Ανέκαθεν, οι άνθρωποι ήθελαν να γνωρίζουν την απάντηση στα ερωτήματα αν και πώς ο καιρός έχει επιπτώσεις στη διάθεση τους. Για παράδειγμα, πώς η ζέστη επηρεάζει τη διάθεση; Μήπως τους κάνει πιο επιθετικούς ή ακόμα πιο βίαιους; Μήπως η βροχή κάνει τους ανθρώπους θλιβερούς; Μήπως οι χαμηλές θερμοκρασίες τους κάνουν περισσότερο να θέλουν να μπουν σε «χειμερία νάρκη» και να απομονωθούν από τους άλλους;
Ας επανεξετάσουμε το πώς ο καιρός επηρεάζει τη διάθεση και επιδρά στις ζωές μας. Μέσα από μία ευρύτερη έρευνα που έγινε τα προηγούμενα χρόνια, διεπιστώθηκε ότι οι καιρικές συνθήκες, έχουν επίδραση στη ζωή μας και με διαφορετικούς τρόπους.
Ωστόσο, μία από τις διαπιστώσεις που χρειάζεται να τονιστεί από όλη την έρευνα που έγινε, είναι ότι η επίδραση του καιρού στη διάθεσή των ανθρώπων, μπορεί να μην είναι τόσο μεγάλη, όσο εκείνοι μερικές φορές πιστεύουν ότι είναι. Ένα μεγάλο μέρος της έρευνας σε αυτόν τον τομέα έχει βρεθεί να έχει μεταβλητά, μερικές φορές, αντικρουόμενα αποτελέσματα. Έτσι, δεν θα πρέπει να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους μερικά γεγονότα ως δεδομένα και γραμμικά.
Μετά τα παραπάνω, ακολουθούν διαφορετικές παρουσιάσεις μέσα από ποικίλες έρευνες , οι οποίες δείχνουν πώς ο καιρός έχει επιπτώσεις στη διάθεσή μας:
Οι υψηλότερες θερμοκρασίες μπορούν να βοηθήσουν ένα καταθλιπτικό άτομο
Ο Denissen και οι συνεργάτες του (2008), διαπίστωσαν ότι η καθημερινή επιρροή του καιρού έχει περισσότερες επιπτώσεις στην αρνητική διάθεση ενός ατόμου, αντί να συμβάλει θετικά στη διάθεση του. Οι υψηλότερες θερμοκρασίες «ανεβάζουν» τη χαμηλή διάθεση ενός ατόμου ενώ φαινόμενα όπως ο άνεμος ή χαμηλή ηλιοφάνεια, συνέβαλαν ώστε ένα στεναχωρημένο άτομο, να αισθάνεται ακόμη πιο λυπημένα.
Η εποχιακή συναισθηματική διαταραχή είναι αληθινή
Η εποχιακή συναισθηματική διαταραχή (seasonal affective disorder), είναι ένα πραγματικό είδος καταθλιπτικής διαταραχής (τεχνικά αναφέρεται ως καταθλιπτική διαταραχή με εποχιακό μοτίβο), όπου το μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο ενός ατόμου είναι συνδεδεμένο με μια συγκεκριμένη εποχή. Ενώ συνήθως σκεφτόμαστε ότι η εποχιακή καταθλιπτική διαταραχή επηρεάζει μόνο τους ανθρώπους το φθινόπωρο ή τον χειμώνα, μια μειοψηφία ανθρώπων βιώνουν πολύ έντονα τη συγκεκριμένη διαταραχή κατά τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες.
Οι υψηλές θερμοκρασίες (και οι ακραίες βροχοπτώσεις) κάνουν τους ανθρώπους να νιώθουν χειρότερα.
Ο Hsiang και συνεργάτες του (2013) βρήκαν μια σύνδεση μεταξύ της ανθρώπινης επιθετικότητας και των υψηλότερων θερμοκρασιών. Καθώς οι θερμοκρασίες αυξήθηκαν, οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι συγκρούσεις διακομματικών ομάδων είχαν επίσης την τάση να αυξάνονται κατά 14% (σημαντική αύξηση). Οι επιστήμονες, επίσης, βρήκαν ότι η διαπροσωπική βία αυξήθηκε κατά 4%.
Τα ευρήματα αυτά αποδείχθηκαν ότι ισχύουν όχι μόνο για τις υψηλότερες θερμοκρασίες, αλλά και για τη βροχή. Όσο πιο πολύ έβρεχε (ειδικά σε περιοχές όπου οι υψηλές βροχοπτώσεις δεν είναι αναμενόμενες), τόσο πιο επιθετικοί έδειχναν να γίνονται οι άνθρωποι. Ωστόσο, η έρευνα αυτή μπορούσε να αποδείξει μόνο μια συσχέτιση μεταξύ των δύο. Δεν είναι καθόλου σαφές ότι οι καιρικές συνθήκες προκαλούν αυτές τις αντιδράσεις.
Άλλες έρευνες όμως, έχουν επιβεβαιώσει αυτή τη διαπίστωση. Για παράδειγμα, η ερευνήτρια Μαίρη Κόνολυ (2013), διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που ερωτήθηκαν σε ημέρες «με περισσότερες βροχοπτώσεις και υψηλότερες θερμοκρασίες» [ανέφεραν] στατιστικά και ουσιαστικά μειωμένα επίπεδα ικανοποίησης από τη ζωή, συγχρονισμένα με τα επηρεαζόμενα αποτελέσματα. Τις ημέρες με χαμηλότερες θερμοκρασίες και χωρίς βροχή, τα ίδια υποκείμενα ανέφεραν υψηλότερη ικανοποίηση από τη ζωή.
Οι αυτοκτονίες παρουσιάζουν αύξηση κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού
Ενώ η άνοιξη μπορεί να είναι η εποχή της ελπίδας για τους πολλούς, είναι η εποχή της απελπισίας για όσους έχουν κατάθλιψη. Ίσως παρασυρμένοι από την αύξηση του φωτός της ημέρας και τις υψηλότερες θερμοκρασίες, οι ερευνητές (Koskinen et al., 2002) διαπίστωσαν ότι οι εργαζόμενοι σε εξωτερικούς χώρους ήταν πολύ πιο πιθανό να αυτοκτονήσουν τους ανοιξιάτικους μήνες από ό,τι κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών. Σε εργαζόμενους που μελετήθηκαν, οι οποίοι εργάζονταν σε εσωτερικούς χώρους, οι αυτοκτονίες κορυφώθηκαν το καλοκαίρι.
Μια περιεκτική μετα-ανάλυση που πραγματοποιήθηκε το 2012 για την εποχικότητα της αυτοκτονίας, βρήκε μια καθολική αλήθεια: «Μελέτες τόσο από τo βόρειo όσο και από το νότιο ημισφαίριο, αναφέρουν ένα εποχικό πρότυπο για τις αυτοκτονίες. Έτσι, φαίνεται ότι η εποχικότητα συνδέεται με την αύξηση των αυτοκτονιών την άνοιξη και νωρίς το καλοκαίρι και μια ανάλογη μείωση παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και του χειμώνα. Αυτό το φαινόμενο είναι μια σταθερή, αν όχι μια καθολική συμπεριφορά που επηρεάζει τόσο το βόρειο όσο και το νότιο ημισφαίριο».
Μια σουηδική μελέτη, που εξέτασε όλες τις αυτοκτονίες στη χώρα από το 1992 ως το 2003, βρήκε μια παρόμοια εποχιακή κορύφωση για τις αυτοκτονίες την άνοιξη και το καλοκαίρι και ιδιαίτερα σε εκείνο τον πληθυσμό που λάμβανε θεραπεία με αντικαταθλιπτικά.
Ο καιρός δεν χρειάζεται να επηρεάζει τη διάθεσή
Η Κόνολυ (2008) διαπίστωσε ότι οι άνδρες, όταν ήρθαν αντιμέτωποι με απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες ανταποκρίθηκαν αλλάζοντας απλώς τα σχέδιά τους. Βρέχει; Ας μείνουμε μέσα αντί να πάμε για έναν περίπατο. Η ημέρα είναι απροσδόκητα ζεστή; Ας επωφεληθούμε από αυτήν, πηγαίνοντας στην παραλία! Οι γυναίκες, από την άλλη πλευρά, δεν φαίνεται τόσο πιθανό να τροποποιήσουν τις δραστηριότητές τους, οπότε μην αλλάζοντας συμπεριφορά, επηρεαζόταν περισσότερο η διάθεσή τους από τις καιρικές συνθήκες.
Ο καιρός φαίνεται να έχει μια πραγματική και μετρήσιμη επίδραση στη διάθεση πολλών ανθρώπων, αλλά εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ένα στοιχείο που αναδείχθηκε στις περισσότερες έρευνες ήταν ότι, κατά πάσα πιθανότητα, όσοι ζουν σε γεωγραφικές περιοχές που βιώνουν μεγάλες περιόδους ασυνήθιστων καιρικών συνθηκών, επηρεάζονται και περισσότερο από τις καιρικές συνθήκες.
Πηγή: psychcentral.org
