«Οφείλουμε να στερήσουμε από ανάλγητους εργοδότες τη δυνατότητα απόλυσης μιας νέας μητέρας, επειδή είναι …θετή! Η μάνα που επιλέγει να αγαπήσει και να μεγαλώσει ως δικό της, το παιδί που έχει γεννήσει μια άλλη γυναίκα, δεν είναι λιγότερο μητέρα, από εκείνη που ευλογήθηκε με τη δυνατότητα να τεκνοποιήσει. Και δεν νοείται να υπάρχει νόμος που την βλέπει ως μάνα …β’ διαλογής, άρα και το υιοθετημένο τέκνο της, ως παιδί β΄διαλογής.»
Τα παραπάνω τονίζει ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης της Ν.Δ. Σταύρος Καλαφάτης, καλώντας με σχετική ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή τους υπουργούς Δικαιοσύνης και Εργασίας, να διορθώσουν ένα νομοθετικό σφάλμα διατύπωσης που επιτρέπει την απόλυση μιας νέας μητέρας από την εργασία της, αν είναι θετή και όχι βιολογική μητέρα. Πρόκειται για τη διατύπωση του άρθρου 15 του Ν.1483/1984, που απαγορεύει την καταγγελία της σχέσης εργασίας εργαζόμενης από τον εργοδότη της τόσο κατά την εγκυμοσύνη, όσο και για χρονικό διάστημα ενός χρόνου από τον τοκετό, χωρίς καμία αναφορά στις θετές μητέρες, που με σειρά άλλων νομοθετημάτων, έχουν όλα τα δικαιώματα σε γονικές άδειες και άλλα μέτρα προστασίας της μητρότητας που προβλέπονται και για τις βιολογικές μητέρες.
«Τόσο η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, όσο και η Ελληνική Νομοθεσία… ως επί το πλείστον, προστατεύουν τη μητρότητα και τα παιδιά, είτε υπάρχει βιολογική σχέση, είτε σχέση βασισμένη στην πλήρη υιοθεσία», επισημαίνει ο κ. Καλαφάτης. «Αυτό το …ως επί το πλείστον, πρέπει να εξαλειφθεί, με την κατάργηση μιας αρνητική εξαίρεσης, που δεν πιστεύω πως αντικατοπτρίζει το πνεύμα του νομοθέτη, αλλά αποτελεί μια νομοθετική παράλειψη, που επιτρέπει ελάχιστες –θέλω να πιστεύω- αλλά απάνθρωπες αποφάσεις σε βάρος γυναικών, που αγωνίστηκαν για το δικαίωμά τους να προσφέρουν την αγάπη τους και τη θαλπωρή τους, σε ένα παιδί.»
