηρή καθώς προκαλεί έναν διχασμό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτή η χώρα έχει πληρώσει ακριβά τους διχασμούς, και να θυμόμαστε πως στα εθνικά θέματα χρειάζεται συνεννόηση όλων των πολιτικών δυνάμεων».
Ο Στ. Κούλογλου διαπιστώνει, επίσης, πως στην νέα κεντροαριστερά που επιχειρείται να σχηματιστεί «φαίνεται να μην έχουν επίγνωση των εξελίξεων στην Ευρώπη. Πανευρωπαϊκά η σοσιαλδημοκρατία κάνει στροφή και κατευθύνεται στην Αριστερά. Διαπίστωσαν ότι η σύμπραξη με την Δεξιά καταστρέφει αυτές τις πολιτικές δυνάμεις. Δεν το αναγνωρίζουν όμως και στην Ελλάδα. Βλέπουν στις δημοσκοπήσεις να προηγείται η ΝΔ και κλίνουν προς τα εκεί καθώς το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πως θα βρεθούν ξανά στην εξουσία. Αυτό δεν είναι πολιτικό πρόγραμμα σοσιαλδημοκρατίας. Συνεπώς, δύσκολο το βλέπω το εγχείρημα. Προς το παρόν πάντως πάει προς κεντροδεξιά!»
