Κάποτε έσφυζε από ζωή, η εμπορική της κίνηση δεν είχε σε τίποτα να ζηλέψει κεντρικές οδούς και σε όλο της το μήκος το ένα μαγαζί άνοιγε πίσω από το άλλο. Σήμερα μετρά δεκάδες λουκέτα, εμφανίζοντας μια εικόνα που μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει.
Η οδός 28ης Οκτωβρίου, γνωστή στους Θεσσαλονικείς ως Ιταλίας, χάνει τον ένα μετά τον άλλο τους κρίκους της εμπορικής της «αλυσίδας». Μια βόλτα στον δρόμο δημιουργεί σφίξιμο στο στομάχι, αφού πρέπει να περάσεις πέντε κλειστά μαγαζιά, για να συναντήσεις ένα ανοιχτό.
Τα «ενοικιάζεται» και τα «πωλείται» υπάρχουν παντού. Πολλά καταστήματα δεν άντεξαν στην κρίση και έκλεισαν. Κάποια αλλά, σύμφωνα με τον μεσίτη, Παύλο Κορνηλάκη, που δραστηριοποιείται στην περιοχή, επέλεξαν να μετακινηθούν στις κοντινές και κεντρικότερες οδούς, Μπότσαρη και Πέτρου Συνδίκα, καθώς τα ενοίκια έπεσαν και έχουν πια πρόσβαση σε πιο πολυσύχναστες εμπορικές πιάτσες. Υπάρχουν δε και τα μαγαζιά που κατέβηκαν χαμηλότερα επί της 28ης Οκτωβρίου, κάτω από τη Δελφών, όπου η κίνηση «τσιμπάει» λίγο.
Έμποροι της περιοχής λένε πως ο δρόμος έχασε με τον καιρό τους παραδοσιακούς του πελάτες, αφού πολύς κόσμος έφυγε σε άλλες γειτονιές και το κενό καλύφθηκε από μετανάστες, με χαμηλότερα «πορτοφόλια». «Κάποτε δεν μπορούσες να κατέβεις τον δρόμο με το αυτοκίνητο. Υπήρχαν διπλοπαρκαρισμένα παντού. Και τα μαγαζιά ήταν πολλά και κάλυπταν όλους τους κλάδους και όλα τα γούστα» σημειώνει στη «δημοκρατία» κάτοικος της περιοχής.
Ο Μανώλης Σύλλης, ιδιοκτήτης ανθοπωλείου επί χρόνια στην κοντινή Πέτρου Συνδίκα και πρόεδρος του τμήματος επαγγελματιών του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, θυμάται τις καλές ημέρες στην πρώην Ιταλίας. «Ήταν μια ζωντανή οδός, τώρα όμως έχει υποβαθμιστεί. Το εμπόριο είναι πολύ ευαίσθητη υπόθεση. Όταν κλείνει ο ένας, δυστυχώς σύντομα ακολουθούν κι άλλοι» λέει στη «δημοκρατία.
