Του Μιχάλη Γ. Τριανταφυλλίδη
Τα ανόητα πρόσωπα, όπως πολύ σωστά, τα χαρακτήρισε, ο Σημίτης, που μας κυβερνάνε, έχασαν τη μπάλα… αλλά και τα αβγά και τα πασχάλια…
Ο πρωθυπουργός, μ ένα μπουκάλι τσίπουρο, που αποστάχθηκε παράνομα, χωρίς φόρο, συμφωνεί τα πάντα με τον βολεμένο τραμπάκουλα κι αντίς να του το δώσει πίσω και να του πει, βαλε μια ταινία φόρου και φέρτο πίσω, χαριεντίζεται με τα τσίπουρα και την ηλιοφάνεια…
Οι πολίτες στους δρόμους, όχι πλέον διαμαρτυρόμενοι ή διαδηλώνοντας, αλλά ψωνίζοντας ασταμάτητα, με τα πεντακοσάρικα που βγήκανε από τα σεντούκια και τις κρυψώνες, λιάζονται στα κέντρα και περνάνε φίνα…
Σιγά μην κλάψουν, για την άθλια εικόνα που παρουσιάζει, διεθνώς πλέον, η χώρα μας με το πρόβλημα των προσφύγων και των μεταναστών…
Το άκουσα και είναι έτσι ακριβώς…
Η Ελλάδα, ετοιμάζεται να ζητήσει ανθρωπιστική βοήθεια, γιατί δεν προτίθεται και δε σχεδιάζει να κάνει, τίποτε άλλο θετικό, επι του θέματος, το δε ποσό που ζητάει είναι κοντά μισό δισεκατομμύριο… Και βγήκαν τα καλά μαχαιροπήρουνα, βγήκανε τα λινά τραπεζομάντηλα, το φαγοπότι νούμερο δύο έρχεται….
Ορμάτε μακεδονομάχοι…
Αυτό μάθαμε τόσα χρόνια, αυτό επαναλαμβάνουμε…εεε μην ξεχνιέστε, από τότε που ο Σημίτης ήτανε, ακόμη, υπουργός γεωργίας…
Το νεκρό, στην κυριολεξία, πολιτικό σύστημα, που μόνον άλγος προκαλεί σε κάθε του εμφάνιση, παρουσιάστηκε στην κορύφωση της κρίσης, αποσιωπώντας το τι προηγήθηκε και φτάσαμε εδώ κι όλοι μαζί νέοι και γέροι και παιδιά, διεκδικούν τον δικό τους πρωταγωνιστικό ρόλο…
Δεν πάμε καθόλου καλά…
Συνθήματα τέλος και μια ομιλία, τίγκα στο σύνθημα και πουθενά ουσία και πρόταση, ενώ παραδίπλα κάποιες χιλιάδες στριμωγμένοι και κυρίως γυναίκες και μωρά, υποφέρουν άλλη μια φορά, στην αναμονή του αγνώστου…
Σήμερα, η απαίτηση των νέων πολιτών, που τόσο εύκολα επικαλούνται όλοι τους, είναι να διαλυθεί το σύστημα, όχι εις τα εξ ων συνετέθη, αλλά να μπουν στην αφωνία, οι λεγόμενοι και αρχηγοί και ηγέτες κι άλλα τέτοια παραπειστικά, αφήνοντας το πεδίο ελευθερο, για νέες διεργασίες και συνευρέσεις…
Λέει ο Κυριάκος, είμαστε στην ίδια πλευρά του λόφου και φοβάνται, μην τους πουν δεξιούς…τόσο ηλίθιοι…αντις να πουν, καλώς τονα, έλα προς τα δω κι άλλο…
Η κόρη του πατερά της, προσπαθεί να αφομοιώσει το εναπομείναν ποτάμι και ψωνίζει όσο όσο, αρκεί το μαγαζί της, να μείνει σταθερό στα πόδια του…
Ο υιός και εγγονός των ολετήρων του έθνους, που είσαι παμμέγιστη Ρεζάν, προσπαθεί κάπου να χώσει και αυτός τη μούρη και το γυμνασμένο σαρκίο του…
Κι ο πολίτης αναρωτιέται και με το δίκιο του, μα καλά είμαι τόσο μαλάκας και δεν καταλαβαίνω τίποτε, απ αυτά που κρένουν;;;
Και καλά τα είπατε να φύγει ο συριζος κι έχετε απόλυτο δίκιο, στη διαπίστωση… αύριο αφού μιλήσατε, ψηφίσατε, χαρήκατε, τελειώσατε, τι κάνουμε ωρε παλληκάρια;;;
Η πατρίδα χάνεται…βουλιάζει…
Τα ανόητα πρόσωπα, την έριξαν στα βράχια κι εμείς πρέπει να την αποκολλήσουμε…
Πρόταση έχουμε;;;
Βγήκε ο Βενιζέλος, προχτές, με δέκα σημεία για το προσφυγικό – μεταναστευτικό και πανηγύρισαν οι μαθημένοι στην πολιτική του αφηρημένου…στην πολιτική της διαπίστωσης και του μηδέποτε συγκεκριμένου…
Κατ αρχάς, τα σημεία ήταν εννιά και στο δέκατο παρότρυνε τους κυβερνητικούς, να ετοιμάσουν, με τα «σοφά» που πρότεινε, ένα σχέδιο άμεσης δράσης… τον προτείνοντα, φυσικά, δεν τον αφορά αυτό.. δεν τον αφορά η πράξη και το τι κάνουμε…
Πρότεινε, λοιπόν, ο φίλος μου Ευάγγελος, την προσφυγή στο συμβούλιο ασφαλείας, για να συνδράμει στην εξεύρεση λύσης… Πολύ καλά, με τις έξι χιλιάδες της Ειδομένης έχουμε καμιάν ιδέα τι γίνεται;;; έστω μέχρι να συνδράμει στην υπόθεση το Σ.Α….
Πρότεινε, να αναθεωρηθεί η συνθήκη του Δουβλίνου…πότε κάλε μου φίλε και μου δίνει λύση αυτό, για τις τρεις χιλιάδες εγκλωβισμένους στο λιμάνι του Πειραιά;;; όχι και ούτε πρόκειται, κυρίως δε με την αναθεώρηση, του περιγράμματος της έννοιας ναυαγός…δεν λειτουργεί το σύστημα επαναπροώθηση, κι όχι μόνον εξ αιτίας της άρνησης της Τουρκίας…
Μια ταπεινή γνώμη να εκφράσω και πάλι, παρακαλώ…
Γιατί αυτή η εμμονή με την Ειδομένη και το βαλκανικό διάδρομο;; ποιος τον ονόμασε έτσι και ποιος μας επιβάλλει σαν τα πρόβατα να τον ακολουθούμε;;;
Κούλατα σύνορα με τη Βουλγαρία… έλεγχος, εάν όντως πληρούνται οι προϋποθέσεις του ανθρώπου που ζητάει άσυλο, στο τραίνο και κατευθείαν στο Λομ…στο Δούναβη…
Εκεί, ανεβαίνουν οι πάντες σε μαούνες και κατανέμονται, αναλόγως των αποφάσεων της εβδόμης Μαρτίου, αναλόγως επίσης, των ποσοστών που αφορούν τον καθένα…
Κι αν γουστάρουν η Ουγγαρία και η Αυστρία, ας σταματήσουν τον ρου, του Δούναβη…
Και μας έμειναν εβδομήντα χιλιάδες, που θα αυξάνονται και θα πληθύνονται, όσο δεν προωθούνται λύσεις, σοβαρές, πολιτικές, αλλά όχι με την έννοια της τζούφιας πολιτικής, που έμαθαν, στα φροντιστήρια των κόμματων, του πολιτικού συστήματος, έλα ποταμάκι, μην κρύβεσαι πουλάκι μου, μια από τα ίδια και χειρότερα, κατάντησες κι εσύ… Αλλά της πολιτικής, που αναζητά λύσεις εφικτές και πρακτικές…
Η Ευρώπη των περιφερειών, δεν είναι σύνθημα, απλά…είναι υποτίθεται, η νέα αρχιτεκτονική, για την Ευρωπαϊκή Ένωση, πάνω στην οποία βασίζεται και ο Γιουνκέρ, για να στήσει το καινούργιο του πρόγραμμα…
Επιτροπή περιφερειών και όλο το χρήμα του προγράμματος για τις αδελφοποιημένες πόλεις, εδώ και τώρα…τέρμα ο τουρισμός δημοτικών και άλλων αρχόντων…τέρμα τα διάφορα δήθεν φόρα…
Συνέδριο διαρκές, που λειτουργεί ακριβώς όπως οι συναντήσεις, μεταξύ επιχειρήσεων, που τις λένε μπι του μπι…(κάποτε για να ξεκινήσουμε μονό, στο μπάσκετ και για το ποιος ξεκινάει με τη μπάλα, βαρούσαμε μπει δε μπει)… τώρα λοιπόν, μπι του μπι, μεταξύ δήμων και περιφερειών…
Συμφωνία διμερής, μεταξύ τους, για τον αριθμό των προσφύγων, που θα δεχτεί ο ευρωπαϊκός δήμος και αμέσως, ένταξη στο πρόγραμμα των αδερφοποιήσεων, για τη συγχρηματοδότηση του κόστους εγκατάστασης, διαβίωσης κλπ, που θα χρειαστεί ο κάθε αυτοδιοικητικός φορέας, σαν ξεκίνημα…
Προσκαλέστε και δήμους, από την Τουρκία, για να ξαλαφρώσουν κι αυτοί από το άγος της φτώχειας και εξαθλίωσης, των προσφύγων και με τον τρόπο αυτό, έχεις και διπλό κέρδος… πρώτα απομειώνεις το ποσό από τα τρία δις, που ζητάει η Τουρκία και δεν τα έχεις σήμερα, αλλά προσδοκάς να τα μαζέψεις και το δεύτερο και σημαντικότερο, πηγαίνουν τα λεφτά κατευθείαν, στους πραγματικούς δικαιούχους και όχι στην κυβερνητική παγανιά…
Και τώρα που μπήκαν όλα στη σειρά, αγαπητέ μου Ευάγγελε, ξεκίνα την καμπάνια σου για την αναθεώρηση της συνθήκης του Δουβλίνου…
Αλλά άμα βγεις απέξω από τη σέγκεν και διαλύσεις το μαγαζί, τι νόημα έχει να αναθεωρηθεί ή όχι, η όποια συνθήκη;;;
Κι όσο για το πολιτικό…είμαστε συνηθισμένοι, στην πρακτική που λέει, άμα δε θες να κάνεις κάτι τις, κάνε μιαν επιτροπή να το συζητήσει…
Εδώ προχωρήσαμε ακόμη πιο βαθειά…κάνε μια βουλή άβουλων, που δεν βούλεται συνιέναι…
Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Aρθρα-Απόψεις» δημοσιεύονται αυτούσια και απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι απαραίτητα του press724.gr.
