Η γεώτρηση σε μεγάλο βάθος για την αξιοποίηση της ενέργειας του μάγματος που διοχετεύεται σε ηφαίστεια αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου στον τομέα της γεωθερμικής ενέργειας. Αυτός είναι ο στόχος ενός φιλόδοξου έργου που ξεκίνησε στις 12 Αυγούστου στο Ρέικιανες της νοτιοδυτικής Ισλανδίας, και έχει φτάσει τώρα σε βάθος πέντε χιλιομέτρων.
Ως το τέλος του έτους, οι υπεύθυνοι του «Έργου Βαθιάς Γεώτρησης Ισλανδίας» (IDDP) ελπίζουν να έχουν δημιουργήσει την πιο θερμή γεώτρηση του κόσμου, φτάνοντας σε θερμοκρασίες μεταξύ 400 και 1.000 βαθμών Κελσίου.
Προηγούμενες γεωτρήσεις σε σκληρά πετρώματα έχουν φτάσει σε αυτό το βάθος, αλλά ποτέ πριν σε ένα υγρό σύστημα σαν αυτό. Σε αυτό το βάθος, οι πιέσεις είναι έως και 200 φορές υψηλότερες από τα ατμοσφαιρικά επίπεδα. Η κοινοπραξία εταιρειών ενέργειας και ερευνητών πίσω από το έργο αναμένουν το νερό να βρίσκεται μορφή «υπερκρίσιμου ατμού», η οποία δεν είναι ακριβώς ούτε υγρή ούτε αέρια και διαθέτει πολύ μεγαλύτερη θερμική ενέργεια.
Μία τέτοια γεώτρηση που μπορεί να αξιοποιήσει με επιτυχία αυτόν τον ατμό μπορεί να παράγει ενέργεια 50 μεγαβάτ και να τροφοδοτεί περίπου 50.000 σπίτια, ενώ μία τυπική γεωθερμική μονάδα παράγει την υποδεκαπλάσια ενέργεια.
Πρόκειται για τη δεύτερη γεώτρηση μεγάλου βάθους για την IDDP. Η πρώτη, στο γεωθερμικό πεδίο Κράφλα της βορειοανατολικής Ισλανδίας, χτύπησε απροσδόκητα μάγμα μόλις στα δύο χιλιόμετρα το 2009.
Το καυτό μάγμα χρησιμοποιήθηκε για λίγο για να θερμάνει κρύο νερό ώστε να ελεγχθεί πόση ενέργεια μπορεί να δημιουργηθεί και αν η τεχνολογία λειτουργεί. Μέχρι να κλείσει από προβλήματα διάβρωσης, ήταν η πιο ισχυρή γεωθερμική γεώτρηση στην ιστορία, παράγοντας 30 μεγαβάτ.
Η ηλεκτρική ενέργεια της Ισλανδίας παράγεται ήδη εξ ολοκλήρου από μη ορυκτές πηγές καυσίμων. Ωστόσο οι γεωθερμικοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας έχουν δευτερεύοντα ρόλο, μετά τους μεγάλους υδροηλεκτρικούς σταθμούς, οι οποίοι παράγουν τα τρία τέταρτα της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας.
