Του Μιχάλη Γ. Τριανταφυλλίδη
Η Τουρκική οικονομία, έχουμε πει πολλές φορές, στηρίχτηκε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, στο πράσινο (ισλαμικό) δολάριο, που δεν μπορούσε μετά το 2001, να περάσει στο οποιοδήποτε αμερικάνικο ή βρετανικό τραπεζικό σύστημα…Πέρναγε λοιπόν, μέσω της Τουρκίας και ξεπλυμένο, κυκλοφορούσε παντού…
Από τη σκόνη του και μόνον, θα έφτανε να ξεχρεώσει η χώρα, από τα δάνεια του ΔΝΤ που η πτωχυμένη οικονομία, φορτώθηκε το 2002…
Ο αμερικανοφερμενος τότε Κεμάλ Ντερβις, έκανε καταπληκτική δουλειά και έτσι η Τουρκία, ορθοπόδησε, γρήγορα…
Παράλληλα με το ισλαμικό δολάριο, από την Τουρκία άρχισε να περνάει και να ξεπλένεται και ο ιρανικός χρυσός, που ο Γκιουλ είχε συμφωνήσει ως υπουργός εξωτερικών, με τους περσάδες μουλάδες και υλοποίησε, ως πρόεδρος της δημοκρατίας…
Αυτός είναι εξ άλλου και ο λόγος, που είναι ακόμη στη φυλακή, ο αντιπρόεδρος της Χαλκμπανκ, στις ΗΠΑ…
Εδώ και κάμποσο καιρό όμως, τα περιθώρια στένεψαν, πάρα πολύ και άρχισε να φαίνεται η πελώρια αδυναμία του τραπεζικού συστήματος, που δάνεισε στις κατασκευαστικές εταιρίες, περίπου 300 δις δολάρια, μένοντας ξεκρέμαστο στον παραμικρό κλυδωνισμό των εταιριών αυτών, που το μονό που διαθέτουν, σήμερα, είναι απούλητοι ουρανοξύστες και δεκάδες χιλιάδες απούλητα διαμερίσματα, εμπορικά κέντρα, σε Άγκυρα, Πόλη, αλλά και επαρχιακές μεγάλες πόλεις…
Η Ευρώπη, όλα ετούτα τα χρόνια, έκανε τα στραβά ματιά, σε ότι αφορά το εμπάργκο και την καταστρατήγηση του, αφού επωφελούνταν από τα αποτελέσματα, κυρίως μετά και την υπογραφή της τελωνειακής ένωσης…
Παράλληλα κάθε χρόνο, ένα κονδύλι της τάξης του ενός δις και παραπάνω, ευρώ, κατευθύνεται, ως τεχνική βοήθεια, στα τουρκικά κρατικά ταμεία…Αυτά είναι κυρίως τα κεφάλαια, που θέριεψαν το Τζεμαατ στην Τουρκία (φετουλαχ γκιουλέν) που εισέπραττε κανονικά, μίζες και πριμ και αμοιβές, από όποιο πρόγραμμα εγκρίνονταν και υλοποιούνταν στην Τουρκία…και είναι εκατοντάδες και χιλιάδες αυτά…
Σήμερα στην Τουρκία παράγονται, όσα προϊόντα παράγονται και στην Γερμανία, εκτός προς το παρόν της ατομικής ενέργειας…Όλες οι Γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, που υπάρχουν στην Τουρκία και παράγουν τα λεωφορεία και τα φορτηγά της Μερσεντές, για όλη την Ευρώπη και για τις ανατολικές αγορές, η Φορντ όλα τα ανταλλακτικά, για όλα της τα μηχανήματα, παγκοσμίως και πάει λέγοντας, εισάγουν καθημερινά στην Τουρκία, ευρώ και ενισχύουν το τραπεζικό σύστημα…Ακόμη και οι φαρμακοβιομηχανίες, από τη ΜΕΡΚΣ, που βλέπω κάθε λίγο και λιγάκι, το μεγαθήριο της, μέχρι όποιαν ημπορείτε να σκεφτείτε…
Εδώ ακριβώς θα πρέπει, η Γερμάνια κυρίως, να σκεφτεί πολύ σοβαρά, ποια θα είναι η συνεχεία των σχέσεων Τουρκίας Ευρώπης και θα είναι λάθος, να περιμένουν τις γερμανικές εκλογές, για να το σκεφτούν, γιατί θα είναι πολύ αργά ίσως…
Παράλληλα όμως, για πρώτη φόρα ίσως, η Μερκελ, θα πρέπει να πάρει θέση ανοιχτά, για το ιρακινό Κουρδιστάν, που ανακηρύσσεται όντος σε ολίγου και για τη βόρεια Συρία, που οι κούρδοι κατέχουν και προχωρούν και αυτοί σε αυτονόμηση, από τον Ασσαντ…
Σε αυτήν την περίπτωση, η ενίσχυση μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων στην Τουρκία και η ενίσχυση τους, επιβάλει να μην αποκοπεί η Τουρκία, από τον τουρκοευρωπαϊκο διάλογο…ο θεός να τον κάνει τέτοιο…Εστω όμως και αυτός κραταει τα προσχήματα της μη αποκοπής…
Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Aρθρα-Απόψεις» δημοσιεύονται αυτούσια και απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι απαραίτητα του press724.gr.
