Δελτίο Τύπου εξέδωσε ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Μιλτιάδης Κωνσταντίνου προς αποκατάσταση της αλήθειας σχετικά με τις εργασίες συντήρησης του κτηρίου της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. . Όπως αναφέρθηκε σε αρκετά δημοσιεύματα το προσκυνητάρι που βρισκόταν στον πρώτο όροφο του κτηρίου της σχολής μεταφέρθηκε στον τέταρτο όροφο ενόψει του τμήματος Ισλαμικών Σπουδών που θα λειτουργήσει στο τμήμα. Ωστόσο, ο κ. Κωνσταντίνου ξεκαθαρίζει πως αυτό ουδεμία σχέση έχει με την καινούργια κατεύθυνση της σχολής.
Δείτε αναλυτικά την ανακοίνωση της Κοσμητείας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ:
«Αν και δεν αποτελεί συνήθη πρακτική η έκδοση δελτίου τύπου για θέματα συντήρησης ενός δημόσιου κτηρίου, σχόλια που είδαν το φως της δημοσιότητας σε διάφορα ιστολόγια τις τελευταίες μέρες επιβάλλουν μια υπεύθυνη απάντηση.
Στόχος της νέας Κοσμητείας, η οποία ανέλαβε καθήκοντα την 1η Σεπτεμβρίου 2014, ήταν, μεταξύ άλλων, και η αποκατάσταση προβλημάτων του κτηρίου που είχαν συσσωρευτεί με τα χρόνια (πλημμυρισμένο με νερά από σπασμένους σωλήνες της ύδρευσης και της αποχέτευσης υπόγειο, αχρήστευση του συστήματος θέρμανσης, εισροή ομβρίων υδάτων από την οροφή κλπ). Οι ανάγκες αυτές καταγράφηκαν, ιεραρχήθηκαν και άρχισαν οι σχετικές εργασίες στον βαθμό που η οικονομική δυσπραγία της εποχής και η υποχρηματοδότηση του δημόσιου Πανεπιστημίου από το Κράτος το επιτρέπουν. Μεταξύ άλλων εργασιών, άρχισε και ο ευπρεπισμός των εσωτερικών χώρων της Σχολής (τα χρήματα δεν επαρκούν ακόμα για παρεμβάσεις εξωτερικά), με χρωματισμό των τοίχων, την απομάκρυνση πινακίδων ανακοινώσεων διάφορων συλλόγων που δεν υφίστανται πλέον ή είχαν περιπέσει σε αχρηστία, καθώς και εικαστικών παρεμβάσεων που είχαν γίνει αυθαίρετα (χρωματισμός των κιόνων με κόκκινο χρώμα, ανάρτηση φωτογραφιών που απεικονίζουν διάφορα τοπία κλπ) και εξέφραζαν την περί καλαισθησίας αντίληψη κάποιων ανθρώπων, βρίσκονταν όμως σε αναντιστοιχία με την αρχιτεκτονική του κτηρίου και όλου του συγκροτήματος (Θεολογικής – Κτηρίου Διοικήσεως – Νομικής) που αποτελούν ένα ενιαίο αρχιτεκτονικό σύνολο.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών αυτών διαπιστώθηκε ότι οι μαρμάρινες πλάκες με τα ονόματα των κοσμητόρων της Σχολής και των προέδρων των Τμημάτων δεν ήταν στερεωμένες σε κανονικό τοίχο αλλά σε γυψοσανίδες, κάτι που θεωρήθηκε ιδιαίτερα επικίνδυνο για την ασφάλεια των διερχομένων από εκείνο το σημείο, ιδιαίτερα σε περίπτωση σεισμού. Έτσι, προέκυψε η ανάγκη αναμόρφωσης όλου του χώρου του πρώτου ορόφου της Σχολής. Ένα προσκυνητάρι που είχε στηθεί εκεί πριν από λίγα χρόνια χωρίς να έχει προφανή σχέση με τον χώρο, μεταφέρθηκε στον φυσικό του χώρο, δηλαδή έξω από το παρεκκλήσι της Σχολής, προσδίδοντας ιεροπρέπεια και καθιστώντας ευδιάκριτη την είσοδο του περεκκλησίου, που παλαιότερα μόλις διακρινόταν από την είσοδο μιας κοινής αίθουσας. Οι δύο μαρμάρινες πλάκες μεταφέρθηκαν στην αίθουσα συνεδριάσεων του τετάρτου ορόφου της Σχολής και θα αξιοποιηθούν εκεί μόλις εξασφαλιστούν τα κονδύλια για την αναμόρφωσή της σε αίθουσα τελετών της Σχολής. Σε αντικατάσταση των πινακίδων αυτών προβλέπεται να γίνει μια ελαφρότερη κατασκευή που θα κοσμεί την κύρια είσοδο της Σχολής, η οποία θα αναδειχτεί περισσότερο μετά την απομάκρυνση του εργοταξίου του Μετρό.
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, οι όποιες παρεμβάσεις έγιναν μέχρι στιγμής, και άλλες που θα γίνουν στο μέλλον, έχουν σκοπό την αποκατάσταση ζημιών και τον ευπρεπισμό της Σχολής, αποδίδοντας στις εικόνες και τα θρησκευτικά σύμβολα την πρέπουσα τιμή, και απολύτως καμία σχέση δεν έχουν με τη σχεδιαζόμενη λειτουργία της κατεύθυνσης Ισλαμικών Σπουδών στο Τμήμα Θεολογίας, την οποία πολλοί προσπαθούν να στοχοποιήσουν με διάφορους ευφάνταστους τρόπους, παραβλέποντας, μάλιστα, το γεγονός ότι εδώ και δεκαετίες επισκέπτεται τη Θεολογική Σχολή πλήθος μουσουλμάνων φοιτητών κάθε Παρασκευή για την τέλεση της καθιερωμένης τους προσευχής.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, καλό είναι, πριν καταφύγει κανείς σε σενάρια συνωμοσίας και αποδώσει έλλειμμα ορθοδοξίας σε καθηγητές που ανάλωσαν τη ζωή τους στο κήρυγμα του Λόγου του Θεού και στη μελέτη των Γραφών και των Πατέρων και έχουν μορφώσει γενιές κληρικών και θεολόγων, να ρωτάει τους υπεύθυνους της Σχολής, οι οποίοι επώνυμα και δημόσια μιλούν και γράφουν και βρίσκονται καθημερινά στα γραφεία τους, έτοιμοι να δώσουν λόγο «παντί τω αιτούντι», και όχι να αναπαράγει ανώνυμες φήμες δήθεν «ιθυνόντων» ή «κύκλων της Σχολής».
Καθηγητής Μιλτιάδης Κωνσταντίνου
Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.»
