Τα πάνω – κάτω στο πολιτικό σκηνικό της Αυστρίας έφερε η εκλογή του 30χρονου Σεμπάστιαν Κουρτς στην ηγεσία του κεντροδεξιού, συγκυβερνώντος Αυστριακού Λαϊκού Κόμματος (ÖVP).
Ο νεαρός υπουργός Εξωτερικών φιλοδοξεί να αποτελέσει τμήμα της ανανέωσης του ευρωπαϊκού πολιτικού προσωπικού και, στο πρότυπο της εκλογής του 39χρονου Εμανουέλ Μακρόν στην προεδρία της Γαλλίας, ο ίδιος να γίνει ο νεότερος καγκελάριος στην ιστορία της Αυστρίας.
Ήδη ο Σ. Κουρτς ζήτησε τη λήξη της συνεργασίας με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Αυστρίας (SPÖ) του καγκελάριου Κρίστιαν Κερν, γεγονός που οδήγησε σε προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών στη χώρα για τις 15 Οκτωβρίου.
Ο Κουρτς αντικατέστησε στη θέση του επικεφαλής της αυστριακής Κεντροδεξιάς τον Ράινχολντ Μιτερλένερ και αντιμετωπίζεται από πολλούς μέσα στο κόμμα του ως ο «μεσσίας», που θα το οδηγήσει στην πρωτιά, αλλά και σε συνεργασία με την Ακροδεξιά, για μια αμιγώς συντηρητική διακυβέρνηση χωρίς τους κεντροαριστερούς Σοσιαλδημοκράτες.
Ενός ανδρός αρχή
Η δημοτικότητα του Σεμπάστιαν Κουρτς μεταξύ των Αυστριακών είναι μεγάλη και ο ίδιος έσπευσε να την κεφαλαιοποιήσει, επανιδρύοντας ουσιαστικά το κόμμα του ως αυστηρά προσωποπαγές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η λίστα υπό την οποία θα κατέλθει η Κεντροδεξιά στις εκλογές του Οκτωβρίου θα έχει τίτλο «Σεμπάστιαν Κουρτς – Νέο Λαϊκό Κόμμα» και όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές θα είναι της προσωπικής επιλογής του νέου αρχηγού, είτε προέρχονται από το κόμμα είτε είναι εξωκομματικοί.
Πολλοί μιλούν για μια κεντροδεξιά επανάληψη του μοντέλου του κινήματος En Marche! (Εμπρός!) του Εμανουέλ Μακρόν.
Η εκλογή Κουρτς στην ηγεσία του ÖVP το αναζωογόνησε δημοσκοπικά, καθώς βρισκόταν εδώ και καιρό τρίτο σε πολιτική επιρροή, πίσω από το ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας Αυστρίας (FPÖ) και τους Σοσιαλδημοκράτες.
Τα δύο συγκυβερνώντα, παραδοσιακά κόμματα της Αυστρίας, πυλώνες του πολιτικού της συστήματος από το 1945, αιμορραγούν δημοσκοπικά, εξαιτίας της υψηλής ανεργίας και των μεταναστευτικών και προσφυγικών ρευμάτων των τελευταίων ετών.
Συνεργασία με την Ακροδεξιά;
Ο Σεμπάστιαν Κουρτς, ως υπουργός Εξωτερικών, και παρά το γεγονός ότι ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα), υπήρξε ένας από τους σφοδρότερους επικριτές της καγκελαρίου της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ για την πολιτική ανοικτών θυρών που εφάρμοσε το 2015, σε ό,τι αφορούσε το προσφυγικό.
Ηγήθηκε μάλιστα της πολιτικής κλεισίματος της «Βαλκανικής Οδού» που οδηγούσε τους μετανάστες και πρόσφυγες από την Ελλάδα μέσω ΠΓΔΜ και Σερβίας προς την κεντρική Ευρώπη και κέρδισε επαίνους από τον «σκληρό» δεξιό πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν.
Επικριτές του ωστόσο κάνουν λόγο για «μίνι δικτάτορα», ειδικά μετά τις αποφάσεις του συνεδρίου του, που δίνουν στον Σεμπάστιαν Κουρτς τον απόλυτο έλεγχο στις βασικές στρατηγικές αποφάσεις του κόμματος.
Μολονότι η εκλογή Κουρτς περιορίζει τις πιθανότητες του επικεφαλής του ακροδεξιού FPÖ, Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, να γίνει καγκελάριος, αυξάνει ταυτόχρονα τις πιθανότητες εισόδου της Άκρας Δεξιάς στην επόμενη αυστριακή κυβέρνηση.
Ο νέος αρχηγός της Κεντροδεξιάς δεν έχει αποκλείσει την κυβερνητική συμμαχία ÖVP – FPÖ και οι πλέον πιστοί υποστηρικτές του εντός του κόμματος «ζυμώνουν» ανοικτά την προοπτική μιας τέτοιας συμμαχίας.
Στο σημερινό Εθνικό Συμβούλιο, κάτω σώμα του αυστριακού κοινοβουλίου, με 183 έδρες, το κεντροαριστερό SPÖ διαθέτει 52, το κεντροδεξιό ÖVP του Σ. Κουρτς 50, το ακροδεξιό FPÖ 38, οι οικολόγοι Πράσινοι 24, το κεντρώο φιλελεύθερο «NEOS – Η Νέα Αυστρία» 9, το κεντροδεξιό ευρωσκεπτικιστικό Team Stronach 6, ενώ υπάρχουν και 4 ανεξάρτητοι βουλευτές.
Πηγή: Ναυτεμπορική
