Το Kapani Project πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Συλλόγου Ιστορικού Κέντρου και του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, ενώ αποτελεί μέρος των παράλληλων δράσεων στα φετινά «52α Δημήτρια», του Δήμου Θεσσαλονίκης και τελεί υπό την αιγίδατης Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
2ο Kapani Project
Τετάρτη 4 Οκτωβρίου
στην Κεντρική Αγορά Καπάνι
Από τις 00.01 έως τις 23.59
με είσοδο ελεύθερη
Line Up:
Διαφορετικοί ρυθμοί για όλα τα γούστα, σε τρία διαφορετικά stage!
Performances:
Μια σειρά από project… ζωντανεύουν μέσα στην αγορά και κάνουν τη διαφορά!
Cinema:
Μια βόλτα από τον σουρεαλισμό… ως τον ντανταϊσμό παρέα με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης!
Παρουσιάζει για μια ακόμη χρονιά ο Κωστής Ζαφειράκης.
PERFORMANCES
9) “O ΒΑΦΤΙΣΤΙΚΟΣ” του Θεόφραστου Σακελλαρίδη από τους σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ
Ο Αλέξανδρος Πλωμαρίτης είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής για το Kapani Project, αρμόδιος για τις performances. Διαβάστε συνέντευξή του ΕΔΩ
1. ΚΙΝΟΥΜΕ DANCE PROJECT
Κωνσταντίνος Κατσαμάκης – Στέλλα Μαστοροστέριου
Τίτλος performance: “Ουν Καπάν” – Μια performance δρόμου
Ένα παιχνίδι με το χώρο και το χρόνο. Μια κινητική μελέτη του αστικού χώρου ως τόπου συνύπαρξης και διατήρησης της μνήμης και των εμπειριών. Τι υπάρχει τώρα; Τι υπήρχε πριν; Τι θυμάται ο χώρος; Τι θυμάται το σώμα; Πώς ο αστικός χώρος καθορίζει τις κινήσεις και τις σχέσεις μεταξύ των σωμάτων; Πώς επηρεάζει αυτό που κάνουμε και αυτό που είμαστε; Πώς διαμορφώνεται η ανθρώπινη επαφή και η συλλογική εμπειρία μέσα από τη ρευστή διάδραση του σώματος με το χώρο;
2. Ευπραξία Γεώργαρου – Γιώργος Καραμανίδης
Τίτλος performance: “x,y – cement & food”
Μια δράση που θίγει την σωματική και συναισθηματική απόσταση, που έχει πάρει ο ίδιος ο άνθρωπος από τα πάντα μέσα στην ίδια του την καθημερινότητα, επιδιώκοντας να κατέχει πράγματα και χώρους και απαιτώντας τον προσωπικό του χώρο και χρόνο… φεύγοντας όμως από την ουσία και την εγγύτητα των πραγμάτων γύρω του και φτάνοντας σε σημείο να καταστρέφει ό,τι ο ίδιος νόμιζε πως επιθυμούσε από πάντα να έχει. Είναι σαν να βλέπουμε μια μάζα ανθρώπων με όλα τα σημάδια του σύγχρονου εγωισμού και της απομόνωσης μέσα σε έναν απίστευτα συνωστισμένο χώρο, υλικό και νοητικό. Ένα τεράστιο κενό υποβόσκει στην πλήρη πυκνότητα.
3. SVORADOV THEATRE
Τίτλος performance: “Silencio”
Πρόκειται για μια απόπειρα σωματικής έκφρασης και παραστασιακής επιτέλεσης α) των φιλοσοφικών απόψεων του Γερμανού διανοούμενου Th.Adorno, όπως αυτές εκφράζονται στο έργο του Αρνητική Διαλεκτική, ότι δηλαδή “το Άουσβιτς μπορούσε να υπάρξει μέσα σε όλη την παράδοση της φιλοσοφίας, της τέχνης και των επιστημών, εκφράζει την ιδέα ότι ο πολιτισμός και το πνεύμα δεν κατάφεραν να συγκινήσουν τους ανθρώπους”, β) των αισθητικών απόψεων του D.Lynch, όπως διατυπώνονται στην ταινία του Mullholand Drive, ότι δηλαδή “it’s all an illusion, just a tape” και γ) των (αντι)θεατρικών οδηγιών του S.Beckett από το μίνιμαλ έργο του Ανάσα, ότι “η ζωή είναι μια ανάσα ανάμεσα σε δύο κλάματα… το κλάμα της γέννησης και το κλάμα του θανάτου.”
4. Φαίδρα Χαραλαμπίδου
Τίτλος performance: “Το Μικρό Διάλειμμα”
Μια site specific performance που αντιμετωπίζει το Καπάνι σαν χώρο παιχνιδιού, βασισμένη σε πρωτότυπη μουσική του Moody Alien.
5. Αριάδνη Πεδιωτάκη – Αδροδίτη Δάφνου
Τίτλος performance: “Μασάτε γιατί χανόμαστε”
Η δράση θα έχει ως βασικό υλικό την «τσίχλα». Σε μια προσπάθεια ανοικοδόμησης κάποιας λακκούβας του πλακόστρωτου, η λακκούβα θα περιφραχθεί και θα ξεκινήσει το γέμισμά της με τσίχλες προσεκτικά μασημένες, οι οποίες στη συνέχεια θα τοποθετηθούν στην τρύπα μέχρι εκείνη να καλυφθεί εντελώς. Η εγκατάσταση θα γίνει σχεδόν ευλαβικά, με σεβασμό στο χώρο και στο υλικό. Απ’ την άλλη μεριά, λόγω του υλικού της τσίχλας, η δράση παίρνει ταυτόχρονα μια παιχνιδιάρικη τροπή. Ενδεχομένως να χρειαστεί και η βοήθεια των περαστικών για την ολοκλήρωση των εργασιών. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ένα χρωματιστό κομμάτι τεχνητού εδάφους – αποτελούμενο από υλικά που χάνοντας την αρχική τους πρακτική ιδιότητα, αποκτούν μια καινούρια χρηστική αξία- κατασκευασμένο από πολλά διαφορετικά χέρια και γνάθους.
6. Κατερίνα Δρακοπούλου
Τίτλος performance: “22 stops”
Το project “22 stops” είναι μια solo Butoh, site-specific, interdisciplinary performance που αποπειράται να διερευνήσει την αλληλεπίδραση του σώματος με το αστικό τοπίο αλλά και τη ρευστότητα των ορίων μεταξύ του μέσα και του έξω, του δημόσιου και του ιδιωτικού, του Εαυτού και του Άλλου, του παρελθόντος και του παρόντος, του διαμεσολαβημένου και του «ζωντανού», του εφήμερου και του αιώνιου. Έναυσμα του project ήταν το ταξίδι μιας site-specific, Butoh performance μακράς διάρκειας, με τίτλο “22 stops”, που δημιουργήθηκε κοντά σε 22 σταθμούς του μετρό και αποτυπώθηκε σε μια σειρά φωτογραφιών την άνοιξη του 2016. Το “22 stops” παρουσιάστηκε αρχικά τον Απρίλιο του 2016 στο In Progress Feedback Festival. Σε 12 ώρες δημιουργήθηκαν και παρουσιάστηκαν 22 αυτοσχεδιαστικές συνθέσεις χορού Butoh σε 22 σημεία κοντά σε σταθμούς του Μετρό.
7. Χριστίνα Γεωργίου
Τίτλος performance: “Προς-ευχή”
Τοποθετώντας τον “Εαυτό” σε ένα σταυροδρόμι από επιλογές, ευθύνες, αντιδράσεις και αλληλεπιδράσεις προκύπτει η δημιουργία ενός παιχνιδιού αέναων συνειρμών, οι οποίοι τρέχουν να γεμίσουν την απουσία στο ερώτημα «Ποιος Είμαι;»
8. Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ – Τμήμα Γιώργου Τσακίρη
Μια Performance “ΔΡΟΜΟΣ” από την Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
9. Δραματική Σχολή ΚΘΒΕ – Θεατρική Παράσταση / Οπερέτα
“Ο Βαπιστικός” του Θεόφραστου Σακελλαρίδη
Ο Ζαχαρούλης και η Βιβίκα, γιορτάζουν τη δεύτερη επέτειο των γάμων τους. Ανάμεσα στους καλεσμένους θα γνωρίσουμε την Κική και την Ξανθίππη, παλιές συμμαθήτριες της Βιβίκας, μια θεούσα, και τον συνταγματάρχη, θείο της Βιβίκας. Οι παρεξηγήσεις αρχίζουν όταν ένας στρατιώτης παρουσιάζεται ως ο αγαπημένος βαφτιστικός της Βιβίκας, Μάρκος Κορτάσης. Στην πραγματικότητα είναι ο συμπολεμιστής του Πέτρος Χαρμίδης, σύζυγος της Κικής, που του μοιάζει πολύ. Ο Χαρμίδης εξομολογείται τον έρωτά του στη Βιβίκα και εκείνη, για να δικαιολογηθεί στο θείο της τον συνταγματάρχη, που τους συλλαμβάνει επ? αυτοφόρω να ερωτοτροπούν, τον παρουσιάζει ως άντρα της και τον Ζαχαρούλη – τον άντρα της – ως βαφτιστικό της. Στο τέλος εμφανίζεται ο πραγματικός Μάρκος Κορτάσης και η τάξη αποκαθίσταται.
Διδασκαλία/Μουσική επιμέλεια: Gil Gourdier- Leroy
Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας
Κοστούμια: Χρήστος Μπρούφας
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ
(στη διάρκεια όλης της εκδήλωσης)
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΛΑΒΕΡΑΣ
Walking tour
12:00-13:00
Έναρξη περιπάτου από το Συντριβάνι στην Πλατεία Άθωνος
