Όταν ο Γουστάβος Άιφελ σχεδίασε τον Πύργο του Άιφελ, περιέλαβε στα σχέδιά του και ένα προσωπικό διαμέρισμα για τον ίδιο στην κορυφή, κάτι που μέχρι σήμερα παρέμενε «μυστικό» και δεν τον περιλάμβαναν ούτε οι τουριστικοί οδηγοί.
Ο Γουστάβος Άιφελ ήταν «αντικείμενο γενικής ζήλιας» από τους Παριζιάνους κατά τη διάρκεια της ζωής του, και αυτό όχι επειδή σχεδίασε ένα από τα πιο διάσημα μνημεία της ιστορίας, αλλά επειδή είχε ένα προσωπικό διαμέρισμα στην κορυφή του πύργου, που σχεδόν κανείς άλλος δεν είχε πρόσβαση σε αυτό.
Στο βιβλίο του «La Tour Eiffel de Trois Cent Métres», ο συγγραφέας Ανρί Τζιράρντ εξηγεί ότι Παριζιάνοι θα έδιναν μια μικρή περιουσία για να νοικιάσουν τον χώρο, έστω για μία νύχτα, αλλά ο Άιφελ αρνιόταν πεισματικά. Ωστόσο, στο μικρό αυτό αλλά άκρως εντυπωσιακό και ποθητό διαμέρισμα στην κορυφή της πόλης, δεχόταν περιστασιακά επιφανείς επισκέπτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Τόμας Έντισον.
Αντίθετα με το επιστημονικό θαύμα από ατσάλι και «σκληρές» γραμμές στο οποίο βρίσκεται, το pied a terre είναι φιλόξενο και ρομαντικό, με ταπετσαρία, ξύλινα έπιπλα και ελαιογραφίες. Ένα καθόλου άσχημο μέρος για να δει κανείς το Παρίσι, από το καλύτερο σημείο της πόλης.
Αν και στους επισκέπτες του Πύργου του Άιφελ δεν επιτρεπόταν η πρόσβαση στο διαμέρισμα (όπως θα ήθελε και ο ίδιος ο κ. Άιφελ, αναμφίβολα), ανακοινώθηκε πρόσφατα ότι ο εν λόγω χώρος ανοίγει για το κοινό.
