Το καλοκαίρι του 2013 προβλέφθηκε με νόμο η χορήγηση πενταετούς άδειας διαμονής στην Ελλάδα, με δυνατότητα ανανέωσης, σε πολίτες τρίτων χωρών οι οποίοι διαθέτουν προσωπικά ή μέσω νομικού προσώπου ακίνητη περιουσία στη χώρα μας αξίας τουλάχιστον 250.000 ευρώ.
Αν και η εν λόγω άδεια διαμονής που ονομάστηκε πρόγραμμα «χρυσή βίζα» δεν δίνει το δικαίωμα εργασίας στην Ελλάδα, ωστόσο την τελευταία τριετία αξιοποιήθηκε από περισσότερους από 1.100 επενδυτές που προχώρησαν σε αγορές οικιστικών και παραθεριστικών ακινήτων επενδύοντας ποσά που σύμφωνα με εκτιμήσεις αγγίζουν το 1,5 δισ. ευρώ.
Αυτό που η Ελλάδα ανακάλυψε το 2013 ο Καναδάς το κάνει πολύ πιο αποτελεσματικά ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80, και έτσι έδωσε σε πολλές χώρες το ερέθισμα να αντιγράψουν το μοντέλο της πώλησης υπηκοότητας – «διαβατηρίων» (Citizenship for Sale).
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χαρτογράφησε τα μοντέλα «πώλησης διαβατηρίων» που ισχύουν σε περισσότερες από 20 χώρες διεθνώς και τα συνέκρινε τόσο ως προς το κόστος -με το οποίο κανείς μπορεί να αποκτήσει την υπηκοότητα ή την βίζα εισόδου και εργασίας- όσο και ως προς το χρόνο που απαιτείται για να δοθεί η μόνιμη υπηκοότητα.
Ενδεικτικά:
-Στις ΗΠΑ το μέτρο της πώλησης της υπηκοότητας θεσπίσθηκε το 1990. Η ελάχιστη επένδυση για να μπορέσει κανείς να αποκτήσει την υπηκοότητα είναι 500.000 δολάρια. Προϋπόθεση είναι η διαμονή στις ΗΠΑ τουλάχιστον 180 ημέρες το χρόνο. Η υπηκοότητα παρέχεται μετά την παρέλευση επτά ετών.
-Στον Καναδά το μέτρο της πώλησης της υπηκοότητας θεσπίστηκε τη δεκαετία του 1980. Η ελάχιστη επένδυση για να μπορέσει κανείς να αποκτήσει την υπηκοότητα είναι 800.000 δολάρια Καναδά (721.939 ευρώ). Προϋπόθεση είναι η διαμονή στη χώρα τουλάχιστον 730 ημέρες μέσα σε μια πενταετία. Η υπηκοότητα παρέχεται μετά την παρέλευση τριών ετών.
– Στη Βρετανία το μέτρο της πώλησης της υπηκοότητας θεσπίσθηκε το 1994. Η ελάχιστη επένδυση για να μπορέσει κανείς να αποκτήσει την υπηκοότητα είναι 1 εκατομμύριο στερλίνες (1,19 εκατ. ευρώ). Προϋπόθεση είναι η διαμονή στη χώρα τουλάχιστον 185 ημέρες το χρόνο. Η υπηκοότητα παρέχεται μετά την παρέλευση έξι ετών.
– Στην Ελβετία η ελάχιστη επένδυση για να μπορέσει κανείς να αποκτήσει την υπηκοότητα είναι 250.000 ελβετικά φράγκα , αλλά η επιβάρυνση είναι ετήσια (228.754 ευρώ). Προϋπόθεση για συγκεκριμένο χρόνο διαμονής στη χώρα μέσα στο έτος δεν υπάρχει. Η υπηκοότητα παρέχεται μετά την παρέλευση 12 ετών.
-Στην Γαλλία το μέτρο της πώλησης της υπηκοότητας θεσπίσθηκε το 2013. Η ελάχιστη επένδυση για να μπορέσει κανείς να αποκτήσει την υπηκοότητα είναι 10 εκατ. ευρώ. Προϋπόθεση για συγκεκριμένο χρόνο διαμονής στη χώρα μέσα στο έτος δεν υπάρχει. Η υπηκοότητα παρέχεται μετά την παρέλευση 5 ετών.
-Στην Κύπρο το μέτρο της πώλησης της υπηκοότητας θεσπίσθηκε το 2011. Η ελάχιστη επένδυση για να μπορέσει κανείς να αποκτήσει την υπηκοότητα είναι 2,5 εκατ. ευρώ. Δεν υφίσταται προϋπόθεση διαμονής, ενώ η υπηκοότητα παρέχεται άμεσα.
-Στη Λετονία το μέτρο της πώλησης της υπηκοότητας θεσπίσθηκε το 2010. Η ελάχιστη επένδυση για να μπορέσει κανείς να αποκτήσει διαβατήριο της χώρας είναι 35.000 ευρώ. Δεν υφίσταται προϋπόθεση διαμονής, ενώ η υπηκοότητα παρέχεται μετά από 10 χρόνια.
Πηγή: cnn.gr
