Η περίκλειστη Βόρεια Κορέα αποτελεί μια «μαύρη τρύπα» στον τομέα των πληροφοριών. Όμως οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους σε Νότιο Κορέα και Ιαπωνία, πρέπει να γνωρίζουν τί ετοιμάζει ο Κιμ Γιόνγκ Ουν. Πώς μπορεί κανείς να ξεπεράσει το εμπόδιο της μυστικοπάθειας που χαρακτηρίζει την χώρα και, ακόμη περισσότερο, πώς μπορεί να παρακαμφθεί η πιο πυκνή αντιεροπορική άμυνα σε αυτήν την περιοχή του κόσμου; 

Οι Αμερικανοί έχουν τον τρόπο. Είναι τα αεροσκάφη U-2, οι «μαύροι κατάσκοποι» από το κατώφλι του Διαστήματος. Και όπως όλοι οι κατάσκοποι, ξέρουν να κάνουν την δουλειά τους αθόρυβα και αποτελεσματικά.

Φανταστείτε ένα αεροπλάνο που στην ουσία είναι ένα ανεμόπτερο εφοδιασμένο με κινητήρα τζετ, ικανό να πετά σε τέτοια ύψη όπου το βαθύ μπλε του ουρανού αρχίζει να γίνεται σχεδόν μαύρο: από το κατώφλι του διαστήματος, υπερευαίσθητες κάμερες υψηλής ευκρίνειας καταγράφουν με ασύλληπτη λεπτομέρεια ό,τι θέλει να κρύψει ο αντίπαλος και δεν είχε την προνοητικότητα να το τραβήξει μακρυά από τα αδιάκριτα μάτια των “μαύρων αεροπλάνων”, 70.000 πόδια ψηλότερα…

Εδώ και δεκαετίες, το κατασκοπευτικό U-2 Dragon Lady πετά αθέατο πάνω από σημεία ανάφλεξης, ήδη “θερμά” ή εν δυνάμει, παρέχοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες στρατηγική αναγνώριση απαράμιλλου επιπέδου. Η κατάρριψη του U-2B που πετούσε ο Francis Gary Powers για λογαριασμό της CIA πάνω από το Σβερντλόφσκ της Σοβιετικής Ένωσης την Πρωτομαγιά του 1960 από μια δέσμη 14 αντιαεροπορικών πυραύλων SA-2 μπορεί να έγινε πρωτοσέλιδο, χαρίζοντας στην Μόσχα ένα δώρο προπαγάνδας… κυριολεκτικά από τον ουρανό, αλλά από τότε τα U-2 έγιναν καλύτερα.

Ενσωματώνοντας βελτιώσεις, καινοτομίες και ό,τι τελειότερο υπάρχει στον τομέα των μέσων καταγραφής εικόνων, ένα U-2S (η τελευταία έκδοση του τύπου) πετά την ώρα που διαβάζετε αυτό πάνω από κάποιο “σημείο ενδιαφέροντος”. Τα φώτα της δημοσιότητας έχουν πέσει στα αμερικανικά αεροπλανοφόρα και τις Ομάδες Κρούσης τους στα ανοικτά της Κορεατικής Χερσονήσου, όμως 21,3 χιλιόμετρα ψηλότερα, κάποιο U-2 καταγράφει τί συμβαίνει στην περίκλειστη Βόρεια Κορέα, κρατώντας το Πεντάγωνο ενήμερο.

Και έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό για την δουλειά. Φωτομηχανές υψηλής ευκρίνειας, υπέρυθροι ή ηλεκτρο-οπτικοί αισθητήρες, ραντάρ συνθετικής απεικόνισης ΑSARS-2 (Advanced Synthetic Aperture Radar System) και η θηριώδης κάμερα OBC (Optical Bar Camera) που χρησιμοποιεί φιλμ μήκους… δύο μιλίων δίνοντας αεροφωτογραφίες “κάδρα”, επιτρέπουν στο U-2 όχι μόνο να τραβά φωτογραφίες αλλά και να παρακολουθεί κινούμενους στόχους και εκπομπές του αντιπάλου αναλαμβάνοντας και αποστολές SIGINT.

Τα αναβαθμισμένα U-2S του Block 20 που πετούν σήμερα είναι κατά 30% μεγαλύτερα από τα αεροσκάφη των πρώτων εκδόσεων, έχουν εκσυγχρονισμένο ψηφιακό κοκπιτ και μπορούν να μεταφέρουν έως 5.000 λίβρες (2.267 κιλά) εξοπλισμού αναγνώρισης/συλλογής πληροφοριών -κάτι που τα drones δεν μπορούν. Επίσης είναι σε θέση να στέλνουν δεδομένα σε πραγματικό χρόνο μέσω datalink, ακόμη και να διακρίνουν εκρηκτικό μηχανισμό σε δρόμο από τα 70.000 πόδια!

Τα ειδικά ατρακτίδια (superpods) που φέρουν κατά περίπτωση, επιτρέπουν δε και «άλλες» αποστολές ενώ το χαρακτηριστικό μαύρο ματ χρώμα των αεροσκαφών λέγεται ότι έχει ιδιότητες απορρόφησης της ακτινοβολίας ραντάρ. Πρόσφατα, η αμερικανική Αεροπορία δοκίμασε στα U-2S αναβαθμισμένους αισθητήρες και εξοπλισμό επικοινωνιών που επιτρέπουν ζεύξη δεδομένων με μαχητικά 4ης και 5ης γενεάς (διαβάστε περισσότερα εδώ)

Δημιούργημα του Ψυχρού Πολέμου, το U-2 επέζησε της λήξης του μέχρι σήμερα επειδή οι εντάσεις ανά τον κόσμο δεν σταματούν ποτέ. Ο λόγος που τέθηκε και δεύτερη φορά σε παραγωγή είναι ότι όσο εξελιγμένοι και να είναι οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν μερικές αποκαλυπτικές φωτογραφίες υψηλότατης ποιότητας, τραβηγμένες από το κατώφλι του Διαστήματος.

Επιχειρώντας από προκεχωρημένες βάσεις γνωστές ως FOL (Forward Operating Locations) σε διάφορες συμμαχικές χώρες, τα U-2 παρέχουν ανεκτίμητες πληροφορίες για τις κινήσεις του αντιπάλου όπως έκαναν στην Βοσνία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Συρία ή στην Βόρειο Κορέα. Και… όπου αλλού προκύψει ανάγκη.

Η μικρή ελίτ των πιλότων που πετά την “Δράκαινα” -όλοι τους εθελοντές- είναι ξεχωριστή. Άλλωστε, το μοναδικό αυτό αεροπλάνο δεν αποκαλείται έτσι χωρίς λόγο: το U-2 κατέχει, χρόνια τώρα, τον τίτλο ενός από τα πλέον δύσκολα και απαιτητικά αεροπλάνα στην πτήση… Το να πετάς σε τέτοια ύψη σημαίνει ότι αν η ταχύτητα πέσει ελάχιστους κόμβους κάτω από την προβλεπόμενη, ο κινητήρας “στολάρει”. Αν την ξεπεράσει για ελάχιστα μίλια, το αεροπλάνο βγαίνει τελείως εκτός ελέγχου και πέφτει σαν τρελό. Στην περίπτωση αυτή, οι αεροδυναμικές πιέσεις που ασκούνται απλώς ξεριζώνουν τις πτέρυγες από την άτρακτο. Συναρπαστικό, έτσι;

Οι αποστολές είναι πολύωρες, φθάνοντας ακόμη και τις 12-15 ώρες, απαιτούν απόλυτη συγκέντρωση από τον χειριστή καθώς το παραμικρό λάθος εκεί πάνω μπορεί να αποβεί μοιραίο ενώ η κόπωση είναι μόνιμος σύντροφος των πιλότων. Στο στάδιο της επιλογής των υποψηφίων χειριστών, για να διαπιστωθεί αν πάσχουν από κλειστοφοβία τους αφήνουν επί μία ώρα με πλήρη στολή πτήσης σε μια γωνιά ενός κατασκότεινου δωματίου. Αν δεν αρχίσουν να ιδρώνουν, έχουν ελπίδες να γίνουν πιλότοι U-2.

Ώρες πριν πετάξουν, οι πιλότοι ενημερώνονται σχολαστικά για την αποστολή, αναπνέουν για μια ώρα καθαρό οξυγόνο ώστε να αποβάλλουν άζωτο από τον οργανισμό τους και φορούν με την βοήθεια ολόκληρης ομάδας υποστήριξης μια πανάκριβη, ραμμένη στα μέτρα του κάθε χειριστή, κλιματιζόμενη στολή πλήρους πίεσης που βασίζεται σε αυτή των αστροναυτών συν την διαστημική κάσκα τύπου S-1034.

Στo ύψος που επιχειρούν, αν για οποιονδήποτε λόγο χάσουν την καλύπτρα ή την συμπίεση στο κοκπιτ, η αιφνίδια αποσυμπίεση θα έβραζε κυριολεκτικά τα υγρά του σώματός τους και θα τους σκότωνε στην στιγμή. Η ειδική στολή της David Clark τους προστατεύει από αυτό ακριβώς το ενδεχόμενο, όπως και από την νόσο των δυτών ή την υποξία. Όταν πεινάσουν, τρώνε ειδικό πολτοποιημένο φαγητό σε διάφορες γεύσεις (π.χ ψητό βοδινό και για επιδόρπιο μηλόπιτα) από σωληνάρια -χωρίς να ανοίξουν την κάσκα τους. Από σωληνάκι πίνουν και διάφορα υγρά για να αποτραπεί η αφυδάτωσή τους.

Η απογείωση με γωνία ανόδου 30 μοιρών είναι εντυπωσιακή και… σύντομη. Μόλις 20΄ αργότερα το αεροπλάνο βρίσκεται να “πλέει” σαν ανεμόπτερο στην αραιή ατμόσφαιρα, με το υψόμετρο να δείχνει 62.000 πόδια (18,897 χλμ) και μέση ταχύτητα 0,71 Mach -ένα επιβατικό αεροσκάφος θέλει 30 με 40 λεπτά για να φτάσει απλώς στα 35.000 πόδια (10,668 χλμ). Αν η αποστολή το απαιτεί, το U-2 ανεβαίνει ακόμη ψηλότερα. Στα ύψη που συνήθως επιχειρεί (η ακριβής επιχειρησιακή οροφή του τύπου παραμένει ακόμη άκρως απόρρητη) η “Δράκαινα” ξεχνά τον δύστροπο εαυτό της και δείχνει πόσο απαλά και αρμονικά μπορεί να πετάξει. Όπως λένε και οι πιλότοι, «πότε παλεύεις με την Δράκαινα, πότε χορεύεις με μια Κυρία».

Μετά το τέλος της αποστολής, ερχόμενοι για προσγείωση κατάκοποι και “πιασμένοι” τόσες ώρες ακίνητοι στο στενό κοκπιτ, έρχεται η επόμενη πρόκληση. Το U-2 δεν προσγειώνεται όπως όλα τα άλλα αεροπλάνα: ο πιλότος φέρνει το αεροσκάφος χαμηλά πάνω από τον διάδρομο, βασιζόμενος λόγω της περιορισμένης ορατότητας από το κοκπιτ σε οδηγίες που του δίνουν από τον ασύρματο VHF/UHF άλλοι πιλότοι των U-2, οι οποίοι ακολουθούν από κοντά το τζετ με ένα ταχύτατο σπορ αυτοκίνητο, π.χ μια Chevrolet Camaro ή ένα Pontiac G8 GT, το αποκαλούμενο “chase car”.

Σημειωτέον ότι όταν το «chase car» κυνηγά με 160 χλμ την ώρα ένα U-2 στην φάση της απογείωσης ή της προσγείωσης, ο οδηγός φροντίζει να μένει πάντα πίσω και εκκέντρως του ακροφυσίου του αεροπλάνου. Ειδάλλως τα θερμά καυσαέρια του τουρμποτζέτ θα κάψουν το χρώμα του καπώ. Γενικώς, τα αυτοκίνητα αυτά δεν είναι στην καλύτερη κατάσταση -βρωμάνε αεροπορικό καύσιμο που έχει «ποτίσει» τα πάντα και το ταλαιπωρημένο εσωτερικό τους θυμίζει στρατιωτικό τζιπ… Ποιός άλλος όμως μπορεί να τρέχει έτσι χωρίς να κινδυνεύει να πάρει κλήση;

Διαβάστε εδώ Γιατί τα κατασκοπευτικά U-2 θέλουν συνοδεία super-car στο έδαφος

Ακολουθώντας τις αναφορές των «mobile pilots» από το “chase car” για το ακριβές ύψος του πάνω από τον διάδρομο, στα 2 πόδια ο πιλότος “κόβει” κινητήρα την τελευταία στιγμή πριν ακουμπήσουν οι τροχοί καθώς η άντωση που παρέχουν οι τεράστιες πτέρυγες, μήκους 31,6 μέτρων, εμποδίζουν το αεροπλάνο να “πιάσει” διάδρομο -θεωρητικά αν δεν “στόλαρε” θα μπορούσε να συνέχιζε να πετά! Αλλά ακόμη και η προσγείωση δεν είναι απλή: τα χειριστήρια γίνονται βαρειά στα 80-90 μ.α.ω ενώ οι μικροί τροχοί πρέπει να αγγίξουν τον διάδρομο με το αεροπλάνο σε σωστή στάση, αλλιώς κινδυνεύει να αναπηδήσει και να “εκτοξευτεί” απότομα ψηλά, κι αυτό μπορεί να χαλάσει την μέρα κάποιου μόνιμα…

Η “διασκέδαση” του να προσπαθείς να ισορροπήσεις για προσγείωση ένα τζετ με τροχούς σε διάταξη ποδηλάτου, δεν σταματά εδώ. Με την προσγείωση, το αεροπλάνο “ρίχνει” πτέρυγα και το ακροπτερύγιο σέρνεται στο έδαφος, όπως στα ανεμόπτερα (ευτυχώς είναι ενισχυμένο με τιτάνιο). Γιατί αφού είναι τόσο απαιτητικό και δύστροπο η αμερικανική Αεροπορία εξακολουθεί να επιχειρεί με αυτό;

Πολύ απλά, εκεί που πετά η “Δράκαινα” δεν πετά κανείς άλλος. Επιχειρώντας 10.000 πόδια ψηλότερα και 100 μίλια ταχύτερα από οποιοδήποτε άλλο μέσο αναγνώρισης μεγάλου ύψους, τα U-2 είναι μοναδικά στο είδος τους. Ψηλότερα πετούν μόνο οι αστροναύτες που επανδρώνουν τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, κάπου 250 μίλια (402,3 χλμ) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι δεν είναι πάντα εκεί που τους θέλεις και ούτε μπορούν να μιλήσουν με στρατιώτες στο έδαφος. Και γιατί οι φωτογραφίες που φέρνουν τα U-2 είναι οι καλύτερες!

Δείτε μια τυπική ημέρα επιχειρήσεων με τα κατασκοπευτικά U-2 από την αρχή μέχρι την προσγείωση στα ακόλουθα βίντεο.

Ώρες προσεκτικής προετοιμασίας ανοίγουν τον δρόμο για την απογείωση και έναρξη της αποστολής

Το τελευταίο διάστημα τα στρατεύματα του Μπασάρ αλ Άσαντ συγκρούονταν με τζιχαντιστές στην Ουκαϊριμπάτ, μια μικρή πόλη στην επαρχία Χάμα. Με την υποστήριξη της Πολεμικής Αεροπορίας της Συρίας και της Ρωσίας, κατάφεραν χθες να ανακαταλάβουν την πόλη, το τελευταίο προπύργιο στρατηγικής σημασίας του ΙΚ στην επαρχία, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο.

Την Παρασκευή, οι κυβερνητικές δυνάμεις είχαν πάρει τον έλεγχο της πόλης αλλά τον έχασαν μία ημέρα αργότερα, όταν οι τζιχαντιστές εξαπέλυσαν αντεπίθεση.

«Τις τελευταίες 24 ώρες, 120 άτομα του Ι.Κ. σκοτώθηκαν στις μάχες στην Ουκαϊριμπάτ και τα περίχωρά της, ενώ 35 στρατιώτες του καθεστώτος και σύμμαχοί τους επίσης σκοτώθηκαν», διευκρίνισε μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο ο διευθυντής της ΜΚΟ, Ράμι Άμπντελ Ραχμάν.

Μετά την απώλεια της πόλης οι τζιχαντιστές δεν ελέγχουν πλέον παρά μόνο μερικά χωριά στην περιοχή αυτή, στο ανατολικό τμήμα της επαρχίας, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Οι τζιχαντιστές είχαν καταλάβει την Ουκαϊριμπάτ το 2014 και τη χρησιμοποιούσαν ως βάση για να «εξαπολύουν επιθέσεις σε περιοχές στα χέρια του καθεστώτος» στην επαρχία Χάμα, ιδίως σε έναν «κρίσιμης» σημασίας οδικό άξονα ο οποίος συνδέει την επαρχία του Χαλεπιού με τον νότο της χώρας, σύμφωνα με την ίδια πηγή.

Πληροφορίες: naftemproiki.gr

Η κρατική τηλεόραση της Συρίας μετέδωσε πλάνα που δείχνουν μια σειρά ασθενοφόρων και λεωφορείων να διασχίζουν αργά την άγονη περιοχή, εγκαταλείποντας τους λόφους των συνόρων.

Η μεταφορά των μαχητών του Ι.Κ. θέτει τέλος στην παρουσία οποιωνδήποτε ανταρτών στα σύνορα και σηματοδοτεί την πρώτη φορά που το Ισλαμικό Κράτος έχει δέχεται δημόσια την υποχρέωση αποχώρησης από εδάφη που ήλεγχε στη Συρία.

Το Ι.Κ. συμφώνησε στην κατάπαυση πυρός που μπήκε σε εφαρμογή την Κυριακή μεταξύ του λιβανικού στρατού στο ένα μέτωπο και της Χεζμπολάχ μαζί με τον συριακό στρατό στο άλλο. Οι μαχητές είχαν απωλέσει το μεγαλύτερο μέρος του ορεινού θύλακά τους, ο οποίος εκτεινόταν εκατέρωθεν των συνόρων, από την απαρχή κιόλας των επιχειρήσεων που είχαν ξεκινήσει και από τις δύο πλευρές των συνόρων.

Ο λιβανικός στρατός έχει δηλώσει ότι η επιχείρησή του εναντίον του Ι.Κ. δεν είχε συντονιστεί με τον συριακό στρατό ή τη Χεζμπολάχ, η οποία αποτελεί στενή σύμμαχο του προέδρου της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ στον εξαετή πόλεμο της Συρίας.

Η σιιτική Χεζμπολάχ, που υποστηρίζεται από το Ιράν, έχει παίξει κεντρικό ρόλο στη μάχη εναντίον των σουνιτών μαχητών στα σύνορα, και έχει στείλει χιλιάδες μαχητές μέσα στη Συρία για να υποστηρίξουν την κυβέρνηση του Άσαντ.

Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Σαγιέντ Χασάν Νασραλάχ, είπε χθες ότι η οργάνωση δέχθηκε την αποχώρηση του Ι.Κ. εν μέρει για να μάθει τι συνέβη με εννιά Λιβανέζους στρατιωτικούς που κρατούνταν ως όμηροι από το Ι.Κ. από το 2014. Στις δηλώσεις του πρόσθεσε ότι η αυτοκινητοπομπή που μεταβαίνει στη Συρία περιλαμβάνει 308 μαχητές και 331 πολίτες.

Το Ισλαμικό Κράτος θα παραδώσει ένα μέλος της Χεζμπολάχ που κρατούσε, καθώς και τις σορούς μελών της Χεζμπολάχ και ενός Ιρανού, μαχητές που σκοτώθηκαν σε μάχες στη Συρία, πρόσθεσε ο ίδιος.

Στο τελευταίο στάδιο της συμφωνίας, οι δύο πλευρές θα ανταλλάξουν τις σορούς με τους μαχητές στην αυτοκινητοπομπή σε σημείο μετάβασης στη Συρία, διευκρίνισε ο Νασραλάχ, προσθέτοντας ότι 11 μαχητές της οργάνωσης και επτά Σύροι στρατιώτες σκοτώθηκαν κατά την επιχείρηση στη δυτική περιοχή Κουαλαμούν, από τη συριακή πλευρά των συνόρων.

Η Χεζμπολάχ και οι Λιβανέζοι αξιωματούχοι χαρακτηρίζουν την εκκένωση της περιοχής ως παράδοση του Ισλαμικού Κράτους.

Οι μαχητές του Ι.Κ. με τις οικογένειές τους θα ταξιδέψουν με υψηλά μέτρα ασφαλείας στα μέτωπα του Ι.Κ. κοντά στο Αλ Μπουκαμάλ, στην ανατολική περιφέρεια της Ντεΐρ Αλ Ζορ, σύμφωνα με πηγή της λιβανικής ασφάλειας. Κατά την ίδια πηγή, ο συριακός στρατός και η Χεζμπολάχ βρίσκονται σε συνεννόηση με το Ισλαμικό Κράτος κοντά στο Αλ Μπουκαμάλ για να οργανώσουν την μεταβίβαση των μαχητών στην περιοχή των τζιχαντιστών.

Οι μαχητές του Ι.Κ. είχαν νωρίτερα κάψει τον βαρύ οπλισμό τους και όσα όπλα άφησαν στον συνοριακό θύλακα, σύμφωνα με μάρτυρες.

Πληροφορίες: naftemporiki.gr

Η μονομερής εκεχειρία, η οποία τέθηκε σε εφαρμογή στις 7.00 (ώρα Ελλάδος) αναμένεται να «ανοίξει» τον δρόμο για τις διαπραγματεύσεις, σχετικά με την απελευθέρωση από το ISIS εννέα Λιβανέζων στρατιωτών.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι μέχρι στιγμής επιχειρήσεις, οι οποίες ξεκίνησαν στις 19 Αυγούστου, είχαν ως αποτέλεσμα την εκκαθάριση μεγάλου μέρους της παραμεθόριας περιοχής.

Σημειώνεται ότι ο στρατός του Λιβάνου κινητοποιήθηκε, καθώς στα σύνορα με τη Συρία είχαν συγκεντρωθεί περίπου 600 μαχητές του ISIS και αποτελούσαν απειλή για την ασφάλεια της χώρας.

Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων σκοτώθηκαν τέσσερις στρατιώτες.

Τη μονομερή παύση των εχθροπραξίων ανακοίνωσε και η Χεζμπολάχ, η οποία επίσης διεξήγαγε επιχειρήσεις εναντίον του ISIS.

Πληροφορίες: naftemporiki.gr

Ο Ρώσος στρατηγός δήλωσε στο φόρουμ «Army -2017», ότι η νέα αυτή οργάνωση δημιουργήθηκε από 70 ομάδες τρομοκρατών, αλλά και από ομάδες οι οποίες παλαιότερα ανήκαν στη μετριοπαθή αντιπολίτευση. Ο ίδιος είπε ότι οι ηγέτες των τρομοκρατών προσπαθούν αυτή την περίοδο να ενώσουν όλες τις ισλαμιστικές ένοπλες ομάδες που δρουν στη Συρία και να δημιουργήσουν μια νέα οργανωτική δομή, στην οποία θα παίζει βασικό ρόλο η «Τζεμπάτ Αλ Νούσρα». Η εν λόγω οργάνωση, όπως είπε ο Ρώσος στρατηγός, πραγματοποιεί επιχειρήσεις κατά των κυβερνητικών στρατευμάτων αλλά κατά της μετριοπαθούς αντιπολίτευσης στις επαρχίες του Χαλεπίου, της Δαμασκού, της Ιντλίμπ και Χάμα.

Πηγή: capital

Το ρωσικό πρακτορείο Sputnik έκανε λόγο για τέσσερις νεκρούς και τέσσερις τραυματίες, επικαλούμενο μια πηγή των υπηρεσιών ασφαλείας της Συρίας. Η πηγή αυτή υποστήριξε ότι για το βομβαρδισμό ευθύνονται «ένοπλες ομάδες» από την Ανατολική Γούτα. Η δημόσια τηλεόραση της Συρίας μετέδωσε ότι η ρουκέτα έπεσε κοντά στην είσοδο της Διεθνούς Έκθεσης, της σημαντικότερης οικονομικής εκδήλωσης στη χώρα, που φέτος άνοιξε τις πύλες της για πρώτη φορά από το 2011.

«Ετοιμαζόμασταν να υποδεχθούμε τους επισκέπτες όταν άκουσα μια έκρηξη (…) μετά είδα καπνούς από την πλευρά της εισόδου» είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ιγιάντ Τζάμπερ, ένας 39χρονος Σύρος που ήταν υπεύθυνος για ένα περίπτερο με υφάσματα.

Ο χώρος της Διεθνούς Έκθεσης βρίσκεται στα νοτιοανατολικά προάστια της Δαμασκού, πολύ κοντά στην Ανατολική Γούτα. Οι Αρχές είχαν αποφασίσει να οργανώσουν ξανά την Έκθεση, θεωρώντας ότι η κατάσταση στην περιοχή είναι πλέον ήρεμη. Οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές χώρες που έχουν επιβάλει κυρώσεις στο καθεστώς του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ δεν έχουν προσκληθεί, όμως ορισμένες δυτικές εταιρείες μετέχουν στην έκθεση.

πηγή : www.thepressroom.gr

πηγή : Απογευματινή Κωνσταντινούπολης  21/08/2017

«Η Φάντουα µάς άφησε σ’ αυτόν τον άσχηµο κόσµο», έγραψε στο Facebook ο κουνιάδος της, Χάσαν Ταχά. «Πέθανε τη νύκτα από τον καρκίνο» σε νοσοκομείο σε προάστιο του Παρισιού, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Σύρος ηθοποιός Φαρές Αλ Ελού, που ζει επίσης στη Γαλλία, υπογραμμίζοντας ότι είχε παραμείνει δραστήρια μέχρι τέλους συμμετέχοντας σε πολιτιστικές εκδηλώσεις.
∆ηµοφιλής ηθοποιός, η Φάντουα, 44 χρόνων, ανήκε στην κοινότητα των αλαουϊτών (παραλλαγή του σιιτικού Ισλάμ) , στην οποία ανήκει και ο πρόεδρος Άσαντ, είχε συµµετάσχει στις ειρηνικές διαδηλώσεις στη ∆αµασκό όταν άρχισε η εξέγερση το 2011 και είχε επιχειρήσει να πείσει τις πόλεις των αλαουϊτών στις περιφέρειες της Λαττάκειας και της Ταρτούς (βορειοδυτική Συρία) να ενωθούν µε το κίνηµα.
Έγινε µια ηγέτιδα της συριακής επανάστασης όταν µε ακάλυπτο το πρόσωπό της ζήτησε από τους πολίτες να αντισταθούν στο καθεστώς στη διάρκεια µιας διαδήλωσης που αναµεταδιδόταν τηλεοπτικά στη Χοµς, στη δυτική Συρία, σουνιτικό προπύργιο της εξέγερσης, «ώστε να εµποδίσουν να γίνει η επανάσταση ένας θρησκευτικός πόλεµος». Στη Χοµς και στη συνέχεια στη ∆αµασκό, όπου έζησε στην
παρανοµία, η Φάντουα Σουλεϊµάν είχε θέσει στην υπηρεσία της εξέγερσης τη δηµοτικότητά της, την οποία είχε αποκτήσει από το θέατρο και τηλεοπτικές σειρές.
Αφού δέχθηκε απειλές, διέσχισε λαθραία και πεζή τα σύνορα µε την Ιορδανία πριν καταφύγει στη Γαλλία, όπου το 2012 δήλωσε σε συνέντευξη ότι αισθάνεται πικρία βλέποντας «µια ειρηνική επανάσταση να στρέφεται προς τον εµφύλιο πόλεµο».

πηγή : Απογευματινή Κωνσταντινούπολης  18/08/2017

Οκτώ λεπτά και δύο πύραυλοι. Τόσα χρειάσθηκαν για την πρώτη κατάρριψη από το 1999 αντίπαλου αεροσκάφους από αμερικανικό μαχητικό, αυτή τη φορά πάνω από την Συρία. Θύμα του F/A-18E Super Hornet που πετούσε ο Αντιπλοίαρχος του αμερικανικού Ναυτικού Μάικλ Τρεμελ, ένα συριακό Su-22M-4 Fitter το οποίο στις 18 Ιουνίου “πιάστηκε” να βομβαρδίζει θέσεις των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) νοτίως της Τάμπκα, του προπυργίου των τζιχαντιστών στην επαρχία της Ράκκα.

Σύμφωνα με την αμερικανική Central Command, μετά την πρώτη προσβολή στις 16:40 μμ θέσεων των αντικυβερνητικών δυνάμεων στην κωμόπολη Τζα’Ντιν από συριακά μαχητικά, εκλήθησαν οι Ρώσοι μέσω της «γραμμής αποκλιμάκωσης» να πουν στους Σύρους να σταματήσουν τις επιδρομές. Ωστόσο, στις 18:43 μμ ένα Su-22 της συριακής Αεροπορίας επέστρεψε για μια νέα επίθεση.

Βάσει των κανόνων εμπλοκής, ο Αντιπλοίαρχος Τρεμέλ ανέλαβε δράση και κατέρριψε το συριακό τζετ. Όμως δεν ήταν τόσο απλό. Ο πρώτος πύραυλος που εκτόξευσε, ένα βλήμα υπερύθρων ΑΙΜ-9Χ, αστόχησε καθώς ο Σύρος πιλότος εκτελώντας ελιγμούς διαφυγής εξαπέλυσε παραπλανητικές θερμοβολίδες (flares). Αντίθετα με τον Sidewinder, ο δεύτερος πύραυλος δεν αστόχησε. Καθοδηγούμενος από ραντάρ, ο AIM-120 AMRAAM βρήκε το συριακό Fitter και το διέλυσε.

Μιλώντας στον βρετανικό ιστότοπο SaveTheRoyalNavy.com, o LCDR M. «MOB» Τremel εξιστορεί πώς έγινε η κατάρριψη: «Δεν είδα τον πιλότο να εκτινάσσεται αλλά ο Νο 2 μου είδε το αλεξίπτωτό του… Το όλο περιστατικό διήρκεσε περίπου οκτώ λεπτά. Δεν επικοινώνησα άμεσα με το συριακό τζετ, αλλά προειδοποιήθηκε αρκετές φορές από το AWACS που μας υποστήριζε».

Η κατάρριψη του συριακού μαχητικού ώθησε τότε την Μόσχα να χαρακτηρίσει ολόκληρη την δυτική Συρία ζώνη απαγόρευσης πτήσεων (no-fly zone) για τα αμερικανικά αεροπλάνα. «Οποιοδήποτε αεροσκάφος, συμπεριλαμβανομένων αεροσκαφών και drones του πολυεθνικού συνασπισμού, εντοπισθεί στις ζώνες επιχειρήσεων δυτικά του ποταμού Ευφράτη από ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις, θα παρακολουθείται από ρωσικές μονάδες αεράμυνας στο έδαφος και ρωσικά αεροσκάφη ως στόχος» ανέφερε χαρακτηριστικά ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Άμυνας.

Οι Ρώσοι μπορεί να μην χάρηκαν καθόλου με την κατάρριψη του συμμάχου τους, ωστόσο, για τους Ρώσους χειριστές που βρίσκονται στην Συρία, ο Αντιπλοίαρχος Τρεμελ μόνο καλά λόγια έχει να πει. Όπως λέει, «συμπεριφέροντο κάθε φορά με μεγάλο επαγγελματισμό».

Επιχειρώντας με την Μοίρα «Golden Warriors» (Strike Fighter Squadron 87) από το αεροπλανοφόρο USS George H. W. Bush (CVN-77) ο Αντιπλοίαρχος Τρεμελ και ο παραστάτης του μετρούν ήδη 400 πολεμικές αποστολές στο ενεργητικό τους, υποστηρίζοντας στο πλαίσιο της Επιχείρηση Inherent Resolve τις συμμαχικές δυνάμεις των ΗΠΑ που μάχονται κατά του Ισλαμικού Κράτους. Στο δε αεροσκάφος του, πάνω από τα βαμμένα ινδιάνικα πολεμικά τσεκούρια «τόμαχωκ» που συμβολίζουν τις πολεμικές αποστολές που έχει πετάξει, μια μικρή σιλουέτα αεροπλάνου και μια συριακή σημαία θυμίζουν πως το «302» δεν είναι ένα απλό τζετ του Ναυτικού. Είναι ένα «Sukhoi killer».

πηγή : http://www.onalert.gr