Στην καρδιά της ορεινής Ρόδου, στο χωριό Σιάννα, λειτουργεί ο «Λαδόμυλος», ένα μουσείο που μας «ταξιδεύει» στο χρόνο δείχνοντας τον τρόπο που, στις αρχές του περασμένου αιώνα, παραγόταν το λάδι.
Το Μουσείο λειτουργεί ο Αποστόλης Γ. Διμέλλης, τέταρτη γενιά των ιδιοκτητών του λαδόμυλου, ο οποίος στηρίζεται από έναν σύγχρονο πιστοποιημένο χώρο εμφιάλωσης ελαιολάδου και προϊόντων αυτού.
«Το λάδι αποτελεί για εμάς οικογενειακή παράδοση που τιμά το προϊόν και τον τόπο μας τα Σιάννα της Ρόδου» δηλώνει στην «Ροδιακή» ο κ. Διμέλλης ο οποίος ευελπιστεί η συνέχεια σε αυτήν την οικογενειακή παράδοση να δοθεί από τον γιο του Διμέλλη Γεώργιο ή Γιωργιό ΙΙΙ!
Ο «λαδομυλος», δηλαδή το ελαιοτριβείο, φτιάχτηκε το 1917 από τον Διμέλλη Γεώργιο ή Γιωργιό Ι (προπάππου του σημερινού ιδιοκτήτη Αποστόλη Διμέλλη), ο οποίος γυρνώντας από την Αμερική και σταματώντας στην Νότιο Γαλλία και στην Ιταλία αγόρασε αρκετά από τα μηχανήματα που ακόμη υπάρχουν στο χώρο του Μουσείου.
Στη συνέχεια, το 1932 έκανε κάποιες τροποποιήσεις, βάζοντας μία γεννήτρια δημιουργώντας έτσι το πρώτο ελαιοτριβείο στα Δωδεκάνησα το οποίο λειτουργούσε ο κινητήρας του με ηλεκτροκίνηση. Αυτό ήταν μία καινοτομία για την εποχή, ενώ παράλληλα η απόδοση ήταν πολύ μεγαλύτερη. Πεθαίνοντας το 1936, την θέση του πήρε ο υιός του Διμέλλης Απόστολος (παππούς του σημερινού ιδιοκτήτη), ο οποίος και επέκτεινε τις δραστηριότητες του και στην παραγωγή σαπουνιών.
Το 1968 ο Γεώργιος Διμέλλης ή Γιωργιό ΙΙ (τρίτη γενιά) ανακαίνισε τον Λαδόμυλο κάνοντας το χώρο λίγο πιο λειτουργικό για τα δεδομένα της τεχνολογίας του ’70, οπότε σήμερα στο χώρο του Μουσείου μπορεί ο επισκέπτης να δει τεχνολογία του ελαιολάδου χρονολογίας 1920- 1970. Δηλαδή πενήντα χρόνια δραστηριότητας στο χώρο του λαδιού!
Το Μουσείο και οι εξαγωγές λαδιού
Ο ανακαινισμένος πλέον Λαδόμυλος συνέχισε την λειτουργία του μέχρι το 1984 οπότε και διακόπηκε η λειτουργία του.
Όμως πριν από μερικά χρόνια ο Απόστολος Γεωργίου Διμέλλης είχε την ιδέα να το μετατρέψει σε μουσείο. Προτού όμως γίνει η μετατροπή του Μουσείου, ξεκίνησαν την διαδικασία να καρτοποιήσουν μία γραμμή παραγωγής – εμφιάλωσης του ελαιολάδου και έτσι πρώτα φτιάχτηκε η εμφιάλωση και έπειτα μπήκαν στην διαδικασία να διαμορφώσουν το χώρο.
Όλα τα λάδια που φτιάχνονται είναι λάδια της περιοχής, τα οποία συγκεντρώνουν και τοποθετούν ανά ποικιλία σε ειδικές δεξαμενές. Από αυτά φτιάχνουν τα δικά τους «χαρμάνια» αποκλειστικά και μόνο από Σιαννίτικα λάδια.
Όπως δήλωσε μιλώντας στην «Ροδιακή» ο ιδιοκτήτης του Λαδόμυλου κ. Αποστόλης Γεωργίου Διμέλλης, «το 40% του λαδιού εξάγεται σε χώρες όπως η Σουηδία, η Γερμανία και τώρα έχει ξεκινήσει μία συνεργασία με Σαουδική Αραβία και Αυστραλία. Δεν είναι εύκολη η διαδικασία εξαγωγής του ελαιολάδου, δεν υπάρχει βοήθεια από το κράτος, δεν υπάρχουν διακρατικές συμφωνίες δηλαδή που να βοηθάνε.
Ωστόσο, όπως λέει, «εμείς προσπαθούμε με τις όποιες ιδέες έχουμε. Για παράδειγμα έχουμε κάποια λάδια που συσκευάζονται σε χρυσό μπουκάλι και αυτά τα αγοράζει η Audi και τα δίνει κάθε χρόνο ως δώρο στους πελάτες της! Αυτά μας χαροποιούν εμάς και προσπαθούμε κάθε χρόνο να βγάλουμε κάτι πιο καινούριο κάτι πιο διαφορετικό».
Πριν από μερικές μέρες στο χώρο του Μουσείου στα Σιάννα έγινε μία μικρή εκδήλωση, έναρξης ουσιαστικά της νέας τουριστικής περιόδου, κατά την οποία παρουσιάστηκαν τα καινούρια λάδια της φετινής χρονιάς.
Ένα από αυτά είναι το «αφιλτράριστο» λάδι, το οποίο χρησιμοποιείται πολύ στην Ιταλία και γενικότερα στις παραγωγικές χώρες και η διαφορά του έγκειται στο ότι είναι πλούσιο σε πολτό ελιάς και πλούσιο σε φυτικές ίνες και βιταμίνες.
Πηγή: rodiaki.gr
