Ορισμένοι γονείς αδυνατούν να διακρίνουν τη λεπτή γραμμή μεταξύ του ενδιαφέροντος για το παιδί και του ωμού παρεμβατισμού. Το θέμα όμως είναι πως, χάνοντας το μέτρο, δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στην ψυχοσύνθεσή του!
Το πρώτο και προφανές είναι ότι το παιδί νιώθει λιγότερο κοντά του όποιον γονέα το αντιμετωπίζει ως άβουλο ον. Νιώθει την καταπίεση και νομοτελειακά δημιουργούνται μέσα του αρνητικές σκέψεις.
Κλονίζεται απίστευτα η αυτοπεποίθησή του και σταδιακά γίνεται δεύτερη φύση του η χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Μια ακόμα επίπτωση είναι η άκρως επιθετική και επαναστατική συμπεριφορά του παιδιού απέναντι στους γονείς, την περίοδο της εφηβείας.
Όταν ενηλικιωθεί, φοβάται να εκφράσει τα συναισθήματά του ή να πει τη γνώμη του. Και πώς να μπορέσει άλλωστε, όταν έχει μεγαλώσει μέσα στο φόβο και την καταπίεση;
Σε πιο ακραίες καταστάσεις ψυχολογικού ελέγχου, το παιδί μπορεί να παρουσιάσει συμπτώματα κατάθλιψης και διαταραχές σε φαγητό και ύπνο.
Η καταπίεση και ο συνεχής παρεμβατισμός των γονέων σε κάθε έκφανση της ζωής του παιδιού, δεν είναι ένα απλό λάθος στην ανατροφή. Είναι ένα από τα σοβαρότερα λάθη που μπορούν να «ισοπεδώσουν» μια προσωπικότητα.
Πηγή: mother.gr
