«Η ζωή δεν τελειώνει σε ένα σίριαλ. Η ζωή συνεχίζεται»! Με αυτή τη φράση έμπαινε ο επίλογος στη σειρά «Τρεις Χάριτες» στις 20 Απριλίου του 1990. Η Όλγα, η Μαρία και η Ειρήνη αποχαιρετούσαν δια παντός τους τηλεθεατές που τους αγάπησαν και τους ξεχώρισαν στο νεοσύστατο τότε μεγάλο κανάλι. Σήμερα, 25 χρόνια μετά, θυμόμαστε τους λόγους που μια σειρά σαν τις «Τρεις Χάριτες» γνώρισε τόσο μεγάλη επιτυχία και τις αιτίες που ένα σίριαλ από τα πρώτα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης, έχει περάσει στο πάνθεον της ελληνικής μυθοπλασίας και θεωρείται πια σήμερα κλασική ελληνική κωμωδία.
Το NEWS 247 μίλησε με τον συνδημιουργό (υπέγραφε το σενάριο με τον Θανάση Παπαθανασίου) και συμπρωταγωνιστή (υποδυόταν τον Ανδρέα Χαρίτο) της σειράς, Μιχάλη Ρέππα, «ξετρύπωσε» φωτογραφικό υλικό από τα παρασκήνια της σειράς που προβλήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές του ’90 και θυμήθηκε και πάλι μερικά από τα πιο ενδιαφέρονται στοιχεία εκείνης της τηλεοπτικής παραγωγής που την κάνουν τόσο ξεχωριστή.
Οι κλασικές… Τρεις Χάριτες
Τρεις αδερφές τις οποίες υποδύονταν η Άννα Παναγιωτοπούλου, η Νένα Μεντή και η Μίνα Αδαμάκη, καταλήγουν να συγκατοικούν και πάλι μετά από χρόνια, στο πατρικό τους σπίτι. Μαζί με τη θεία τους Μπεμπέκα και τον μικρό τους αδερφό Ανδρέα θα εμπλακούν με κωμικό τρόπο σε μια σειρά από ευτράπελα μέχρι να καταφέρουν στηρίζοντας η μία την άλλη να βρουν και πάλι το δρόμο τους στη ζωή.
Τη χαρακτηριστική μουσική των τίτλων αρχής υπέγραφε ο πρωτότοκος γιος του Μίμη Πλέσσα, Αντώνης, σε ένα ορχηστρικό κομμάτι που χάριν της σειράς πήρε το όνομα «Τρεις Χάριτες» και το οποίο το δίχως άλλο αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά anthem ελληνικής σειράς μαζί με εκείνο που άνοιγε τους τίτλους του «Ρετιρέ» και των «Απαράδεκτων».
Ιδιαίτερα πρωτοποριακό υπήρξε και το κόνσεπτ των τίτλων αρχής, όπου οι τρεις πρωταγωνίστριες έπαιρναν θέση σε έναν «αναγεννησιακού τύπου» ψηφιακό καμβά αναπαριστώντας τον διάσημο πίνακα του Ραφαήλ «Τρεις Χάριτες», καθώς και αναπαραστάσεις των αρχαίων θεών της γοητείας σε τέμπλο που βρέθηκε στην Αφροδισιάδα της Μικράς Ασίας.
Και μπορεί ως γνήσιες απόγονοι των μυθικών πλασμάτων από όπου δανείστηκαν το όνομά τους, να έφεραν μπόλικη από τη γοητεία, την ομορφιά και τη δημιουργικότητα των τέκνων του Δία – ο Μιχάλης Ρέππας μας εξομολογείται πως συχνά σαγηνευόταν από τις τρεις ηθοποιούς και τον τρόπο που υποδύονταν τους ρόλους που εκείνος τους είχε γράψει – ωστόσο οι «Τρεις Χάριτες» ήταν σύγχρονες γυναίκες, καλά τοποθετημένες στην εποχή τους. Υπήρξαν «οι πρώτες γυναικείες φιγούρες στο μεγάλο λαϊκό – εμπορικό – θέαμα, που παρουσιάζονταν σαν αυτάρκεις οικονομικά και αυτόνομες προσωπικότητες» σημειώνει ο συγγραφέας.
Η Όλγα (ηθοποιός Άννα Παναγιωτοπούλου) ήταν χήρα, η Μαρία (Νένα Μεντή) χωρισμένη και η Ειρήνη (Μίνα Αδαμάκη) ανύπαντρη κι όμως αυτό ούτε τις στιγμάτιζε, ούτε και τις βάραινε. Κάθε μια τους υπήρξε αυτόνομη και επιτυχημένη σε αυτό με το οποίο καταπιανόταν. «Ζούσαν σαν “εύθυμες γεροντοκόρες” και δεν τους έλειπε τίποτα. Αντίθετα από κάθε γυναικείο χαρακτήρα της παραδοσιακής μας κωμωδίας όπου η γυναίκα κρατούσε τον προαιώνιο κλασσικό της ρόλο» σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Μιχάλης Ρέππας.
Το τελευταίο επεισόδιο
Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Την Όλγα Χαρίτου υποδύεται στο σίριαλ εντός της σειράς, η Ρένια Λουιζίδου
Το 90ο ήταν και τελευταίο επεισόδιο που έριξε αυλαία στη θρυλική πλέον σειρά σαν σήμερα πριν από 25 χρόνια. Η Όλγα, η Μαρία και η Ειρήνη βλέπουν τη ζωή τους να γίνεται σίριαλ στην τηλεόραση, δια χειρός του μικρού τους αδερφού Ανδρέα, ο οποίος αποφασίζει να ξεδιπλώσει το συγγραφικό του ταλέντο εμπνεόμενος από την καθημερινότητα της οικογένειάς του. Για τους νεότερους που ίσως απορήσουν, το επεισόδιο είναι μια πρώτη παρωδία της καθημερινής σειράς «Λάμψη» που εκείνη την εποχή σημείωνε τεράστια τηλεοπτική επιτυχία. Άλλωστε, το δίδυμο Ρέππας – Παπαθανασίου αποδείχτηκαν μετρ της παρωδίας, με αποκορύφωμα την κινηματογραφική τους επιτυχία «Το Κλάμα Βγήκε Απ’ τον Παράδεισο».
Δείτε το τελευταίο επεισόδιο:
