Αν το έλεγε ένας οικολόγος στην παρέα, όλοι θα γελούσαν για τη μεγαλοστομία, αλλά σκεφτείτε το: Από πολλές πλευρές, οι κάψουλες του καφέ αντιπροσωπεύουν ορισμένα από τα μεγαλύτερα δεινά της καταναλωτικής κοινωνίας – σπατάλη πρώτων υλών, όπως αλουμίνιο και πλαστικό, που δεν μπορούν ούτε να ανακυκλωθούν ούτε να επαναχρησιμοποιηθούν.
Όμως, η καλή ποιότητα του τελικού προϊόντος μαζί με την ευκολία στη χρήση και την ταχύτητα, έχουν συμβάλλει στην ταχύτατη διάδοση της κάψουλας του καφέ στα νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο.
Είναι μία πόλη της Γερμανίας που πάει κόντρα στο ρεύμα και λαμβάνει δημόσια θέση κατά της χρήσης αυτού του προϊόντος. Ο δήμος του Αμβούργου, του μεγαλύτερου λιμανιού της Γερμανίας, απαγόρευσε την αγορά «συγκεκριμένων προϊόντων ή αναλώσιμων που ρυπαίνουν» με δημοτικά χρήματα. Η απαγόρευση εστιάζει συγκεκριμένα στον «εξοπλισμό για ζεστά ροφήματα που χρησιμοποιούν κάψουλες συσκευασίας».
«Οι κάψουλες συνδέονται με αχρείαστη κατανάλωση πόρων και παραγωγή απορριμμάτων και συχνά περιέχουν ρυπογόνο αλουμίνιο. Οι κάψουλες δεν μπορούν να ανακυκλωθούν εύκολα διότι συχνά είναι κατασκευασμένες από ένα μείγμα πλαστικού και αλουμινίου» αναφέρει ο εκπρόσωπος του Τμήματος Περιβάλλοντος και Ενέργειας της πόλης του Αμβούργου, Jan Dube.
Οι εταιρείες παραγωγής τέτοιων προϊόντων όπως η Nespresso απάντησαν με την ανάπτυξη προγραμμάτων ανακύκλωσης, στο πλαίσιο των οποίων οι χρήστες αποθέτουν τις κάψουλες σε σημεία συλλογής και στη συνέχεια το προϊόν μεταφέρεται κάπου στην Ευρώπη, όπου κάποιος προσπαθεί να διαχωρίσει το πλαστικό από το αλουμίνιο. Σύμφωνα με εκπροσώπους της εταιρίας, η Nespresso διαθέτει 14.000 σημεία συλλογής σε 31 χώρες, από τα οποία υποβάλλεται σε επεξεργασία το 80% των καψουλών.
Υπάρχει όμως η εύλογη απορία για το πόσες κάψουλες συλλέγονται πρ
άγματι από το σύνολο αυτών που έχουν πουλήσει. Επίσης, «το ζήτημα με τις κάψουλες δεν είναι η ανακύκλωσή τους, αλλά το γεγονός ότι πρέπει να μειώσουμε τον όγκο των αποβλήτων που παράγουμε, ανακυκλώσιμων ή μη», αναφέρει ο Piotr Barczak, αξιωματούχος του ευρωπαϊκού γραφείου περιβάλλοντος.
Σύμφωνα με τους κανόνες αειφορίας, η λογική όσον αφορά την οικολογική συμπεριφορά απέναντι σε οτιδήποτε θα μπορούσε να καταλήξει στα σκουπίδια, είναι η εξής: 1. reduce, 2. reuse, 3. recycle. Στα ελληνικά, πρώτον μείωσε, δεύτερον επαναχρησιμοποίησε, τρίτον ανακύκλωσε τις συσκευασίες. Δηλαδή, της ανακύκλωσης κάποιου προϊόντος προηγείται η αποφυγή της παραγωγής/χρησιμοποίησής του εξ αρχής.
Εφαρμόζοντας τον κανόνα στις κάψουλες του καφέ, πρόκειται για ένα προϊόν που ενσωματώνει τεράστια κατανάλωση ενέργειας και πόρων καθ’ όλο τον κύκλο ζωής του: κατασκευή, χρήση, ανακύκλωση.
«Οικολογικός» καφές
Για τους φίλους της οικολογίας και του περιβάλλοντος, η βέλτιστη λύση για να πιούμε «οικολογικό» καφέ είναι να αγοράζουμε ει δυνατόν τοπικά ή οργανικά προϊόντα χύμα και να απολαύσουμε το ρόφημά μας στην αγαπημένη μας κούπα, αυτή που θα χρησιμοποιήσουμε ξανά και ξανά (εκπληρώνεται το δεύτερο βήμα αειφορικής αντιμετώπισης: επαναχρησιμοποίηση – reuse).
Το κατακάθι του καφέ μπορεί να κομποστοποιηθεί (εκπληρώνεται το τρίτο βήμα αειφορικής αντιμετώπισης: ανακύκλωση – recycle).
Οι κάψουλες καφέ συνιστούν την επιβλαβέστερη επιλογή για το περιβάλλον (καταστρατηγούν το πρώτο και σημαντικότερο βήμα αειφορικής αντιμετώπισης: αποφυγή δημιουργίας αποβλήτων – reduce).
Πηγή: econews.gr
