Η συγκεκριμένη ιστορία αποτελεί μία απλή υποσημείωση στην εξέλιξη του παγκόσμιου σινεμά. Το 1959 ο κινηματογραφικός παραγωγός Μάικ Τοντ Τζούνιορ έβαλε ως στόχο του να δημιουργήσει την πρώτη ταινία του Χόλιγουντ που θα έδινε τρισδιάστατη αίσθηση ψυχαγωγίας στον θεατή της. Όχι, όμως, οπτικά τρισδιάστατη, αλλά… οσφρητικά!
Ο Τοντ προσέλαβε τον ειδικό Χανς Λάουμπε, ο οποίος είχε μόλις εφεύρει μία νέα συσκευή, την Smell-O-Vision. Μέσω αυτής θα μπορούσε να διαχέει μέσα σε μια κινηματογραφική αίθουσα πάνω από 30 διαφορετικές μυρωδιές ανάλογα με τα τεκταινόμενα στο σελιλόιντ. Έτσι, όταν στο πανί απεικονιζόταν ένας φούρναρης να βγάζει το ψωμί από το φούρνο του, η συσκευή θα απελευθέρωνε μέσα στην αίθουσα την μυρωδιά του ψημένου άρτου. Όταν θα περνούσε από τις οθόνες η ηρωίδα της ταινίας που θα φορούσε ένα χαρακτηριστικό άρωμα, το Smell-O-Vision θα απελευθέρωνε την μυρωδιά ενός γυναικείου αρώματος κ.ο.κ.
Η συσκευή τελειοποιήθηκε και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο Scent of Mystery, μία άγνωστη, σχετικά, ταινία στην τεράστια φιλμογραφία της Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Η ταινία κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Ιανουάριο του 1960 με την αφίσα της να υπόσχεται την έλευση μιας νέας εποχής στις κινηματογραφικές ταινίες με το μότο «Στην αρχή κινούνταν (1893)! Μετά μίλησαν (1927)! Τώρα μυρίζουν κιόλας! (1959)!».
Όσοι είδαν την ταινία, είχαν την ευκαιρία να μυρίσουν, σε συγκεκριμένα σημεία της υπόθεσης, τις αντίστοιχες μυρωδιές: λόγου χάρη, στην πρώτη σκηνή της ταινίας, εικονίζεται μια πεταλούδα να κάθεται πάνω σε μια ροδακινιά. Εκείνη την στιγμή η συσκευή άφηνε στο χώρο την μυρωδιά του ροδάκινου. Όταν ο ήρωας έπινε κόκκινο κρασί, διαχεόταν στο χώρο η μυρωδιά οίνου. Κι όταν ο ήρωας κάπνιζε την πίπα του, απελευθερώθηκε μυρωδιά από ταμπάκο.
Ωστόσο, το όλο εγχείρημα απέτυχε. Πολλοί θεατές διαμαρτυρήθηκαν πως οι μυρωδιές που διαχέονταν ήταν πολύ βαριές και τους έφερναν ζαλάδες και ναυτία, ενώ σε πολλές αίθουσες η συσκευή δεν λειτούργησε με συγχρονισμό και τα διάφορα αρώματα απελευθερώθηκαν σε λάθος στιγμές, χαλώντας την όποια οπτικο-οσφρητική εμπειρία.
Ο ίδιος ο σκηνοθέτης της ταινίας δε, ο Τζακ Κάρντιφ χαρακτήρισε το Smell-O-Vision λίγο έως πολύ ως αποτυχημένο αφού, όπως είπε, «οι περισσότερες μυρωδιές είχαν άρωμα φθηνής γυναικείας κολόνιας». Η αποτυχία της ταινίας ήταν τόσο ηχηρή, ώστε οι συντελεστές της αναγκάστηκαν να την επανακυκλοφορήσουν με άλλο τίτλο (Holiday in Spain) προκείμενου να μην συνδεθεί ξανά με το εγχείρημα του Τοντ.
Όμως με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών, όλα είναι πλέον εφικτά. Έτσι, 55 χρόνια μετά την πρώτη της εμφάνιση στο σελιλόιντ, το Scent of Mystery υπέστη ένα ριζικό… αρωματικό λίφτινγκ και παίζεται ξανά σε επιλεγμένες αίθουσες στην Βρετανία και τη Δανία. Και όταν λέμε «επιλεγμένες», το εννοούμε, καθώς αυτές θα έχουν διαμορφωθεί έτσι ώστε να διαχέονται οι σωστές μυρωδιές τη σωστή στιγμή και η έμπνευση του Τοντ να ευοδωθεί επιτέλους το 2015.
«Η αρχική ταινία θάφτηκε μέσα σε μπαούλα, ενώ αντιθέτως θα έπρεπε να αποτελεί ορόσημο στην ιστορία του σινεμά» λέει ο Ντέιβιντ Στρόμαγερ, υπεύθυνος αποκατάστασης του Scent of Mystery. «Δεν θέλουμε να αποκαταστήσουμε την ταινία για να βγάλουμε χρήματα, αλλά για να αποτίσουμε ένα φόρο τιμής στον παλιό κινηματογράφο» επισημαίνει.
Προκειμένου η νέα κόπια να πετύχει το σκοπό της, ο Στρόμαγερ επιστράτευσε τον Ιταλό αρωματοποιό Αντόνιο Γκαρντόνι. Ο αρχικός αριθμός των 30 αρωμάτων μειώθηκε μεν στα 15, αλλά ο Γκαρντόνι προσέθεσε μια σειρά από αυθεντικά αρώματα, όπως πορτοκαλιάς, θαλασσινής αύρας, μέχρι και… ιδρώτα ζώου, σε μια συγκεκριμένη σκηνή της ταινίας, που απεικονίζεται μιας ταυρομαχία.
Μένει τώρα να δούμε, τι εντυπώσεις θα προκαλέσει η θέαση της ταινίας σε μια νέα γενιά θεατών. Πιο ενδιαφέρον βέβαια, θα έχουν οι μαρτυρίες όσων ήταν νέοι το 1960, είδαν την πρώτη ταινία και τώρα θα προσέλθουν να δουν και την αποκαταστημένη κόπια της…
Πηγή: news.in.gr
