Ταπεινωμένος από την ήττα του στις προκριματικές εκλογές του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο πρώην υπουργός του Ολάντ και αριστερός «αντάρτης» αφοσιώνεται πλέον στον ιδιωτικό τομέα.
Ο Αρνό Μοντεμπούρ είναι το τυπικό παράδειγμα ενός αστέρα της γαλλικής πολιτικής, με τεράστιες φιλοδοξίες, ο οποίος δεν είναι σήμερα ούτε βουλευτής, ούτε υποψήφιος: θα παράγει μέλι στην περιφέρειά του, στη γαλλική επαρχία Saône-et-Loire.
Αυτό απελπίζει τους δικούς του ανθρώπους, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει: ο Αρνό Μοντεμπούρ, μετά την ταπεινωτική ήττα του στον πρώτο γύρο των προκριματικών εκλογών του Σοσιαλιστικού κόμματος, τέλος Ιανουαρίου 2017, τα εγκαταλείπει όλα. Χωρίς βουλευτική έδρα, χωρίς να είναι πουθενά υποψήφιος, ο πρώην υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας θα αφοσιωθεί αποκλειστικά στις οικονομικές του δραστηριότητες.
Αυτή τη στιγμή, ο πρώην ισχυρός τσάρος της γαλλικής οικονομίας, ο άνθρωπος που θέλησε να ρίξει την κυβέρνηση Ολάντ και να γίνει σουλτάνος στη θέση του σουλτάνου, ιδρύει την δική του εταιρεία μελιού.
«Εργάζεται πάνω σε αυτό το σχέδιο εδώ και έξι μήνες, είναι πολύ αφοσιωμένος, το κάνει από πάθος. Ταυτόχρονα, επενδύει σε εταιρείες start-up, ειδικά σε γεωργικά προϊόντα, με το επενδυτικό του κεφάλαιο», δηλώνει εμπιστευτικά ένας από τους κοντινούς του ανθρώπους.
«Ο Μοντεμπούρ δεν είναι πια βουλευτής, θα ζήσει από τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό το προσωπικό στοίχημα με το μέλι του αρέσει πραγματικά. Ταυτόχρονα, οι ομάδες του παραμένουν σε επαγρύπνηση ώστε να συνεχιστούν οι ιδέες του. Το ρεύμα Μοντεμπούρ δεν πέθανε», ελπίζει κάποιος άλλος.
Ο πρώην υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας σχεδιάζει να ιδρύσει δική του εταιρεία μελιού στην περιφέρειά του Saône-et-Loire.
Ωστόσο, ο Αρνό Μοντεμπούρ ξεκίνησε με τεράστιες φιλοδοξίες. Δικηγόρος στο επάγγελμα, εξελέγη βουλευτής του Σοσιαλιστικού κόμματος το 1997 και έμεινε ως το 2012. Το 2006 έγινε εκπρόσωπος τύπου της τότε υποψήφιας προέδρου δημοκρατίας Σεγκολέν Ρουαγιάλ, η οποία έχασε από τον Νικολά Σαρκοζί. Ο ίδιος βγαίνει βουλευτής και γίνεται αντιπρόεδρος στη βουλή.
Συνεχίζοντας την άνοδό του, το 2008 γίνεται περιφερειάρχης στην Saône-et-Loire (2008–2012). Κατεβαίνει υποψήφιος πρόεδρος του Σοσιαλιστικού κόμματος και χάνει από τον Φρανσουά Ολάντ, συγκεκριμένα έρχεται τρίτος. Αλλά στην κυβέρνηση Ολάντ παίρνει το υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης. Δύο χρόνια αργότερα, γίνεται πανίσχυρος υπουργός Οικονομίας.
Τότε είναι που ξεκινάει το «αντάρτικο» στην κυβέρνηση Ολάντ και παίζει το χαρτί του «αριστερού». Οπαδός του «συναινετικού καπιταλισμού», υμνητής της απο-παγκοσμιοποίησης, ο Μοντεμπούρ ενσάρκωνε την αριστερή πτέρυγα του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος, άνοιξε πόλεμο με τον τότε πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς και επιχείρησε να ρίξει την κυβέρνηση της οποίας ήταν υπουργός.
Παρακάτω οι επιθέσεις του «αριστερού» Μοντεμπούρ εναντίον της κυβέρνησης Ολάντ:
Ιούλιος 2012: Πρώτη επίθεση στα αφεντικά της Σιτροέν
Μόλις έχει διοριστεί υπουργός Οικονομικών και κάνει επίθεση στους εργοδότες. Αρχίζει από τα αφεντικά της PSA Peugeot Citroën γιατί η βιομηχανία αυτοκινήτων θέλει να απολύσει 8.000 εργαζομένους. Ο υπουργός εξαπολύει επίθεση εναντίον της εταιρείας και ειδικά εναντίον της οικογένειας Πεζό η οποία έχει το 25% του κεφαλαίου. Το περιβάλλον του προέδρου Ολάντ ενοχλείται, τελικά τον φάκελο αναλαμβάνει προσωπικά ο τότε πρωθυπουργός Ζαν Μαρκ Ερό και οι απολύσεις γίνονται.
Αύγουστος 2012: Επίθεση εναντίον των Οικολόγων
Εναν μήνα αργότερα, προκαλεί τον θυμό των Οικολόγων. Δηλώνει στο ραδιόφωνο ότι «η πυρηνική ενέργεια είναι το μέλλον» και προκαλεί σάλο στην κυβέρνηση, στην οποία συμμετέχουν οι Οικολόγοι και είναι εναντίον των πυρηνικών. Ο εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης Νταβίντ Ασουλίν κάνει μεγάλες προσπάθειες για να κατευνάσει τους Οικολόγους.
Δεκέμβριος 2012: Διαφωνεί με ιδιωτικοποίηση και απειλεί να παραιτηθεί
Επιχειρεί να εθνικοποιήσει την εταιρεία Florange και όταν ο πρωθυπουργός Ερό τον επικρίνει, εκείνος απειλεί να παραιτηθεί. Ο Ολάντ υποχωρεί και διατηρείται στο πόστο του.
Φεβρουάριος 2013: Μαλώνει με το αφεντικό της εταιρείας Titan
Ξεσπάει πόλεμος μεταξύ του Μοντεμπούρ και του αφεντικού του κολοσού Titan, Maurice Taylor, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει τους εργαζόμενους του εργοστασίου Goodyear της περιοχής Αμιέν της Γαλλίας «δήθεν εργαζόμενοι οι οποίοι δουλεύουν τρεις ώρες την ημέρα». Ο Μοντεμπούρ τον αποκαλεί «εξτρεμιστή».
Μάρτιος 2013: Επιθέσεις εναντίον της κυβέρνησής του
Ο Μοντεμπούρ εκδίδει βιβλίο με τίτλο «Florange, η τραγωδία της Αριστεράς» και αποκαλύπτει εκεί έναν διάλογο που είχε με τον τότε πρωθυπουργό Ερό.
«Ο Ερό έχει τη νοοτροπία ενός τοπικού βουλευτάκου, εκεί έπρεπε να μείνει, ένας τοπικός βουλευτάκος» είπε για τον πρωθυπουργό και πρόσθεσε: «Εχεις σπάσει τα νεύρα όλου του κόσμου με το αεροδρόμιο στο χωριό σου!». Ο Φρανσουά Ολάντ δεν έκανε ποτέ καμία δημόσια παρατήρηση στον άτακτο υπουργό. Ο τότε πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλ όταν ρωτήθηκε τι θα είχε κάνει εκείνος απάντησε «θα τον είχα απολύσει».
Απρίλιος 2013: Επιτίθεται στην πολιτική λιτότητας της κυβέρνησής του
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Le Monde ο Μοντεμπούρ δηλώνει: «Αυτή η πολιτική λιτότητας θα οδηγήσει σε κατάρρευση. Ο προϋπολογισμός δεν μπορεί να είναι σοβαρός αν σκοτώνει την ανάπτυξη».
Τον Αύγουστο του 2014, αφού προκάλεσε πανικό στην κυβέρνηση, ο Αρνό Μοντεμπούρ παραιτήθηκε από υπουργός Οικονομικών και παρέσυρε μαζί του δύο άλλους υπουργούς: την Ορελί Φιλιπετί (υπουργό Πολιτισμού) και τον Μπενουά Αμόν (υπουργό Γεωργίας). Η παραίτηση των τριών προκάλεσε σεισμό στην κυβέρνηση, μεγάλο πλήγμα στην εικόνα του Ολάντ και αναστάτωση στο Σοσιαλιστικό κόμμα.
Με την Ορελί Φιλιπετί, ο Ανρό Μοντεμπούρ ξεκίνησε και ερωτική σχέση η οποία ολοκληρώθηκε το 2016 με τη γέννηση της κόρης του, χωρίς να έχουν παντρευτεί.
Και ο μεν Αρνό Μοντεμπούρ, μετά την παραίτησή του, στράφηκε στον ιδιωτικό τομέα (έπιασε δουλειά στην εταιρεία επίπλων Habitat), ο δε Μπενουά Αμόν έβαλε στόχο να πάρει τα ηνία του Σοσιαλιστικού κόμματος. Από κοινού πάντως δραστηριοποιούνται «εναντίον της Ευρώπης της λιτότητας», κάνουν συνεχώς δηλώσεις εναντίον της σοσιαλιστικής κυβέρνησης.
Εδώ με τον άλλο αριστερό στοχαστή Γιάνη Βαρουφάκη, τον Αύγουστο του 2015, σε διάφορες εκδηλώσεις αντι-λιτότητας στη Γαλλία:
Οταν τον Ιανουάριο του 2017 έγιναν οι προκριματικές εκλογές του Σοσιαλιστικού κόμματος για να επιλεγεί ο υποψήφιος πρόεδρος, ο Αρνό Μοντεμπούρ και ο Μπενουά Αμόν έστησαν μια παγίδα: κατέβηκαν και οι δύο υποψήφιοι προκειμένου να αποκλείσουν την υποψηφιότητα του «δεξιού», όπως τον κρίνουν, πρώην πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς. Και έβαλαν την Ορελί Φιλιπερί εκπρόσωπο του Αμόν στην προεκλογική εκστρατεία για την προεδρική εκλογή.
Και τα κατάφεραν: Ο Μανουέλ Βαλς δεν κέρδισε τις προκριματικές εκλογές, και ο Μπενουά Αμόν, νικητής, ήταν ο επίσημος υποψήφιος του Σοσιαλιστικού κόμματος. Με μια ακραία «αριστερή» ατζέντα, χωρίς πολιτικό χάρισμα και χωρίς ουσιαστικό πρόγραμμα για την ανάπτυξη ή την τρομοκρατία, ο Μπενουά Αμόν έκανε το χειρότερο σκορ στην ιστορία του Σοσιαλιστικού κόμματος για την προεδρική εκλογή, 6%.
«Μοντεμπούρ και Φιλιπετί, ένα ζευγάρι στην υπηρεσία του Μπενουά Αμόν», έγραψε το περιοδικό Paris Match, δημοσιεύοντας φωτό της κόρης του ζεύγους, σε χαλαρή βόλτα στο Μαϊάμι:
Στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές της 11ης Ιουνίου 2017 το Σοσιαλιστικό Κόμμα -ο Αρνό Μοντεμπούρ και η Ορελί Φιλιπετί δεν θα είναι υποψήφιοι βουλευτές-αναμένεται να πάρει το χειρότερο ποσοστό του, αφού λαμβάνει 6-8% στις δημοσκοπήσεις. Και η «αριστερή» πτέρυγα που ευθύνεται εν πολλοίς για την κατάρρευσή του, δεν έχει ποτέ ζητήσει συγγνώμη.
