Η αύξηση του πληθυσμού του αγριόχοιρου στη Μακεδονία, όπως και σε ολόκληρη την Ελλάδα προκαλεί σοβαρά προβλήματα στις καλλιέργειες.
Στην περιοχή του Νομού Θεσσαλονίκης το πρόβλημα παρουσιάζεται ιδιαίτερα οξύ εστιαζόμενο στις αποξηραμένες λίμνες Μαυρούδα και Λάντζα, έκτασης 15 χιλιάδων στρεμμάτων (χωρία πέριξ αυτών : Φιλαδέλφειο, Λευκούδα, Αρέθουσα, Στεφανινά, Ασκός, Σκεπαστό κ.ά.).
Αφού επισκέφθηκε την περιοχή, ο κ. Δημήτρης Μάρδας, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ της Β’ Θεσσαλονίκης, σε επιστολή του προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Ε. Αποστόλου και τον Αν. Υπουργό Περιβάλλοντος κ. Σ. Φάμελλο προτείνει άμεσα μέτρα διαχείρισης του προβλήματος. Μερικά από αυτά είναι τα εξής :
Α) Ένταξη των ζημιών φυτικής παραγωγής από αγριόχοιρο στις αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ και εκτός περιοχών RAMSAR.
Γ) Εξέταση της δυνατότητας αύξησης της κάρπωσης στα 8 θηράματα ανά κυνηγό και ανά έξοδο από αυτήν την κυνηγετική περίοδο. Αυτό ισχύει στις περιοχές όπου υπάρχει η δέσμευση σήμερα για 6 θηράματα.
Δ) Εξέταση της δυνατότητας αύξησης των ημερών θήρας του αγριόχοιρου κατά μία έως τρείς (1-3) επιπλέον.
Ε) Να επιτραπεί στους κυνηγητικούς συλλόγους να προβούν σε δράσεις βελτίωσης ενδιαιτημάτων και εκτός καταφυγίων άγριας ζωής, σε ορεινές και δυσπρόσιτες περιοχές, ώστε να κρατηθούν οι αγριόχοιροι μακριά από τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις (σπορές, ρίψεις τροφών με συγκεκριμένη μέθοδο, κατασκευή υδατοσυλλογών) κ.ά.
Το δάσος και κυρίως οι εκτεταμένες θαμνώδεις εκτάσεις προσφέρουν κάλυψη στον αγριόχοιρο ενώ παράλληλα παρέχουν και τροφή με τη μορφή βαλανιδιών, κάστανων και άλλων καρπών. Η απουσία φυσικών θηρευτών, η αλματώδης ανάπτυξη του πληθυσμού τους λόγω ανενόχλητης αναπαραγωγικής διαδικασίας, η εγκατάλειψη της ορεινής υπαίθρου, η αποτελεσματική προστασία των ειδών της άγριας πανίδας από φαινόμενα λαθροθηρίας κ.ά. συνθέτουν το σημερινό σκηνικό. Οι αλλαγές στην κοινή αγροτική πολιτική με την ώθηση των καλλιεργειών καλαμποκιού και ηλιόσπορου όντως παρέχουν περισσότερη τροφή στον αγριόχοιρο και οδηγούν τους αυξημένους πληθυσμούς, από τις ορεινές δυσπρόσιτες περιοχές στις πεδινές, με τις εντατικές και εκτατικές αγροτικές καλλιέργειες. Πρόσθετο πρόβλημα προκαλεί και ο υβριδισμός του αγριόχοιρου που αποτελεί κίνδυνο γενετικής μόλυνσης του συνόλου του πληθυσμού του.
