Στην εισαγωγή του για μια έκδοση με 12 ποιήματα/φωτογραφίες που κυκλοφόρησε πρόσφατα – αφιέρωμα στην ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη, γράφει για την «τέχνη του ελάχιστου» που υπηρετούν αμφότερες (ποίηση και φωτογραφία). Αυτά τα χιλιάδες γεννήματα των «κλικ»- δείγματα της τέχνης του ελάχιστου, ανέλαβε να διαχειριστεί ο Ηρακλής Παπαιωάννου – διευθυντής – δύο μόλις μηνών του … άρτι ενηλικιωθέντος (μόλις που συμπληρώθηκαν 18 χρόνια απ την ίδρυση του) Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.
Ιστορικός της φωτογραφίας, επιμελητής εκατοντάδων εκθέσεων και με παρουσία αξιοσημείωτη στη σύγχρονη ελληνική φωτογραφική βιβλιογραφία, ο χαμηλών τόνων αλλά υψηλών στόχων, διδάκτωρ Φωτογραφίας του ΑΠΘ Ηρακλής Παπαϊωάννου, ήταν ίσως η πλέον αξιόπιστη επιλογή για την αντικατάσταση του προκατόχου του, στη θέση του διευθυντή του μοναδικού στη χώρα Μουσείου Φωτογραφίας.
«Βρήκα την πρόταση άκρως τιμητική. Έχω μοχθήσει για το μουσείο και θα κάνω το καλύτερο που μπορώ και στο διοικητικό κομμάτι. Εξάλλου, ο καθένας κρίνεται εκ του αποτελέσματος» απαντά στην «υπονομευτική» ερώτηση για το «τι ζητά ενας θεωρητικός τη φωτογραφίας στη διοίκηση ενός κλυδωνιζόμενου και διοικητικά, δημόσιου φορέα τέχνης».
Δύο μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του επιχειρεί να βγάλει άκρη στη διαχείριση των εκκρεμοτήτων της διοίκησης του Μουσείου, αλλά και να … «καθαρίσει» τα εμφανή υπολείμματα της στάχτης που άφησε πίσω της η – υπό αδιευκρίνιστες ακόμη συνθήκες- πυρκαγιά που ξέσπασε το Μάϊο του 2012 σε αποθήκη ιδιώτη (εκτός των χώρων του Μουσείου) που έγινε η αιτία για την καταστροφή 2.000 σύγχρονων έργων φωτογραφίας – δωρεών Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών.
«Η απερχόμενη διεύθυνση δεν θέλησε να διευκολύνει τη μετάβαση. Η καταγραφή και η παράδοση δεν έγινε δυνατό να ολοκληρωθεί καθώς προβάλλει εμπόδια και επιδεικνύει απροθυμία. Αν και εργαζόμενος απο το 2001 στο Μουσείο ως επιμελητής δεν μου επιτρεπόταν καν να ασκώ τα καθήκοντα μου. Μέχρι στιγμής και παρά τις προσπάθειες και της νεοτοποθετηθείσας επίσης πενταμελούς Εφορείας , δεν καταφέραμε να έχουμε πλήρη εικόνα της κατάστασης στην οποία βρίσκεται το Μουσείο» λεει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ.Παπαιωάννου, ενώ χαρακτηρίζει «τραυματικό γεγονός στην ιστορία του Μουσείου» την πυρκαγιά και καταστροφή των έργων τέχνης -περιουσίας του Μουσείου για την οποία ουδέποτε δόθηκαν σαφείς εξηγήσεις απ΄ την απελθούσα διεύθυνση.
Ως προτεραιότητες ο κ.Παπαϊωάννου θέτει : τη Διοικητική και οικονομική ανασυγκρότηση του Μουσείου, την επανασύσταση των συλλογών (το σύνολο της «περιουσίας» του Μουσείου απαρτίζεται απο περισσότερες από 100.000 αντικείμενα (φωτογραφίες, αρνητικά πλάκες), την αξιοποίηση αρχείων που παραμένουν στα συρτάρια του μουσείου (το αρχείο που αφορά στις φωτογραφίες απο την Ελλάδα του Γαλλοελβετού φωτογράφου Φρεντ Μπουασονά ξεπερνά τις 15.000 πλάκες) , την ανάπτυξη εκπαιδευτικών δράσεων και έρευνας («ένα μουσείο δεν διαχειρίζεται μονο τα αντικείμενα τέχνης» λέει, «ειδικά σε μια εποχή σαν τη σύγχρονη, όπου η εικόνα συνιστά την ισχυρότερη ίσως γλώσσα επικοινωνίας» ).
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
