Ένα από τα στυγερότερα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη χώρα μας απασχολεί τον τελευταίο καιρό την κοινή γνώμη και σοκάρει την ελληνική κοινωνία. Είναι η άγρια δολοφονία μια 32χρονης κοπέλας, μέσα σε νεκροταφείο της Αθήνας, όπου είχε πάει να θρηνήσει στον τάφο αγαπημένου της προσώπου. Μια δολοφονία με κατακρεούργηση του θύματος με 14 μαχαιριές.
Η ελληνική αστυνομία ύστερα από έρευνες που κράτησαν περίπου 15 μέρες κατάφερε να ανακαλύψει τον δράστη του εγκλήματος και έδωσε στη δημοσιότητα την ομολογία του, τη φωτογραφία του, το όνομά του και το ποιόν του.
Είναι ένας 58χρονος τοξικομανής, ο οποίος εξέτισε ποινή πολυετούς φυλάκισης για υπόθεση ναρκωτικών και μετά την αποφυλάκισή του διαβίωνε και εξασφάλιζε τη δόση του με κλοπές και διαρρήξεις.
Η αστυνομία, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, έκανε καλά τη δουλειά της. Αξιοποιώντας την τεχνολογία (βιντεοκάμερες κτλ) και άλλες σύγχρονες μεθόδους (ανάλυση DNA) αλλά και την εμπειρία των στελεχών της έφτασε στα ίχνη του δράστη και τον παρέδωσε στη δημοσιότητα και στη δικαιοσύνη.
Στην υπόθεση αυτή, όμως, εγείρονται διάφορα σοβαρά ερωτήματα: Ο δράστης ανακαλύφθηκε, ομολόγησε και αποκαλύφθηκε, αλλά η δολοφονία δεν εξιχνιάστηκε.
Τα μεγάλα ερωτηματικά ξεκινούν απ’ αυτή, καθαυτή την πράξη της δολοφονίας. Γιατί τόση αγριότητα για ένα κινητό τηλέφωνο και ένα 5ευρω που είχε στην τσάντα της η άτυχη κοπέλα;
Το θύμα ήταν εφοριακός στο επάγγελμα. Και είχε χειριστεί, όπως ακούγεται, μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής. Οπότε ένα το κρατούμενο. Δεύτερον, ο καθ’ ομολογίαν δράστης διέμεινε σε κοντινή απόσταση από το σπίτι του θύματος και πιθανώς την γνώριζε και ίσως την παρακολουθούσε και έτσι καταρρίπτεται ο ισχυρισμός της τυχαίας συνάντησης δράστη και θύματος μέσα στο νεκροταφείο. Τρίτον, η καθ’ ομολογίαν ανάληψη της ευθύνης από τον σεσημασμένο έμπορο και χρήστη ναρκωτικών.
Με βάση τα παραπάνω στοιχεία και ερωτηματικά προκύπτει ένα κορυφαίο συμπέρασμα. Ότι το έγκλημα αποκαλύφθηκε αλλά δεν εξιχνιάστηκε. Γι’ αυτό, ίσως, σε τέτοιες υποθέσεις είναι απαραίτητη η ανάθεση της εξιχνίασης σε ιδιωτικό ερευνητή – ντετέκτιβ. Διότι ο θεσμικός ρόλος της κρατικής αστυνομίας είναι η εξακρίβωση των αξιόποινων εγκληματικών πράξεων. Αλλά η εξιχνίαση των εγκλημάτων παραμένει γράμμα κενό ανάμεσα στην αστυνομία και στη δικαιοσύνη, οι οποίες δεν διαθέτουν ανάλογους μηχανισμούς.
Μήπως, λοιπόν, πρέπει να «επισημοποιηθεί» και να πιστοποιηθεί επαγγελματικά η ανάμιξη του ιδιωτικού ντετέκτιβ στην εξιχνίαση των πάσης μορφής εγκλημάτων;
