Το πλαίσιο του νέου μνημονίου που θα πληρώσει η Ελλάδα για να έχουν οι Ευρωπαίοι το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, θα αρχίσει να διαμορφώνεται στο Eurogroup της Δευτέρας παρότι δεν αναμένεται να ληφθούν τελικές αποφάσεις ούτε για την αξιολόγηση, ούτε και για το χρέος.
Εκεί θα φανεί πόσο θα φτάσει ο λογαριασμός για την Ελλάδα ανάλογα με τις διαθέσεις που θα υπάρξουν από το συμβούλιο των υπουργών.
Αν επιμείνουν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει να επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για τρία ή πέντε χρόνια θα είναι οριστικό πλέον ότι αν οι ευρωπαίοι θέλουν το ΔΝΤ στο πρόγραμμα η Ελλάδα θα πρέπει να αναλάβει από τώρα την υποχρέωση για μέτρα άνω του 2% του ΑΕΠ (3,6 δισ. ευρώ) από το 2019 και μετά.
Το δεύτερο κρίσιμο θέμα της συνεδρίασης θα είναι αν το ίδιο το ΔΝΤ επιμείνει στην θέση του ότι με τα μέτρα που έχουν ψηφιστεί και ήδη εφαρμόζονται, η Ελλάδα δεν μπορεί να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ ούτε και για το 2018.
Κάτι τέτοιο θα αλλάξει το σκηνικό προς το χειρότερο αφού η Ελλάδα θα αναγκαστεί σε πρόσθετα μέτρα για τον τελευταίο χρόνο του προγράμματος τα οποία θα είναι πολύ περισσότερα από τα 600 εκ. ευρώ που αγωνίζεται να καλύψει αυτό τον καιρό προτείνοντας περικοπές φοροαπαλλαγών σε μισθωτούς, ναυτικούς και περικοπές επιδομάτων.
Τα μέτρα για να καλυφθεί το κενό του 2% της πρόβλεψης της ΕΕ από το 1,6% του προβλέπει το ΔΝΤ θα είναι αυτά που η Αθήνα προσπάθησε να αποφύγει όλο αυτόν το καιρό καταφεύγοντας στην υπερφορολόγηση για άμεσους και έμμεσους φόρους τον περασμένο Μάιο.
Με άλλα λόγια θα πρέπει το υπουργείο Οικονομικών, αν θέλει να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το πρόγραμμά του, να προχωρήσει σε περικοπές υφιστάμενων συντάξεων και σε νέα μείωση του αφορολόγητου για μισθωτούς και συνταξιούχους.
Καταλύτης πολιτικών εξελίξεων
Η Κυβέρνηση δεν παραλείπει να διακηρύττει σε κάθε ευκαιρία ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συζητήσει νέα μέτρα μετά από το 2018.
Τι θα γίνει όμως αν το πρόγραμμα έχει πρόβλημα; Συνεπώς για το 2018 κανείς δεν μπορεί προβλέψει από τώρα.
Το μόνο που δίνει κάποια ένδειξη είναι η φράση Κυβερνητικού αξιωματούχου ο οποίος αναφερόμενος στο ενδεχόμενο νέων σκληρών μέτρων, εκ των προτέρων, μονολόγησε «Τέτοια μέτρα δεν μπορεί να τα αναλάβει καμία Κυβέρνηση. Ούτε καν μια οικουμενική».
Τούτο σε συνδυασμό και με το δύσκολο θέμα των εργασιακών που δεν μπορεί να κλείσει χωρίς επώδυνες υποχωρήσεις, ερμηνεύτηκε στο τέλος της εβδομάδας, ως προάγγελος πολιτικών εξελίξεων το επόμενο διάστημα.
Από την άλλη βέβαια μια τέτοια κίνηση από την κυβέρνηση θα είχε ως αποτέλεσμα την επανάληψη όσων ζήσαμε στο πρώτο μισό του 2015 με ένα πρόγραμμα που θα είναι στο αέρα, τις μεγάλες οικονομίες της Ευρωζώνης σε τροχιά εκλογών και το Ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό να αλλάζει με δυσμενείς όρους.
Τραγικό είναι το γεγονός ότι μέχρι τώρα τα τρία πρώτα μνημόνια ήρθαν επειδή η Ελλάδα δεν εφάρμοζε τις σκληρές αλλαγές τις οποίες είχε υπογράψει.
Το μνημόνιο που διαφαίνεται τώρα, θα έχει ως αιτία το γεγονός ότι η Ελλάδα τα πήγε καλύτερα από ότι προέβλεπε το μνημόνιο.
