Διεθνής ομάδα επιστημόνων εντόπισε δεκάδες νέες γενετικές μεταλλαγές που σχετίζονται με τους ημικρανικούς πονοκεφάλους.
Οι περισσότερες από αυτές τις μεταλλαγές βρίσκονται σε γονίδια ή κοντά σε γονίδια που συμμετέχουν στη ρύθμιση της κυκλοφορίας του αίματος, γεγονός που υποστηρίζει τη θεωρία ότι σημαντικός παράγοντας στις ημικρανίες είναι κάποια δυσλειτουργία στη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων του εγκεφάλου.
Τα ευρήματα αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε νέες θεραπείες γι’ αυτή τη συχνή αιτία πονοκεφάλου, λένε οι ερευνητές. Η ημικρανία προσβάλλει έναν στους επτά ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
«Τα ευρήματά μας αποτελούν το πρώτο, σημαντικό βήμα προς την επινόηση εξατομικευμένων θεραπειών γι’ αυτή την πολύπλοκη διαταραχή, οι υπάρχουσες θεραπείες για την οποία σε άλλους ασθενείς αποδίδουν και σε άλλους είναι εντελώς αναποτελεσματικές» δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Τζων-Άνκερ Ζβαρτ, καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, στη Νορβηγία.
«Στο μέλλον ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε τις νέες πληροφορίες για να χωρίζουμε τους ασθενείς μας σε ομάδες αναλόγως με τη γενετική ευαλωτότητά τους και να επινοήσουμε μία θεραπεία για κάθε υποομάδα ξεχωριστά, ούτως ώστε κάθε ασθενής να υποβάλλεται στην καλύτερη δυνατή αγωγή».
Τα νέα ευρήματα προέρχονται από την ανάλυση δειγμάτων του DNA από σχεδόν 375.000 Ευρωπαίους, οι 59.674 εκ των οποίων ταλαιπωρούνται από ημικρανίες.
Οι ερευνητές από την Διεθνή Κοινοπραξία Γενετικής της Κεφαλαλγίας (IHGC), εντόπισαν 28 νέες γενετικές μεταλλαγές που σχετίζονται με την ημικρανία. Οι μεταλλαγές εντοπίστηκαν σε 38 περιοχές του γονιδιώματος, μόνο οι 10 από τις οποίες ήταν γνωστό από προγενέστερες μελέτες ότι σχετίζονται με τη νόσο.
«Η κοινοπραξία μας είναι αποφασισμένη να βρει τις γενετικές αιτίες της μικρανίας και την τελευταία διετία κατορθώσαμε να αναγνωρίσουμε πολλές από αυτές» δήλωσε ο δρ Άαρνο Πάλοταϊ, λέκτορας Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και ερευνητής στηνΜονάδα Νευροαναπτυξιακής Γενετικής του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης.
«Επειδή κάθε μία από αυτές επηρεάζει κι από λίγο τον κίνδυνο εκδήλωσης ημικρανίας, χρειάσθηκαν χιλιάδες δείγματα DNA για να γίνει αντιληπτή η επίδρασή τους».
Η νέα έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Genetics».
Πηγή: tanea.gr
