ΣΤΑΘΗΣ ΨΑΛΤΗΣ: «Ό ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΓΕΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΈΣΒΗΣΕ…»
O δημοφιλής «Καμικάζι» της Νιότης μας, Ο γλυκύτατος «Τζέντλεμαν και Κλεφτρόνι», Ο κορυφαίος «Τρελός», ο δαιμόνιος «Πρώτος Ματάκιας», το αξέχαστο «Καμάκι», η ανεπανάληπτη «Τροχονόμος Βαρβάρα», ο αδίσταχτος «Βρωμόστομος», ο ακαταμάχητοςς «Εραστής», ο μέγας λαϊκός κωμικός, το γνήσιο «είδωλο» της δεκαετίας του ‘8Ο, ο αγαπημένος, χαρισματικός καλλιτέχνης, ο εξαίρετος άνθρωπος, ο δικός μας Στάθης Ψάλτης έφυγε από κοντά μας σήμερα το μεσημέρι σε ηλικία 66 ετών χάνοντας τη μοναδική – άνιση – μάχη στη ζωή του με τον καρκίνο…
Γεννημένος το 1951 στο Βέλο της Κορινθίας- με καταγωγή από το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης – απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κώστα Μιχαηλίδη, καθώς και της Νομικής Σχολής Αθηνών, στο ξεκίνημα της ζωής του θα εργασθεί ως ναυτικός για να ακολουθήσουν πλήθος άλλων επαγγελμάτων προς επιβίωση, μέχρι να αναγνωριστεί και να καθιερωθεί ως ένα από τα κορυφαία ονόματα στο χώρο της υποκριτικής και δη της κωμωδίας και της πολιτικής επιθεώρησης…
Θα κυριαρχήσει στο χώρο του ελληνικού κινηματογράφου μέσα από τις αξεπέραστους ρόλους του στις θρυλικές ταινίες ¨»Βασικά Καλησπέρα σας», «Καμικάζι, αγάπη μου», «Τα καμάκια», «Τρελός είμαι, ό,τι θέλω κάνω», Έλα ν΄ αγαπηθούμε ντάρλινγκ», «Τροχονόμος Βαρβάρα», ¨Τζέντλεμαν και Κλεφτρόνι», «Και ο πρώτος ματάκιας», «Μάντεψε τί κάνω τα βράδια», όπως και το θέατρο -όπου πρωτοεμφανίστηκε(«Ειρήνη του Αριστοφάνη», «Το ημερολόγιο ενός τρελού» – και τελευταίως «Λυσιστράτη», «Πλόυτος», «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» και «Καζαντζάκης» του Γιάννη Σμαραγδή – αλλά και την τηλεόραση, όπως «Ο ‘Εμπορος των Εθνών» , «Ο Συμβολαιογράφος», «Η τύχη της Μαρούλας»,»Η Γυφτοπούλα», «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» αποδεικνύοντας το απεριόριστο υποκριτικό του ταλέντο που εκτείνονταν από τη γκάμα των δραματικών κλασικών ρόλων έως των πιο κάλτ και «ελαφρών» κωμικών ρόλων.
Με το δαιμόνιο και πηγαίο χιούμορ του και τον υποδειγματικό επαγγελματισμό του -συνυφασμένα με την αμέριστη αγάπη του γαι την τέχνη και ένα βαθύτατο ψυχικό σθένος- απογείωσε όλους τους ρόλους του, καθώς -ως αριστοτεχνικός ακροβάτης- ισορροπούσε λίαν ευστόχως μεταξύ των νημάτων του κειμένου και του αυτοσχεδιασμού στην ελληνική επιυεώρηση ..
Γνήσιος «θεατρίνος», ακαταπόνητος και συνεπής υπηρέτης της τέχνης άφησε το έντονο αποτύπωμά του μέσα από τις αξέχαστες ταινίες του που τον καθιέρωσαν ως άλλον γίγαντα του γέλιου και της «υψηλής» επιθεώρησης…
Ένας κωμικός με πλέον επιτυχημένη διαδρομή που καταξιώθηκε μέσα από εμπορικές ταινίες, ενώ αντίθετα ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του με δραματικούς κλασικούς ρόλους στο θέατρο…
Δυσανεκπλήρωτο το κενό στην τέχνη και την κωμωδία -που σχεδόν θα λέγαμε μονοπώλησε μετά την απουσία του…σε μια εποχή που αυτή χρίζει άξιων εκπροσώπων!
Καλό σου ταξίδι, μέγα «Θεατρίνε» μας!!!
