Σε ποινή κάθειρξης 36 ετών κατά συγχώνευση -εκτιτέα τα 25 χρόνια- καταδικάστηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων ο Μάριος Σεϊσίδης για την υπόθεση της ληστείας της Εθνικής Τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας το 2006.
Συγκεκριμένα, το δικαστήριο, ακολουθώντας της εισαγγελική πρόταση, έκρινε ένοχο τον Σεϊσίδη για το αδίκημα της ληστείας και για τρεις πράξεις απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά του φύλακα της τράπεζας και δύο ειδικών φρουρών, που ενεπλάκησαν στο επεισόδιο, το οποίο είχε ως κατάληξη τον βαρύτατο τραυματισμό του Γιάννη Δημητράκη. Παράλληλα, κρίθηκε αθώος για τις υπόλοιπες έξι ληστείες για τις οποίες κατηγορήθηκε, αλλά και για τα αδικήματα της συγκρότησης οργάνωσης και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.
Με αυτή την απόφαση επί της ουσίας, το δικαστήριο αποδέχθηκε ότι δεν υπήρξε ποτέ η εγκληματική οργάνωση των αποκαλούμενων «ληστών με τα μαύρα».
Τέλος, το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημα της υπεράσπισης να έχει αναστέλουσα δύναμη η έφεση, ούτε και να αναγνωριστούν ελαφρυντικά στον Μάριο Σεϊσίδη. Ως εκ τούτου, ο καταδικασθείς θα εκτίσει την ποινή που του επεβλήθη δια εγκλεισμού.
Η απόφαση έγινε δεκτή με φωνές και αντιδράσεις από τους αλληλέγγυους του Μ. Σεϊσίδη που βρίσκονταν στη δικαστική αίθουσα. Από την πλευρά του, ο συνήγορος υπεράσπισης, Κώστας Παπαδάκης, δήλωσε ότι η ετυμηγορία ελήφθη «χωρίς κανένας μάρτυρας να τον αναγνωρίσει και χωρίς κανένα άλλο στοιχείο, εκτός από το DNA του, που «ταυτοποιήθηκε» σε σημεία της διαφυγής των δραστών και του οποίου η διαδικασία λήψης, επεξεργασίας και ταυτοποίησης έχει επανειλημμένα καταγγελθεί ως παράνομη».
Και συνεχίζει αναφέροντας: «Διερωτάται κανείς ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα εάν καταδικαζόταν και για τα άλλα εννέα κακουργήματα (έξι ληστείες κ.λπ.) που είχαν αποδοθεί στους «ληστές με τα μαύρα», σενάριο που ακόμα και με τη σημερινή απόφαση κατέρρευσε οριστικά. Το μήνυμα ταύτισης των κατασταλτικών μηχανισμών, αστυνομικών και δικαστικών, στην ανάγκη αποκατάστασης του γοήτρου τους, που πληγώθηκε επανειλημμένα από τις προηγούμενες αθωώσεις, και εκδικητικότητας απέναντι σε μία αγέρωχη στάση του κατηγορουμένου – και του «άκρου» στο οποίο ανήκει, που οι μηχανισμοί νοιώθουν ως μόνο αντίπαλο – είναι σαφές και διαλύει κάθε αντίθετη αυταπάτη ως προς το ποιος είναι το κράτος και ποιος είναι ο στόχος του».
Το προηγούμενο διάστημα, ο Μάριος Σεϊσίδης αντί απολογίας, είχε δηλώσει ενώπιον του δικαστηρίου περήφανος αναρχικός και μεταξύ άλλων είχε υποστηρίξει για τους περιβόητους «ληστές με τα μαύρα» ότι «οι κατασταλτικοί μηχανισμοί μαζί με μεγάλη μερίδα των Μ.Μ.Ε ξεκίνησαν ένα κυνήγι μαγισσών, δημιούργησαν διάφορα σενάρια περί ομάδας «τρομοκρατών» που δήθεν διαπράττει ληστείες για να χρηματοδοτήσει ενέργειες αντάρτικου πόλης. Αστυνομικά και δημοσιογραφικά μυθεύματα που δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα, επιχειρούσαν μια καλοσυντονισμένη κατασυκοφάντηση του α/α χώρου, του χώρου στον οποίο ανήκω κι εγώ».
Υπενθυμίζεται ότι ο Μάριος Σεϊσίδης καταζητείτο ήδη από το 2006, αλλά εντοπίστηκε και συνελήφθη -μαζί με τον επίσης αναρχικό Κώστα Σακκά– το περασμένο καλοκαίρι στη Λακωνία.
Πηγή: euro2day
