Οποιαδήποτε αυξητική μεταβολή του μη μισθολογικού κόστους εντός του 2015 βρίσκει αντίθετο τον εμπορικό κόσμο, σημειώνει η Εθνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) σε επιστολή της προς τον υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γιώργο Κατρούγκαλο.
Η ΕΣΕΕ αναφέρει ότι η αύξηση των εργοδοτικών εισφορών δεν θα έχει αντίστοιχα ισοδύναμα αποτελέσματα στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων, ενώ το κόστος εφαρμογής του μέτρου εκτιμά ότι θα προκαλέσει αύξηση των απολύσεων, της ανεργίας και της ανασφάλιστης εργασίας.
Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, αναφορικά με τις αποδοχές των απασχολουμένων στον ιδιωτικό τομέα που έχει επεξεργαστεί το ινστιτούτο της ΕΣΕΕ (ΙΝΕΜΥ), το ετήσιο συνολικό κόστος μισθοδοσίας ανέρχεται στα 33,09 δις ευρώ, εκ των οποίων τα 25,96 δις είναι οι μεικτές αποδοχές και 7,13 δις οι εργοδοτικές εισφορές. Τα μεικτά εισοδήματα των μισθωτών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, σε μηνιαία βάση, είναι 1,85 δις ευρώ, το συνολικό κόστος μισθοδοσίας μηνιαίως είναι 2,36 δις και οι εργοδοτικές εισφορές 509,28 εκ. ευρώ.
Το κόστος του εργαζόμενου σε κάθε επιχείρηση, ως γνωστό, είναι το άθροισμα των μεικτών αποδοχών και των εργοδοτικών εισφορών. Οι μεικτές αποδοχές συμπεριλαμβάνουν τις καθαρές αποδοχές, τις εισφορές εργαζομένων και το Φ.Μ.Υ. Οι εργοδοτικές εισφορές προστίθενται στο μεικτό μισθό (+27,46%), επομένως η οποιαδήποτε μεταβολή δεν επηρεάζει τις καθαρές αποδοχές του εργαζόμενου, παρά μόνο το κόστος του κάθε εργαζόμενου στην επιχείρηση.
Η ΕΣΕΕ αναφέρει ακόμη ότι η εξοικονόμηση που είχαν οι επιχειρήσεις από την πρόσθετη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 3,9 ποσοστιαίες μονάδες το 2014 ήταν μία ωφέλεια που επέφερε την ανάσχεση της ανεργίας και ίσως μια μικρή αύξηση της απασχόλησης στο εμπόριο (+1,6%). Η μείωση διαμόρφωσε το ετήσιο συνολικό κόστος μισθοδοσίας, από τα 33,09 δις, χαμηλότερα στα 32,26 δις ευρώ, τις δε εργοδοτικές εισφορές από 7,13 δις στα 6,3 δις ευρώ.
«Το όφελος για τους εργοδότες υπολογίζεται ετησίως περίπου σε 800 εκ. ευρώ, τα οποία έχουν διατίθενται είτε στην αγορά για οικονομικές εκκρεμότητες, είτε για φορολογικές και ασφαλιστικές οφειλές με αντίστοιχα οφέλη, αφού το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων επιστρέφεται στα δημόσια ταμεία. Τέλος, έδωσε σε πολλές επιχειρήσεις τη δυνατότητα να μεταφέρουν την ωφέλεια της μείωσης του μη μισθολογικού κόστους, διατηρώντας σε σταθερά επίπεδα τους καθαρούς μισθούς και κυρίως να διατηρήσουν τον αριθμό των εργαζομένων τους,» όπως σημειώνει η ΕΣΕΕ.
ΟΑΕΕ
Τέλος η συνομοσπονδία αναφέρει σχετικά με το μέλλον του ΟΑΕΕ ότι είναι άμεση ανάγκη η αναζήτηση τρόπων για την επανενεργοποίηση αυτών των ασφαλισμένων.
Βάση συζήτησης μπορεί να αποτελέσει κατά την ΕΣΕΕ η πρότασή της για «πάγωμα» (κεφαλαιοποίηση) των μέχρι σήμερα ασφαλιστικών οφειλών, καταβολή των τρεχουσών εισφορών και μεταφορά της οφειλής σε μεταγενέστερο χρόνοστον ασφαλιστικό βίο. Κατά την συνταξιοδότηση, μετατροπή της κεφαλαιοποιημένης οφειλής σε ασφαλιστικό χρόνο με τελική επιλογή εξαγοράς ή μειωμένης σύνταξης εκ μέρους του ασφαλισμένου, η οποία δεν δημιουργεί ταμειακό έλλειμμα και ανάγκη επιπρόσθετης περικοπής συντάξεων.
Αντίστοιχα, τα αυξημένα διοικητικά βάρη στις εργασιακές σχέσεις σημείωνεται ότι αποτελούν όχι μόνο εμπόδιο για τη συγκράτηση της πτωτικής πορείας της απασχόλησης, αλλά και παράγοντα στρέβλωσης του υγιούς ανταγωνισμού.
«Ειδικότερα για τις μικρές επιχειρήσεις, για τις οποίες το κόστος συμμόρφωσης είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό των μεγαλύτερων επιχειρήσεων η μείωση των διοικητικών βαρών, με την προώθηση νέων μορφών εργασιακών σχέσεων (π.χ. εργόσημο) μπορεί να αποτελέσει σημαντικό κίνητρο ενίσχυσης της απασχόλησης για αρκετούς κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας» όπώς αναφέρει η ΕΣΕΕ.
