Δεκάδες Σύροι και Ιρακινοί πρόσφυγες βρίσκονται σήμερα στην Ειδομένη, περιμένοντας να περάσουν τα σύνορα με πιο αργούς ρυθμούς καθώς ανοίγουν σταδιακά, μόνο για εκείνους και για καμία άλλη εθνικότητα.
Στην Ειδομένη, μετά και τη χθεσινή επιχείρηση της αστυνομίας για εκκένωση των σιδηροδρομικών γραμμών από τους Αφγανούς πρόσφυγες οι οποίοι μεταφέρθηκαν στην Αθήνα, συναντά κανείς πολλές οικογένειες Σύρων και Ιρακινών που ψάχνουν να βρουν ένα καλύτερο αύριο. Ο Αιμάν Φαρμά, 27χρονος πρόσφυγας από τη Συρία, ταξιδεύει από τις 26 Ιανουαρίου, έχοντας ξεκινήσει από την πόλη Χομς. Κρατώντας την πέντε μηνών κόρη του Ντινά στην αγκαλιά του, εξηγεί στο press724 ότι η κατάσταση στη χώρα του ήταν πολύ δύσκολη και γι’ αυτό έπρεπε να φύγει. «Έφτασα στη Μυτιλήνη με μία βάρκα. Στο διακινητή πλήρωσα για εμένα, τη γυναίκα μου και το παιδί μου 1.200 δολάρια. Θέλω να πάω στη Γερμανία για μία καλύτερη ζωή» αναφέρει ο ίδιος στο press724. Όπως και ο 29χρονος Τάχα από τη Ράκα της Συρίας. «Ήρθα με τη γυναίκα μου και τα δύο μας παιδιά. Θέλω να πάω στη Γερμανία» λέει.
Όλες οι σκηνές του camp είναι γεμάτες, με πολλούς πρόσφυγες να βρίσκονται σε αναμονή καθώς κάποιοι δεν έχουν διαβατήρια ή τους λείπουν τα απαραίτητα έγγραφα. Αρκετά μεγάλη είναι η ουρά που σχηματίζεται και εκεί όπου διανέμεται το φαγητό. Από την άλλη μεριά, τα μικρά παιδιά συμμετέχουν στα παιχνίδια που διοργανώνουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις ενώ άλλα προσπαθούν να περάσουν την ώρα τους παίζοντας με πέτρες και χώματα ή απλά χαμογελώντας στους φωτογράφους που δεν σταματούν να τα απαθανατίζουν.
Έξω από το camp, στο οποίο φθάνουν αρκετά λεωφορεία με πρόσφυγες καθημερινά, έχουν στηθεί καντίνες με σάντουιτς και πωλητές φρούτων και ψωμιών, τα οποία έχουν συνεχώς κόσμο. Την ίδια στιγμή δίπλα από τις καντίνες έχουν στηθεί επιπλέον σκηνές. Εκεί συναντήσαμε μία οικογένεια από το Ιρακινό Κουρδιστάν, όπου είχε ανάψει μία φωτιά για να ζεσταθεί.
Οι γιατροί των οργανώσεων βρίσκονται εκεί και περιθάλπουν όποιον έχει ανάγκη καθώς τα περιστατικά που συναντούν καθημερινά είναι ποικίλα. Πολλοί χρειάζονται νοσηλεία για κακώσεις που έχουν στα πόδια τους από το περπάτημα, άλλοι έχουν καρδιολογικά προβλήματα ενώ σήμερα στο ιατρείο του camp βρισκόταν μέχρι και ένας τετραπληγικός.
Από την πλευρά τους οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα αναφέρουν ότι «οι πρόσφυγες δεν έχουν καμία ενημέρωση, τους προσφέρεται ελάχιστη ανθρωπιστική βοήθεια και είναι εκτεθειμένοι στη βία και την κακοποίηση». Ενώ ο Stephane Moisan, επικεφαλής της αποστολής των ΓΧΣ στη Σερβία επισημαίνει ότι «Οι άνθρωποι γίνονται μπαλάκι μεταξύ των συνόρων χωρίς να έχουν σαφή ενημέρωση για τα δικαιώματά τους ή για το τι θα συμβεί αύριο. Από πείρα γνωρίζουμε ότι θα οδηγηθούν σε δίκτυα διακινητών και μη ασφαλείς διαδρομές, εκτεθειμένοι στον κίνδυνο της κακομεταχείρισης και της βίας». Ενώ η επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα, Marie Elisabeth Ingres υπογραμμίζει ότι η κατάσταση αυτή αναμένεται να χειροτερέψει τις επόμενες ημέρες.
Ρεπορτάζ: Νικολέτα Ευσταθίου
