Οι παραδοσιακές διαδικασίες του γάμου μπορεί από κάποιους να θεωρούνται παρωχημένες αλλά από πολλούς άλλους απόλυτα cult.Σήμερα που το ρετρό είναι ό,τι πιο must σε καθετί – από τα έπιπλα και τα ρούχα μέχρι τις συνταγές φαγητού – τα γαμήλια έθιμα τηρούνται με χαρά (αν και λίγο πειραγμένα) και οι υποστηρικτές τους θεωρούν ότι αυτά είναι που δίνουν νόημα στο μυστήριο και προσφέρουν όμορφες αναμνήσεις. Αλλά, έχουν όλα τα έθιμα ρομαντική, αγαπησιάρικη προέλευση; Έχουν όλα πίσω τους ροζ συννεφάκι ή μήπως και μερικές μαύρες, μυστηριώδες παρεμβολές. Η αλήθεια είναι κάποια έθιμα αλλιώς ξεκίνησαν και αλλιώς εξελίχθηκαν. Αλλά αυτό κρατήστε το ως εγκυκλοπαιδική γνώση. Δεν θα αφήσουμε τώρα το γάμο για μερικές προκαταλήψεις, δοξασίες και θεωρητικές ιστορικές λεπτομέρειες.
ΤΟ ΠΕΠΛΟ
Ρομαντικό, σικ και θηλυκό. Το πέπλο ολοκληρώνει και αναδεικνύει την εμφάνιση της νύφης. Το πέπλο μπορεί να είναι μακρύ, λιτό ή πλούσια διακοσμημένο, να καλύπτει το πρόσωπο ή και όχι. Εναλλακτικές, που κάποτε δεν ήταν τόσο δεδομένες και επιτρεπόμενες.
Στην αρχαία Ρώμη, οι νύφες πλησίαζαν τους αρραβωνιαστικούς με ένα πέπλο το οποίο τις κάλυπτε από το πρόσωπο έως τα πόδια. Υπήρχε τόσο πολύ ύφασμα που κάποιοι γαμπροί σίγουρα θα αναρωτιόντουσαν αν υπάρχει κάπου εκεί μέσα μια γυναίκα.
Όχι οι νύφες δεν κρύβονταν ούτε το έπαιζαν σεμνές. Στην πραγματικότητα βίωναν τη ζωή και το θάνατο μαζί. Το ίδιο αυτό πέπλο θα χρησιμοποιούνταν αργότερα – όποτε ήταν της καθεμιάς γραφτό – ως σάβανο. Μακάβριο το λες αλλά έχει και την οικονομική του πλευρά – δυο σε ένα!
Σε άλλες, παλαιότερες κουλτούρες, οι νύφες πήγαιναν στους άνδρες τους με την ίδια μυστικότητα. Βαριά πέπλα σκέπαζαν τα πρόσωπα τους και έτσι οι άνδρες παρέμεναν στο σκοτάδι. Η εμορφάδα της νύφης – αν είχε – αποκαλυπτόταν αμέσως μετά το γάμο. Κανένα περιθώριο αντίδρασης. Καλά λένε ότι οι παλιές γυναίκες ήταν καπάτσες!
Ο ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ
Ο κολλητός του γαμπρού ή της νύφης ή τελοσπάντων κάποιος από τον κύκλο του ζευγαριού που για διαφόρους λόγους – φιλία, συγγένεια, μια θέση στο δημόσιο… – αναλαμβάνει να διοργανώσει το ανδρικό bachelor, να αλλάξει στέφανα και βέρες στο ζεύγος, να κάνει πρόποση. Αργότερα, σύμφωνα με τον κανονισμό του γάμου έχει την υποχρέωση – το λες και καλή θέληση – να συμφιλιώνει το ανδρόγυνο σε τυχόν μεγάλους καυγάδες.
Σας ακούγεται βαρύ το πρόγραμμα. Συγκριτικά με το παρελθόν είναι παιχνιδάκι.
Κάποτε ο ρόλος του κουμπάρου δεν ήταν απλά υποστηρικτικός αλλά γεμάτος περιπέτεια: ήταν αυτός που θα βοηθούσε τον γαμπρό να κλέψει την νύφη. Σκεφτείτε ότι κάποτε στα χωριά οι επιλογές που είχαν οι άντρες για να βρουν «ντόπια» νύφη ήταν περιορισμένες.
Ετσι, οι δυο άνδρες έπρεπε να πάνε ένα ταξίδι για την αρπαγή μιας άλλης γυναίκας σε άλλο χωριό. Οι συγγενείς της νύφης, λογικό είναι, να μην δέχονταν αυτό το «με το ζόρι παντρειά» και διεκδικούσαν το κορίτσι τους πίσω. Και εκεί φαινόταν η ανδρεία του (δόλιου) του κουμπάρου και η αφοσίωση στον φίλο του. Έπρεπε, μέχρι να ολοκληρωθεί το μυστήριο να κρατήσει μακριά, να παλέψει αν χρειαζόταν, με τους συγγενείς της νύφης. Κοινώς, ο κουμπάρος αναλάμβανε χρέη αδίστακτου bodyguard! Δεν έφτανε να είναι καλός φίλος, αλλά καλός πολεμιστής.
ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΜΑΞΙ
Και το ζευγάρι απομακρύνεται με τα παπούτσια τους να «χορεύουν» δεμένα στον πίσω προφυλακτήρα του αμαξιού. Αγαπημένη σκηνή σε αμερικάνικες ταινίες και με την παραλλαγή του εθίμου με απλά τσίγκινα τενεκεδάκια.
Κάποτε τα παπούτσια της νύφης αποτελούσαν σύμβολο ιδιοκτησίας και εξουσίας, όχι για την νύφη αλλά για τον πατέρα της. Υπάρχουν εικασίες που τοποθετούν την ιεροτελεστία του παπουτσιού στην αρχαία Αίγυπτο, ως μια ένδειξη μεταφοράς της δύναμης.
Ο μπαμπάς της νύφης αφαιρούσε από τα πόδια της τα γαμήλια σανδάλια και τα έδινε στο γαμπρό. Εκείνος με την σειρά του τα χτυπούσε ελαφρά στο κεφάλι της νύφης δείχνοντάς της έτσι ποιο είναι το νέο αφεντικό.
Ο μπαμπάς της νύφης αφαιρούσε από τα πόδια της τα γαμήλια σανδάλια και τα έδινε στο γαμπρό. Εκείνος με την σειρά του τα χτυπούσε ελαφρά στο κεφάλι της νύφης δείχνοντάς της έτσι ποιο είναι το νέο αφεντικό.
Πηγή: gamos.gr
