Με αφορμή τις συναυλίες με τη νέα του μπάντα (26 και 27 Φεβρουαρίου), ο Γιάννης Αγγελάκας παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Τα Νέα». Ανήκει και αυτός στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, ψήφισε την πρώτη φορά, αλλά «δεν είχε καθόλου πλάκα».
«Ψήφισα, αλλά δεν είχα κάποια ελπίδα. Ήθελα να αλλάξουν οι πρωταγωνιστές του κωμικού δράματος. Είπα «λες;». Τελικά δεν είχε καθόλου πλάκα. Ίδια αδιέξοδα πάλι», λέει ο κορυφαίος ίσως Έλληνας performer.«Δεν είχαμε ποτέ σοβαρή πολιτική σε αυτή τη χώρα. Είναι αστείο ακόμη και να μιλάμε γι’ αυτό. Αλλά και αν εμφανιζόταν ένας σοβαρός πολιτικός για να κάνει κάτι πέρα από αυτόν τον μαφιόζικο κύκλο όπου κινείται αυτή η κοινωνία, δεν θα ζούσε. Οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν είναι πρώτα στο μυαλό μας», τονίζει μεταξύ άλλων.
«Οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν είναι πρώτα στο μυαλό μας», είναι πάντως το μήνυμα του. Κοινώς, η επανάσταση θα ξεκινήσει από την αλλαγή νοοτροπίας.
«Δεν ένιωσα ποτέ βολεμένος. Αλλιώς θα ήμουν ακόμη με τις Τρύπες ή σχήματα που πήγαιναν καλά. Δεν θα τα σταματούσα για να κάνω ένα επόμενο βήμα. Ποιος εξασφαλίζει έναν άνθρωπο ο οποίος πάντα αυτοανατρέπεται; Ποιος λέει ότι κάθε αυτοανατροπή του θα είναι και πετυχημένη; Παίρνω ρίσκο και το παίρνω συνειδητά γιατί δεν παίρνω κανένα ρίσκο καριέρας. Δεν με απασχόλησε ποτέ η καριέρα», αναφέρει σε συνέχεια της συνέντευξης του.
Για την απόφασή του να δημιουργήσει τη 15μελή μπάντα των Επισκεπτών άκουσε περισσότερα αποτρεπτικά ερωτήματα από ποτέ. Κανείς δεν του εξασφάλιζε ότι θα έχει επιτυχία. «Ημουν αποφασισμένος να χάσω το σπίτι μου αν δεν μου έβγαινε το εγχείρημα. Κάθε φορά που αλλάζω, λέω ότι στη χειρότερη θα παίζουμε σε 300 άτομα. Θα βγάζουμε όλοι ένα μεροκάματο, αλλά θα κάνουμε αυτό που θέλουμε. Υπερασπίζομαι τη χαρά μου στη δημιουργία. Δεν με ενδιαφέρει αν αύριο αδιαφορήσει ο κόσμος για μένα. Πάντα αυτό με κινητοποιούσε. Δεν είμαι ανασφαλής και δεν με ενδιαφέρει το εγώ μου – λεφτά, επιτυχίες, γυναίκες και δόξα».
Η κατάληξη των Επισκεπτών πάντως δεν είχε αίσιο τέλος. «Το ήξερα ότι δεν θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε. Με τόσους εκνευρισμούς και κακή ψυχολογία δεν άργησε να διαλυθεί η προσπάθεια. Γι’ αυτό και στη συνέχεια θέλησα να πάω στον πυρήνα των ακουσμάτων: με κιθάρα, μπαγλαμά και μια φωνή. Δεν περίμενα ότι θα έχει επιτυχία. Έκανε όμως τον κύκλο του».
Κάπως έτσι φτάνει στο νεότερο εγχείρημά του, μια μπάντα νέων παιδιών, τα οποία θα ξαναπαίξουν τα τραγούδια του και θα ηχογραφήσουν καινούργια για να συμπεριληφθούν στον νέο δίσκο που ετοιμάζει (πρόκειται για τους Λαμπρινή Γρηγοριάδου στην ακουστική κιθάρα, Αναστάση Βουκυκλαράκη στα τύμπανα, Γιάννη Σαββίδη στην ηλεκτρική κιθάρα, Γιώργο Αβραμίδη στην τρομπέτα και Τζέιμς Γουίλι στο σαξόφωνο). «Θέλω να βρίσκομαι σε κίνηση. Αυτό είναι ζωή. Δεν μπορώ να είμαι ήσυχος επειδή είμαι πετυχημένος. Αν σταματήσω να αφουγκράζομαι αυτό που συμβαίνει γύρω μου, θα σταματήσω να αγωνιώ για ένα ωραίο τραγούδι. Ολα πάνε κατά διαόλου».
