ΕΙΔΗΣΕΙΣ
doodle mentelegief

Αφιερωμένο στον Ντμίτρι Μεντελέγιεφ, πατέρα του περιοδικού πίνακα, το σημερινό doodle της Google

Στον Ντμίτρι Μεντελέγιεφ είναι αφιερωμένο το σημερινό doodle της Google.

Ο Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ (8 Φεβρουαρίου 1834 – 2 Φεβρουαρίου 1907) ήταν Ρώσος χημικός και εφευρέτης. Πιστώνεται ως ο δημιουργός της πρώτης έκδοσης του περιοδικού πίνακα των χημικών στοιχείων. Με τη χρήση του πίνακα, προέβλεψε τις ιδιότητες των στοιχείων που θα ανακαλύπτονταν αργότερα.

Ο πίνακας του Μεντελέγιεφ ήταν ένα διάγραμμα με έξι οριζόντιες και οκτώ κάθετες στήλες, όπως περίπου είναι τα σταυρόλεξα. Τοποθέτησε πρώτα τα στοιχεία κατά περιόδους στις οριζόντιες σειρές. Αυτό σημαίνει ότι τα στοιχεία μιας ορισμένης γραμμής παρουσιάζουν κανονική επανάληψη των χημικών ιδιοτήτων. Μετά κατέταξε τα στοιχεία των οριζοντίων γραμμών καθέτως, ώστε κάθε κάθετη στήλη να περιέχει στοιχεία που παρουσιάζουν κάπως όμοιες ιδιότητες. Τις κάθετες αυτές στήλες ονόμασε οικογένειες. Με την κατάρτιση του πίνακα, ο Μεντελέγιεφ διαπίστωσε ότι υπήρχαν κενά, δηλαδή άδεια διαστήματα, σε μερικές στήλες.

Συμπέρανε ότι τα κενά αυτά έπρεπε να παριστάνουν τα άγνωστα στοιχεία. Πίστευε όμως ότι τα στοιχεία αυτά έπρεπε να βρίσκονται στη γη, αφού ο πίνακας περιοδικότητος αποτελούσε νόμο της φύσης. Ο Μεντελέγιεφ είχε και άλλες σημαντικές συνεισφορές στη χημεία καθώς αύξησε την ανθρώπινη γνώση για τον αιθέρα, τα διαλύματα, το απόλυτο σημείο βρασμού και το πετρέλαιο. Ήταν ένας από τους ιδρυτές της Ρωσικής Χημικής Εταιρείας το 1869 και εργάστηκε πάνω στη θεωρία και την πρακτική του προστατευτισμού του εμπορίου και της γεωργίας.

Σε μία προσπάθεια χημικής σύλληψης του αιθέρα, υπέθεσε ότι υπάρχουν δύο αδρανή χημικά στοιχεία με ατομικό βάρος μικρότερο από του υδρογόνου. Από αυτά τα δύο στοιχεία, σκέφτηκε ότι το ελαφρύτερο θα ήταν ένα αέριο διάχυτο παντού και το ελαφρώς βαρύτερο θα ήταν το υποτιθέμενο στοιχείο κορώνιο.
Ο Μεντελέγιεφ αφιέρωσε πολύ μελέτη και είχε σημαντική συνεισφορά στον προσδιορισμό της φύσης απροσδιόριστων ενώσεων όπως τα διαλύματα.

Σε ένα άλλο τμήμα της φυσικοχημείας, ερεύνησε τη διαστολή των υγρών με τη θερμότητα και επινόησε μία μέθοδο παρόμοια με το νόμο Γκαι-Λυσάκ περί της ισοβαρούς μεταβολής των αερίων, ενώ το 1861 προέβλεψε τη σύλληψη του Τόμας Άντριους για την κρίσιμη θερμοκρασία των αερίων, ορίζοντας το απόλυτο σημείο βρασμού μίας ουσίας ως τη θερμοκρασία στην οποία το υγρό μετατρέπεται σε ατμό, ανεξάρτητα από την πίεση και τον όγκο.

Με πληροφορίες από το Wikipedia