Tου Σπύρου Στατήρη
Ποτάμι – Περιστέρι – 2ο Συνέδριο – 1η μέρα: τηλεγραφικά το χρονικό της Παρασκευή 26 Φεβ 2016 για έναν καθ’ όλα εγγεγραμμένο/πιστοποιημένο σύνεδριο του Ποταμιού που σήμερα παρέστη στην πρώτη μέρα διεργασιών στα πλαίσια του 2ου Συνεδρίου του Ποταμιού στο εκθεσιακό κέντρο Περιστεριού. Αν κάποιος θέλει, μπορεί εύκολα να ανατρέξει ακόμη και στον επίσημο ιστότοπο (βλ. site) του κινήματος και να βρει τι πάνω κάτω συνέβη σε μια τυπικά χρονολογική καταγραφή γεγονότων.
Προσωπικά δεν θα κάνω κάτι τέτοιο. Αυτό που θα κάνω, όμως, είναι να επιχειρήσω να μεταφέρω, περισσότερο ως αίσθηση και ψυχανεμισμα, τα εξής. Ήδη φτάνοντας και μόνο στο χώρο του συνεδρίου, η εσωτερική αναρωτηση και αναζήτηση σε «τρώει»: έχουν, άραγε, νόημα όλα αυτά; Τη στιγμή που η χώρα μοιάζει να έχει μπει εκ νέου σε ένα ατέρμονο σπιράλ καθόδου, προσφέρει κάτι πρακτικό και χειροπιαστό αυτή η διαδικασία που μοιάζει με στροφή προς τα μέσα;
Ε, λοιπόν, όπως τελικά κύλησε αυτή πρώτη η μέρα – με τους καθιερωμένους σε αυτές τις περιπτώσεις «τύπους» αλλά και, στο κλείσιμο της, με μια ομιλία Θεοδωράκη βγαλμένη από τα παλιά, με θερμότητα και ένταση, και με υπενθύμιση των τόσων πολλών που περισσότερο μας ενώνουν παρά μας χωρίζουν, με άξονα και στόχευσει (τι άλλο παρά) τη χώρα που χωρίς πολλές πολλές περιστροφές και υπεκφυγές πρέπει να σωθεί, με αναφορές στα «μέσα» μας, μόνο και μόνο ως τρόπο και μέσο για να προσπαθήσουμε και να επηρεάσουμε, έστω και λίγο «τα έξω» μας, αυτά, δηλαδή, που έχουν σημασία και τελικά μας απασχολούν – τότε ναι, κάτι καλό προμηνύει, τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό αυτό το 2ο Συνέδριο. Άλλωστε, δημοκρατία δεν σημαίνει ούτε …δικομματισμός, αλλά ούτε φέουδα ούτε φατρίες και προσωπική ατζέντα, αλλά, μάλλον σημαίνει τριβή, διαφωνίες, «στριφνές» διαδικασίες, πολύς καφές και …υπομονή. Και αυτή ήταν μόλις η πρώτη μέρα…
Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Άρθρα-Απόψεις» δημοσιεύονται αυτούσια και απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι απαραίτητα του press724.gr.
