Ούτε οι ίδιοι οι συμμετέχοντες σε αυτή την πρωτόγνωρη διαδικασία του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες δεν είχαν συνειδητοποιήσει πόσο επίπονη αλλά και περιπετειώδης θα ήταν.
Παρότι είχαν προηγηθεί τις προηγούμενες μέρες δύο προσομοιώσεις της ηλεκτρονικής δημοπρασίας, αλλά και πλήρης ενημέρωσή τους για τις συνθήκες που θα επικρατήσουν, οι αντιπροσωπίες και των οκτώ υποψήφιων εταιρειών προσήλθαν το πρωί της Τρίτης χαλαρές και χαρωπές, σαν να πήγαιναν σχολική εκδρομή οι κυρίες, ή σε στρατιωτική άσκηση για εφέδρους οι κύριοι που απάρτιζαν τα επιτελεία των υποψηφίων.
Μόλις σφραγίστηκαν οι πόρτες και ξεκίνησε ο διαγωνισμός άρχισαν να συνειδητοποιούν οι πάντες ότι τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο ρόδινα και ότι κακώς τόσες μέρες διαμαρτύρονταν για την ποιότητα του λογισμικού που θα χρησιμοποιούσαν, καθώς το ηλεκτρονικό σύστημα ήταν το μόνο που λειτούργησε τελικώς σχεδόν άψογα και δεν τους δημιούργησε κανένα πρόβλημα.
Σύμφωνα με τις περιγραφές των συμμετεχόντων, η φάση των δημοπρασιών ήταν η καλή περίοδος κάθε μέρας, καθώς όλα λειτουργούσαν συντεταγμένα. Αντιθέτως, στα διαλείμματα του φαγητού και του ύπνου ξεσπούσε ένα χάος και στους πέντε ορόφους, με τα παράπονα και τις διαμαρτυρίες να εκτοξεύονται προς κάθε κατεύθυνση – και πολλές φορές όχι αδίκως. Οι χώροι ενδιαίτησης των πολυάριθμων αντιπροσωπιών που είχαν σχεδιαστεί για να φιλοξενήσουν γραφεία αποδείχτηκαν ανεπαρκείς για να εξυπηρετήσουν συσσίτια, και να λειτουργήσουν ως θάλαμοι ύπνου και χώροι προσωπικής υγιεινής. Τα σκουπίδια και τα αποτσίγαρα σχημάτιζαν βουνά το πρωί της Παρασκευής στους πέντε ορόφους της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας.
Δύο τουαλέτες κι όποιος προλάβει
Σύμφωνα με τις περιγραφές των προσώπων που αναγκάστηκαν να ζήσουν τρεις μέρες κλεισμένοι στο κτίριο της οδού Φραγκούδη, οι συνθήκες άγγιξαν μερικές φορές τα όρια του ανθρώπινου ευτελισμού. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η χρήση της τουαλέτας για την ατομική υγιεινή και όποια άλλη ανάγκη προέκυπτε για τις εξαμελείς αντιπροσωπίες κάθε υποψήφιας εταιρείας. Επειδή σε ορισμένους ορόφους φιλοξενήθηκαν δύο αντιπροσωπίες, οι δύο τουαλέτες που διαθέτει κάθε όροφος αποδείχθηκαν απολύτως ανεπαρκείς για 12 άτομα, ιδιαίτερα αν ορισμένα από αυτά είχαν τη συνήθεια ή την ανάγκη να τις επισκέπτονται κάθε τρεις και λίγο. Ετσι το ξύρισμα για τους άνδρες έγινε από τη δεύτερη μέρα περιττή πολυτέλεια, ενώ οι πολλοί καφέδες και τα αναψυκτικά που δημιουργούν υγρά κόπηκαν σταδιακά από τους περισσότερους.
Διότι η επίσκεψη στην τουαλέτα δεν ήταν μια απλή υπόθεση. Για να την επισκεφθεί κάποιος θα έπρεπε να ζητήσει ειδική άδεια και να συνοδευτεί από αστυφύλακα. Η κάθε επίσκεψη στην τουαλέτα μάλιστα, για λόγους διαφάνειας, ανακοινωνόταν από τα μεγάφωνα.
Ο ταξίαρχος της Αστυνομίας που είχε το γενικό πρόσταγμα για ζητήματα ασφαλείας ανακοίνωνε με στεντόρεια φωνή ότι από την αντιπροσωπία αριθμός εννέα «υπάρχει αίτημα προσωρινής εξόδου»!
Προσωρινή έξοδος δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί αν στον διάδρομο κυκλοφορούσε κάλπη στην οποία έμπαιναν τα πρακτικά των προσφορών, αλλά ούτε αν δεν είχε ολοκληρωθεί το αίτημα προσωρινής εξόδου άλλου προσώπου από τον ίδιο όροφο. Από την πρώτη μέρα, λοιπόν, στις τουαλέτες δημιουργήθηκε traffic. Ειδικά τα πρωινά μετά το εγερτήριο, αλλά και μετά τα γεύματα, σημειωνόταν «heavy traffic». H αναμονή καταγγέλλεται ότι έφτασε κάποιες στιγμές στα 30 λεπτά. Μάλιστα υπήρξαν περιπτώσεις όπου λόγω αδυναμίας του ταξίαρχου να ρυθμίσει την κυκλοφορία ορισμένοι από τις αντιπροσωπίες αναγκάστηκαν να μετατρέψουν σε δοχείο νυκτός το κύπελλο με τον καφέ τους! Επειτα από όλα αυτά, ήταν φυσικό κάποια τουαλέτα να βουλώσει.
Ο ταξίαρχος της Αστυνομίας ανακοινώνει με στόμφο από τα μεγάφωνα ότι συνεργείο υδραυλικού με αστυνομική συνοδεία θα επισκεφθεί έναν όροφο. Επειτα από μια ώρα ο ταξίαρχος ανακοινώνει πάλι: «Πέρας επισκέψεως συνεργείου υδραυλικού και μερική αποκατάσταση της βλάβης». «Τι εννοείτε μερική αποκατάσταση; Μπορούμε να πάμε στην τουαλέτα;», τον ρώτησε μέλος της αντιπροσωπίας. «Μπορείτε, αλλά μετά μεγίστης προσοχής και ειδικής πρόνοιας», απάντησε ο ταξίαρχος.
Οι οκτώ αντιπροσωπίες κατέλαβαν τους πέντε πρώτους ορόφους της ΓΓΕΕ τοποθετούμενες αρχικώς ανά δύο σε κάθε όροφο. Κάποιοι ευνοήθηκαν στην κλήρωση και είχαν έναν ολόκληρο όροφο δικό τους. Οσοι όμως αναγκάστηκαν να συγκατοικήσουν με άλλη αντιπροσωπία, μέχρι το μεσημέρι της Τετάρτης τραγουδούσαν όλοι μαζί το «Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα» των αδελφών Κατσιμίχα.
– Τον πρώτο όροφο κατέλαβε μόνη της η αντιπροσωπία του ΑLPHA καθώς ευνοήθηκε από την πρόωρη αποχώρηση του EPSILON TV.
– Τον δεύτερο όροφο μοιράστηκαν οι αντιπρόσωποι των εταιρειών Καλογρίτσας Α.Ε. και Ανεξάρτητος Τηλεοπτικός Πάροχος.
– Τον τρίτο όροφο κατέλαβε μόνος του ο Ιβάν Σαββίδης με το επιτελείο του.
– Στον τέταρτο όροφο συγκατοίκησαν οι αντιπροσωπίες του ΣΚΑΪ και του STAR.
– Τον πέμπτο όροφο μοιράστηκαν ο Βαγγέλης Μαρινάκης με τους επιτελείς του και η αντιπροσωπία του ΑΝΤ1.
Διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι πιο υπερκινητικοί ήταν οι άνθρωποι του Ιβάν Σαββίδη, οι οποίοι όργωναν τους διαδρόμους ακολουθώντας το πάντα υπερκινητικό αφεντικό τους. Οι πιο φωνακλάδες ήταν οι επιτελείς του Βαγγέλη Μαρινάκη, ενώ οι πιο θεριακλήδες οι αντιπρόσωποι του ΑΝΤ1.
Κατά κοινή ομολογία, ο πιο ήσυχος όροφος ήταν ο τέταρτος και λιγότερο φλύαροι οι ένοικοι του δεύτερου.
Με τα ταψιά ανά χείρας, ο υπάλληλος του κέτερινγκ, φτάνει στην είσοδο της ΓΓΕΕ για την προγραμματισμένη τροφοδοσία των συμμετεχόντων στη δημοπρασία
Αφύπνιση! Φτάσαμε Σίφνο!
Ενα σοβαρό πρόβλημα που ανέκυψε το πρώτο βράδυ ήταν το πώς θα πραγματοποιούνταν η αφύπνιση των κατάκοπων συμμετεχόντων στον διαγωνισμό την άλλη μέρα το πρωί.
«Θα σας στείλουμε μηνύματα στα κινητά», απάντησε κάποιος φωστήρας της ΓΓΕΕ, ξεχνώντας ότι τα κινητά τους είχαν αφαιρεθεί. Τελικώς αποφασίστηκε η αφύπνιση να πραγματοποιείται από αστυνομικό όργανο, αλλά με προσοχή, ειδικά στον θάλαμο των γυναικών που είχε δημιουργηθεί στην αίθουσα της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών. Ο συγκεκριμένος αστυνομικός, όμως, ήταν λίγο άγαρμπος και το πρώτο πρωί άρχισε να χτυπά την πόρτα όπως τη χτυπούν στα βαπόρια όταν πιάνουν λιμάνι. «Αφύπνιση, παρακαλώ, αφύπνιση!» φώναζε, χωρίς να του κόψει να πει μια καλημέρα ή κάτι πιο κομψό. «Τι έγινε; Πιάσαμε Σίφνο;» τον ρώτησε μια δικηγορίνα την πρώτη φορά και έγινε μεμιάς το καθημερινό ανέκδοτο της αφύπνισης.
Ράντζα ελαφρού αλουμινίου
Το αξεσουάρ του διαγωνισμού που συζητήθηκε πιο πολύ ήταν τα στρατιωτικά ράντζα που μεταφέρθηκαν στη ΓΓΕΕ για την ανάπαυση των φιλοξενουμένων. «Μα θα κοιμηθούμε σε ράντζα;», διαμαρτυρήθηκαν οι κυρίες των αντιπροσωπιών, οι οποίες πιθανότατα τα έβλεπαν για πρώτη φορά καθώς δεν έχουν την εμπειρία στρατιωτικής θητείας. «Α, δεν είναι ράντζα φαντάρων. Είναι ράντζα αξιωματικών», απάντησε με ελαφρύ καμάρι ο αρμόδιος υπάλληλος, εξηγώντας τους ότι δεν είναι από σίδερο, αλλά από κράμα ελαφρού αλουμινίου με πολλές εφαρμογές και δυνατότητες, εύκολα στη μεταφορά και ιδιαιτέρως αναπαυτικά.
Συνοδεύονταν δε από πράσινα στρατιωτικά σεντόνια τόσο κολλαρισμένα που με δυσκολία ξεδιπλώνονταν, μαξιλάρια της κακιάς ώρας, ιδανικά για την ταχεία απόκτηση αυχενικού, και στρατιωτικές κουβέρτες, τις οποίες όμως κάποιος ξέχασε να βγάλει από τα χαρτόκουτα, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μεταμεσονύχτιο σαφάρι για τον εντοπισμό τους.
Ο Κυριακού έφυγε προτού αρχίσει η διαδικασία
Ολοι στο μεταξύ πίστευαν ότι τις προσφορές για λογαριασμό του ΑΝΤ1 υπέβαλε ο ίδιος ο Θοδωρής Κυριακού, ο οποίος την πρώτη μέρα πέρασε την είσοδο μαζί με τον γενικό διευθυντή του σταθμού Στρατή Λιαρέλη. Ομως ο κ. Κυριακού αναγκάστηκε να αποχωρήσει μία ώρα αργότερα για προσωπικούς λόγους -προτού ξεκινήσει ο διαγωνισμός και αρχίσουν τα περιοριστικά μέτρα. Δεν μπορούσε να παραμείνει αποκλεισμένος επί τριήμερο στο κτίριο τη στιγμή που έπρεπε να είναι σε συνεχή επικοινωνία με το εξωτερικό, όπου ασκεί κυρίως την επιχειρηματική του δραστηριότητα.
Ετσι το βάρος της ευθύνης έπεσε όλο στον Στρατή Λιαρέλη και την ομάδα του, τον οποίο το αφεντικό του ΑΝΤ1 εμπιστεύεται πλήρως και συζητούσε μαζί του επί ημέρες όλα τα εναλλακτικά σενάρια της στρατηγικής που θα ακολουθούσαν.
Προσοχή, σώβρακα!
Ο κοιτώνας των ανδρών διαμορφώθηκε δίπλα σε αυτόν των γυναικών, σε μια καφετέρια που βρίσκεται απέναντι από την αίθουσα ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών. Σε αυτόν, εκτός από τα μέλη των αντιπροσωπιών και της επιτροπής, κοιμόντουσαν και τα μέλη της τεχνικής υποστήριξης, νεαρά παιδιά, αλλά απολύτως ελεγμένα για τις πεποιθήσεις και την προσήλωσή τους στην ανάγκη προστασίας προσωπικών δεδομένων. Μόνο που τα δικά τους… δεδομένα δεν φρόντιζαν να τα καλύψουν απολύτως, καθώς μετά το πρωινό εγερτήριο ορισμένοι εξ αυτών κυκλοφορούσαν στους διαδρόμους με πολύχρωμα μποξεράκια, φανελάκια και σαγιονάρες δίχαλο. Λόγω του νεαρού της ηλικίας τους δεν υπήρξε παρεξήγηση, απλώς οι κυρίες τούς συνέστησαν ευγενικά να κυκλοφορούν πιο ευπρεπώς ενδεδυμένοι. Για τον παραπάνω λόγο, όμως, αυτοί ξεχάστηκαν και τη δεύτερη μέρα, όποτε ζητήθηκε από τον ταξίαρχο, που ήταν αρμόδιος για κάθε κίνηση στο κτίριο, να ενημερώσει τις κυρίες ότι στους διαδρόμους κυκλοφορούν… Συριζαίοι με σώβρακα!
Οχι σκουπίδια… Κυκλοφορούν δημοσιογράφοι!
Επί τρεις μέρες που διήρκεσε η δημοπρασία δεν μαζεύτηκαν ούτε μία φορά τα σκουπίδια από τις αίθουσες των πέντε ορόφων. Το βράδυ της Πέμπτης τα πλαστικά πιάτα με τα αποφάγια σχημάτιζαν στοίβες στα ειδικά διαμορφωμένα δωμάτια, ενώ στις άκρες κάθε ορόφου άρχισαν να σχηματίζουν βουνά τεράστιοι σάκοι απορριμμάτων που άρχισαν να αναδύουν και δυσάρεστες οσμές.
«Καλά, δεν έχετε καθαρίστριες;» ρώτησαν οι φιλοξενούμενοι. «Πώς… έχουμε, αλλά επειδή είναι εξωτερικό συνεργείο (είναι που θα καταργούσαν τα εξωτερικά συνεργεία καθαρισμού) είπαμε να μην έρθουν για να μη σας ενοχλούν», απάντησε ο υπεύθυνος, και όλοι κατάλαβαν ότι οι καθαρίστριες είχαν αποκλειστεί ως ύποπτες διαρροής κρίσιμων πληροφοριών. «Ε, καλά, να βγάλουμε τουλάχιστον τα σκουπίδια έξω γιατί μυρίζουν», πρότειναν οι φιλοξενούμενοι. «Οχι, γιατί έξω κυκλοφορούν δημοσιογράφοι. Μπορεί να σκίσουν τους σάκους αναζητώντας έγγραφα», ανταπάντησε ο αρμόδιος.
Την καλύτερη γνώμη έχουν για τους δημοσιογράφους και στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης της κυβέρνησης…
Τα πιο γρήγορα «πιστόλια»
Στην αρχή της διαδικασίας οι υποψήφιοι διαμαρτύρονταν ότι δεν είναι αρκετά εξοικειωμένοι με το ηλεκτρονικό σύστημα που θα χρησιμοποιούσαν και εξέφραζαν φόβους μήπως καθυστερήσουν τις δημοπρασίες. Στην πορεία όμως ορισμένοι αποδείχθηκαν πολύ γρήγορα «πιστόλια» και αποδέχονταν τις προσφορές του συντονιστή σε σχεδόν μηδενικούς χρόνους.
Κάθε διαγωνιζόμενος είχε χρονικό όριο να αποδεχτεί ή να απορρίψει την προσφορά εντός τριών λεπτών.
Μόλις πατούσε το σχετικό πλήκτρο στο πληκτρολόγιο, ο εκτυπωτής εκτύπωνε την εντολή του, αναγράφοντας και τον χρόνο αντίδρασής του μετά το ξεκίνημα του χρονομέτρου.
Πιο γρήγοροι στις αποφάσεις και στις αντιδράσεις αναδείχθηκαν παμψηφεί οι δύο πρόεδροι των ΠΑΕ Βαγγέλης Μαρινάκης και Ιβάν Σαββίδης. Χτυπήματα 500.000 ευρώ τα αποδέχονταν μέσα σε τρία ή τέσσερα δευτερόλεπτα. Και έχουν καταγραφεί άπειρα πρακτικά με αστραπιαία χτυπήματα Μαρινάκη και Σαββίδη.
Το απόλυτο ρεκόρ, όμως, το σημείωσε σε ένα χτύπημα ο γενικός διευθυντής του ΣΚΑΪ Κώστας Κιμπουρόπουλος, ο οποίος αποδέχθηκε προσφορά του διαχειριστή σε χρόνο 0.00 δευτερόλεπτα!
Πηγή: protothema
