Tου Κώστα Μηλά

Κατά τη διάρκεια της πολύμηνης διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη αξιολόγηση, που φαίνεται ότι (επιτέλους) ολοκληρώνεται, βρήκαν πολλές φορές την ευκαιρία οι εντός και εκτός της χώρας μας «δραχμοφρουροί» να φέρνουν τη συζήτηση περί Grexit και επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα. Η δυσκολία στην ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης, τα σκληρά μέτρα, η αβεβαιότητα της καθυστέρησης στη συμφωνία με τους θεσμούς ήταν μερικές από τις αφορμές που έδιναν λαβή σε αυτούς που πιστεύουν ότι με την επιστροφή στη δραχμή θα μπορέσουμε να τονώσουμε τόσο την ανταγωνιστικότητα όσο και την ανάπτυξη της οικονομίας μας. Σφάλλουν, όμως, τα μέγιστα!

Για να αντιληφθεί κανείς το ανιστόρητο της σκέψης αυτής αρκεί να αναλύσουμε την ιστορική εξέλιξη τριών βασικών οικονομικών μεγεθών, δηλαδή του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας (μεταβολή ΑΕΠ), της ανταγωνιστικότητας τιμών (σε πραγματικούς όρους) της ελληνικής οικονομίας, και του spread (διαφορά τιμών) μεταξύ των ελληνικών 10ετών και των αντίστοιχων γερμανικών ομολόγων. Η μείωση του δείκτη ανταγωνιστικότητας τιμών από τη βάση δεδομένων της Bank of International Settlements υποδηλώνει βελτίωση της ανταγωνιστικής μας εικόνας στο εξωτερικό, ενώ το spread καταγράφει το πολιτικό και επενδυτικό ρίσκο.

Τα αποτελέσματα της ανάλυσης είναι άκρως εντυπωσιακά. Παρατηρούμε, κατ’ αρχάς, ότι η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας σαφώς βελτιώθηκε από το 1964 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Δυστυχώς, όμως, για όσους αδαώς πιστεύουν ότι οι υποτιμήσεις του νομίσματος έχουν καταλυτική επίδραση σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, οι αριθμοί «μαρτυρούν» ότι οι την οποία τόσο χρειαζόμαστε για να ξεφύγουμε από το σημερινό οικονομικό τέλμα. Και πώς άλλωστε θα μπορούσε κάτι τέτοιο να συμβεί, όταν η συσχέτιση μεταξύ του ρυθμού ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας τιμών είναι ιδιαίτερα ασθενής (μόνο -0,08 στη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών);

Εκείνο όμως που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι η συσχέτιση του ρυθμού ανάπτυξης με το πολιτικό/ επενδυτικό ρίσκο είναι οκτώ φορές μεγαλύτερη. Με άλλα λόγια, μία κατάρρευση στο επενδυτικό ρίσκο (η οποία θα επιταχύνει τις ιδιωτικές επενδύσεις) μπορεί να επιφέρει ισχυρή οικονομική ανάπτυξη και (μάλιστα) πολύ μεγαλύτερη από την όποια βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.

Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Ισπανία, Φινλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Πορτογαλία και Ελλάδα αποχωρίστηκαν το εθνικό τους νόμισμα και μαζί με τις Γαλλία, Ολλανδία και Ιρλανδία – οι οποίες είχαν σταματήσει την παράλληλη κυκλοφορία του εθνικού τους νομίσματος με το ευρώ λίγες εβδομάδες νωρίτερα – ολοκλήρωσαν την μετάβαση σε μια νέα εποχή για την Γηραιά Ήπειρο.

Το πέρασμα, παρά τις ανησυχίες, έγινε ανώδυνα, ακόμη και σε χώρες όπως η Γερμανία, όπου υπήρχε ιδιαίτερη προσήλωση στο μάρκο. Η Ελλάδα αντικατέστησε το παλαιότερο του κόσμου με το φρέσκο ευρώ και οι Ιταλοί χάρισαν τις τελευταίες τους λίρες στην Φοντάνα ντι Τρέβι. Σε μερικές περιπτώσεις, όπως είχε διαπιστώσει ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Τζόναθαν Φολ, υπήρξε «πλήρης απουσία συγκίνησης» και «αδιαφορία» για την μετάβαση.

Από 1ης Μαρτίου 304 εκατομμύρια κάτοικοι της Ευρώπης μοιράζονταν ένα κοινό νόμισμα με την πρόθεση να υπάρξει μεγαλύτερη διαφάνεια και ανταγωνιστικότητα εντός της ευρωζώνης.

Το ευρώ κουβαλούσε και την ελπίδα για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταρρυθμίσεις με πολιτικό πρόσημο, που θα βοηθήσουν στην διεύρυνση της Ε.Ε.

Από την περίοδο της παράλληλης συνύπαρξης των δύο νομισμάτων, φωνές έκαναν λόγο για ένταξη της Μεγάλης Βρετανίας, της Σουηδίας και της Δανίας στο ευρώ, χωρών που είχαν διατυπώσει τις ενστάσεις τους για την πρωτοφανή οικονομική μεταρρύθμιση και επέλεξαν να παραμείνουν σε οικεία νερά.

Η Τράπεζα της Ελλάδος με μια λιτή ανακοίνωση αποχαιρετούσε την δραχμή , το «εθνικό μας νόμισμα κατά τα τελευταία 169 χρόνια», το νόμισμα που είχε ακολουθήσει την χώρα καθ’ όλη την ιστορία της από τις ελληνικές πόλεις της αρχαιότητας.

Η δραχμή, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η ΤτΕ, πρωτοεκδόθηκε το 1833, παίρνοντας την θέση του φοίνικα και συντρόφευσε την χώρα στον δρόμο προς την οικονομική εξέλιξη, σε περιόδους ευημερίας, αλλά και νομισματικής αναταραχής.

Οι πολίτες δέχθηκαν την νέα οικονομική πραγματικότητα και ήδη από τον Ιανουάριο του 2002 τα τραπεζογραμμάτια σε ευρώ έφτασαν το ποσοστό του 74%, την ώρα που στις άλλες χώρες το ποσοστό ήταν 68%. «Μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου είχαν αποσυρθεί περίπου 2,7 τρισεκ. δραχμές, που αντιστοιχούν σε ποσοστό 90% των δραχμών που ήταν σε κυκλοφορία στο τέλος του 2001», αναφερόταν στην ανακοίνωση της ΤτΕ.

Η δραχμή ήταν ζωντανή για τα επόμενα δέκα χρόνια, μέχρι τον Μάρτιο του 2012, με την Τράπεζα της Ελλάδος να δίνει την δυνατότητα ανταλλαγής των χαρτονομισμάτων σε ευρώ. Τα κέρματα «πέθαναν» οριστικά το 2004.

«Το ευρώ είναι η σταθερή αφετηρία για την εδραίωση της ισχυρής και υπερήφανης Ελλάδας, μιας Ελλάδας που δεν μελαγχολεί, δεν παραιτείται, δεν μεμψιμοιρεί, αλλά επιμένει, προσπαθεί, πετυχαίνει και η εικόνα του φτωχού συγγενή δίνει πλέον τη θέση της στην εικόνα μιας χώρας που πιστεύει στον εαυτό της», έλεγε ο Κώστας Σημίτης, ο πρωθυπουργός που έκανε την μετάβαση από την δραχμή στο ευρώ και πόζαρε δίπλα στον τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Λουκά Παπαδήμο κρατώντας στα χέρια του τα νέα χαρτονομίσματα.

Κατά το δημοσίευμα στο Βήμα: «Ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί ακόμα να ρισκάρει ένα δημοψήφισμα γιατί το πιθανότερο είναι ότι θα το χάσει. Ο μόνος λόγος που αυτό το δημοψήφισμα, το οριστικό δημοψήφισμα, έχει καθυστερήσει είναι ότι παρά τη συστηματική διαστρέβλωση της πραγματικότητας, παρά το σαμποτάζ στην οικονομία που αυξάνει τη δυσαρέσκεια και την αποδοκιμασία των πολιτών απέναντι στους ίδιους τους δημοκρατικούς θεσμούς, η υποστήριξη απέναντι στο εθνικό νόμισμα αν τεθεί ευθέως το ερώτημα, δύσκολα αγγίζει αυτή την ώρα το 40%. Γι’ αυτό ο επικεφαλής της κυβέρνησης χρειάζεται μερικές ακόμα δραματικές εβδομάδες ή ακόμα και μήνες μέσα στους οποίους να υποκρίνεται ότι κάνει τα πάντα για την Ευρώπη, αλλά η Ευρώπη για μια ακόμα φορά θα θέλει να τιμωρήσει τον λαό του. Χρειάζεται ο Πρωθυπουργός ένα νέο δράμα, χρειάζεται τη θυματοποίηση της χώρας του για να εξασφαλίσει την περαιτέρω αύξηση της λαϊκής αγανάκτησης και της επιθυμίας για έναν νέο χορό του Ζαλόγγου με τα smartphones στο χέρι».

Ο δημοσιογράφος ξεκινά το άρθρο του υποστηρίζοντας πως ο πρωθυπουργός δεν ανησυχεί για τα ιστορικά χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας πως «δεν είναι τυχαίο ότι η πρωτεύουσα της χώρας αυτής διανύει την πιο ήρεμη περίοδο αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από το κόμμα αυτό, σαν η αύξηση της φτώχειας να ήταν αυτό που ήθελαν οι «κατσαρόλες» για να πάψουν να βράζουν από θυμό».

«Διότι εκείνο που κυρίως ενδιαφέρει σήμερα τον Πρωθυπουργό δεν είναι το ποσοστό του κόμματός του, αλλά η πολιτική συμπεριφορά του μεγάλου μπλοκ του “ΟΧΙ στην Ευρώπη”, όλων εκείνων οι οποίοι στο πρόσφατο παρελθόν αποδοκίμασαν την Ευρώπη χωρίς να υποψιάζονται ότι κάποιοι τους οδήγησαν χαιρέκακα ως εκεί υπονομεύοντας κάθε οικονομική θεραπεία και σαμποτάροντας συνειδητά και συστηματικά την εφαρμογή του σχεδίου σταθεροποίησης, που θα έφερνε την επιστροφή στην ομαλότητα, όπως αποδείχθηκε ότι συνέβη σε άλλες χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση. Υπονόμευσαν τη θεραπεία για να δυναμώσουν την ασθένεια που τώρα είναι έτοιμη να πνίξει τη Δημοκρατία» εξηγεί.

Σύμφωνα όσα αναφέρει στο κείμενο με τίτλο: «Η σκευωρία του εθνικού νομίσματος και το σαμποτάζ στη Δημοκρατία»: «Η επικαιρότητα είναι πλούσια σε κακούς οιωνούς. Το αντιδυτικό μήνυμα ανυπακοής που εκπέμπει η υποτιμητική κινησιολογία μπροστά στον (πρώην) πρόεδρο της υπερδύναμης, η αποκάλυψη ότι ο Πρωθυπουργός παρακάλεσε προ διετίας ηγέτη μεγάλης χώρας να του εξασφαλίσει την εκτύπωση εθνικού νομίσματος, η πρόσφατη «παραγγελιά» σε νεαρούς για την αποφυγή Χριστουγεννιάτικων καλάντων που ταυτίζονται με το ευρώ (!), η συζήτηση περί εθνικού νομίσματος όταν ανοίγει σε προσυμφωνημένο πλαίσιο από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κυβερνώντος κόμματος, η μυστική πρωθυπουργική επίσκεψη σε ιστορική διεθνή τράπεζα στο Παρίσι συνδεδεμένη επί αιώνες με τη διαχείριση εθνικών χρεών, όλα σχηματίζουν την εικόνα της «αντίστασης» και διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις για την τελική ρήξη. Σε λιτή ταβέρνα της περιοχής του κέντρου της πρωτεύουσας της πολύπαθης χώρας συντρώγει πολιτικός της αντιπολίτευσης και οικονομολόγος με διεθνή σταδιοδρομία και διασυνδέσεις.

Η συζήτηση, που ξεκινά ο οικονομολόγος, είναι αποκαλυπτική:

– Ίσως το ταξίδι στο Παρίσι να είναι ένα πρώτο βήμα για το εθνικό νόμισμα …

– Τι εννοείς;

– Η διαδικασία μεγάλης περικοπής των μη βιώσιμων κρατικών χρεών γίνεται στο «κλαμπ του Παρισίου».

– Τι είναι αυτό ακριβώς;

– Όταν το ΔΝΤ αποφασίσει ότι ένα εθνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο τότε αναθέτει την υπόθεση στο «κλαμπ του Παρισίου».Το κλαμπ αποτελείται από τις κυρίαρχες δανείστριες χώρες, δηλαδή τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, την Ιταλία, το Ισραήλ, την Ελβετία και άλλες.

– Και τι κάνουν ακριβώς;

– Το Κλαμπ είναι το παγκόσμιο κουρείο. Το κουρείο του ΔΝΤ. Το έστησαν για να κουρεύει μη βιώσιμα κρατικά χρέη. Το κουρείο έχει τη δικαιοδοσία να κουρεύει μέχρι και το 90% ενός χρέους. Επιβάλλει βέβαια νέα λιτότητα και νέες μεταρρυθμίσεις…

– Και γιατί αυτό σημαίνει απαραίτητα εθνικό νόμισμα;

– Παραβλέπεις αυτό που επαναλαμβάνει συνεχώς ο σκληρός υπουργός της ευρωζώνης. Τι λέει αυτός; «Αν θέλεις κούρεμα, βγες».Με δεδομένο λοιπόν ότι η ευρωζώνη δεν λειτουργεί με περικοπές κρατικών χρεών, παρά μόνο με επιμηκύνσεις αποπληρωμής και μειώσεις επιτοκίων, η προσφυγή στο κλαμπ του Παρισίου περνάει μέσα από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.

– Άρα, αυτός ήταν ο σκοπός του μυστικού ταξιδιού στο Παρίσι;

– Είναι πολύ πιθανό να έγινε μια τέτοια συζήτηση …

– Και η επίσκεψη σε εταιρεία καλλυντικών;

– Με δεδομένο ότι όπως έχει δηλώσει ο Πρωθυπουργός είμαστε «χώρα – πειραματόζωο», ίσως ενδιαφέρθηκε να μάθει περισσότερα για τα πειράματα στα ζώα…

Η εφιαλτική συζήτηση συνεχίστηκε για πολλές ώρες. Οι δύο συνομιλητές, που έμειναν τελευταίοι στην ταβέρνα, έμοιαζαν σαν να είδαν μπροστά τους ένα πιθανό μέλλον που έπρεπε οπωσδήποτε να αποφευχθεί. Συνειδητοποίησαν ότι αν ο Πρωθυπουργός δεν ήθελε σε καμία περίπτωση το εθνικό νόμισμα δεν θα είχε υιοθετήσει μια στρατηγική που ενισχύει τις κοινωνικές δυνάμεις εκείνες που επιθυμούν την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Όπως κάποιοι προκάτοχοί του θεωρούσαν ότι η σταθεροποίηση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς το ΔΝΤ, λόγω του δυσθεώρητου δημοσίου χρέους που είχε συσσωρευτεί, έτσι και αυτός μάλλον θεωρεί ότι η ανάκαμψη δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς κούρεμα χρέους, χωρίς εθνικό νόμισμα και χωρίς το Κλαμπ του Παρισίου (διότι αυτά τα τρία συνδέονται άρρηκτα).

Ωστόσο, ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί ακόμα να ρισκάρει ένα δημοψήφισμα γιατί το πιθανότερο είναι ότι θα το χάσει. Ο μόνος λόγος που αυτό το δημοψήφισμα, το οριστικό δημοψήφισμα, έχει καθυστερήσει είναι ότι παρά τη συστηματική διαστρέβλωση της πραγματικότητας, παρά το σαμποτάζ στην οικονομία που αυξάνει τη δυσαρέσκεια και την αποδοκιμασία των πολιτών απέναντι στους ίδιους τους δημοκρατικούς θεσμούς, η υποστήριξη απέναντι στο εθνικό νόμισμα αν τεθεί ευθέως το ερώτημα, δύσκολα αγγίζει αυτή την ώρα το 40%. Γι’ αυτό ο επικεφαλής της κυβέρνησης χρειάζεται μερικές ακόμα δραματικές εβδομάδες ή ακόμα και μήνες μέσα στους οποίους να υποκρίνεται ότι κάνει τα πάντα για την Ευρώπη, αλλά η Ευρώπη για μια ακόμα φορά θα θέλει να τιμωρήσει τον λαό του. Χρειάζεται ο Πρωθυπουργός ένα νέο δράμα, χρειάζεται τη θυματοποίηση της χώρας του για να εξασφαλίσει την περαιτέρω αύξηση της λαϊκής αγανάκτησης και της επιθυμίας για έναν νέο χορό του Ζαλόγγου με τα smartphones στο χέρι».

Πληροφορίες: newsbeast.gr

Όπως επισημαίνουν Τα Νέα, οι τραπεζίτες ανησυχούν από το σκηνικό που διαμορφώνεται. Επισημάνθηκαν στη συνάντηση την οποία είχαν χθες, Τετάρτη, ο υπουργός Οικονομικών με το προεδρείο της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών, στη διάρκεια της οποίας ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι οι τραπεζίτες έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου τόσο για τις καθυστερήσεις στην αξιολόγηση όσο και επιμέρους στην προώθηση συγκεκριμένων νομοθετικών πρωτοβουλιών σχετικά με τα κόκκινα δάνεια.

«Οσο καθυστερείτε εσείς με τις νομοθετικές εκκρεμότητες αναφορικά με τα κόκκινα δάνεια, τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, τις ηλεκτρονικές δημοπρασίες τόσο καθυστερούμε και εμείς να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να μειωθούν κατά 40% τα κόκκινα δάνεια έως το 2019», φέρεται να είπαν οι τραπεζίτες στον υπουργό Οικονομικών.

Στους κόλπους των τραπεζικών στελεχών η ανησυχία είναι διάχυτη. Ορισμένοι επισημαίνουν πως αν η διαπραγμάτευση κρατήσει μήνες και φτάσουμε στο καλοκαίρι χωρίς δόση από τον ESM, «θα πάθουμε το 2017 ό,τι πάθαμε το 2015».

Ερωτηθείς για το εάν έκανε καλά ο Νίκος Ξυδάκης και άνοιξε τη συζήτηση για τη δραχμή λέγοντας ότι δεν είναι ταμπού να συζητήσουμε εάν πρέπει να γυρίσουμε στο εθνικό νόμισμα ο κ. Κούλογλου απάντησε ότι  «δεν ήταν σωστό να ξεκινήσει τέτοια συζήτηση αυτήν τη στιγμή τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο. Βεβαίως οι ακαδημαϊκοί κύκλοι, οι ομάδες ειδικών πάντα πρέπει να εξετάζουν εναλλακτικά σενάρια δεδομένου ότι η Ευρωζώνη βρίσκεται σε πολύ κρίσιμο σημείο και κατά τη γνώμη μου δεν θα αντέξει και πάρα πολύ αν συνεχίσει έτσι. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεκινήσει η Ελλάδα από μόνη της διαδικασίες ή σκέψη αποχώρησης από την Ευρωζώνη αυτήν τη στιγμή.»

«Η Ελλάδα πρέπει να προετοιμαστεί για το τι θα γίνει εάν η Ευρωζώνη, όχι με δική μας πρωτοβουλία ή ούτε με αφορμή εμάς, προχωρήσει σε αναδιάρθρωση ή σε κατάρρευση. Κατά τη γνώμη μου το θεωρώ πιθανό. Αυτή η συζήτηση δηλαδή η προετοιμασία ενός εναλλακτικού σχεδίου για το τι θα γίνει πρέπει να ξεκινήσει. Αλλά πρέπει να ξεκινήσει όχι με τη μορφή αποχωρεί η Ελλάδα από την Ευρωζώνη αλλά τι θα γίνει αν η Ευρωζώνη και η ΕΕ γενικότερα δεν αντέξουν. Αλλά, άλλο είναι αυτό και άλλο να βάλουμε στο τραπέζι εμείς αυτήν τη στιγμή το παιχνίδι της αποχώρησης. Αυτό θα βοηθούσε περισσότερο τον Σόιμπλε παρά εμάς» σημείωσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρόσθεσε:

«Αυτή τη στιγμή θα ήταν πολιτική αυτοκτονία να ξεκινήσουμε εμείς διαδικασίες αποχώρησης».

Όπως εξήγησε, μιλώντας στον ΣΚΑΙ, «η βίαιη υποτίμηση της οικονομικής σου ταυτότητας, όχι του νομίσματος, της οικονομικής σου ταυτότητας, θα είναι καταστροφή και η χώρα, ούσα τόσα χρόνια μέσα στην ΕΕ, δεν έχει κανένα μηχανισμό διαφορετικής μηχανικής άρθρωσης από αυτόν που συναρτάται με την ΕΕ. Τελεία και παύλα».

«Δεν έχουμε διατροφική αυτάρκεια, δεν έχουμε κανένα μηχανισμό οργάνωσης συναλλαγματικών ισοτιμιών, η οικονομία μας είναι βαθιά με την οικονομία της Ευρωζώνης. Τελεία» πρόσθεσε εμφατικά ο βουλευτής Σάμου.

Σύμφωνα με τον κ. Σεβαστάκη, «ο κόσμος έχει αυξημένη αίσθηση ματαίωσης και με τον τρόπο που χρησιμοποίησε την ενότητα της αγοράς, έκαψε επιδοτήσεις, σπατάλησε δυνατότητες δεν έκανε θεσμούς».

Όσον αφορά το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος, στο οποίο αναφέρθηκαν άλλοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επισήμανε ότι μετά το ‘15 έχει αποδυναμωθεί ως εργαλείο, δεν ξέρω ότι μπορεί να δώσει απάντηση. «Δεν ξέρω αν η εν θερμώ καταφυγή (στο δημοψήφισμα) δίνει σώφρον αποτέλεσμα» επισήμανε.

«Eμπρόθετα η κυβέρνηση δεν κλείνει ένα ποσοστό των μέτρων είναι έτοιμα, αλλά δεν υπογράφονται» υποστήριξε δε, με αφορμή την παραδοχή του Μαξίμου ότι έχει κλείσει μόνο το 1/3 των προπαιτουμένων.

Σύμφωνα με την κ. Διαμαντοπούλου, η έκθεση είχε επιδειχτεί στον Αλέξη Τσίπρα τον Ιούλιο του 2015. Η κ. Διαμαντοπούλου είπε στο newpost ότι ο φάκελος που περιέχει την έκθεση δεν φέρει τίτλο ενώ φυλάσσεται σε χρηματοκιβώτιο στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η παρέμβαση της πρώην υπουργού έρχεται μετά από τις δηλώσεις Ξυδάκη σχετικά με την ανάγκη απενοχοποίησης της συζήτησης για τη δραχμή.

Η δήλωση της κ. Διαμαντοπούλου έχει ως εξής:

«Οι δηλώσεις Ξυδάκη – αναμενόμενες αλλά δεν ξέραμε από ποιόν και πότε – φέρνουν επισήμως στη δημόσια συζήτηση απόψεις και σκέψεις στελεχών του σημερινού κυβερνητικού συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ .

Το δίλημμα δραχμή ή ευρώ θα φέρει διχασμό με εμφύλια πάθη σε μια χώρα που πρέπει επειγόντως να ενωθεί και να σταθεί στα πόδια της.

Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του προηγούμενου αιώνα απειλούνται με έγκλημα εθνικών διαστάσεων από ανθρώπους που δεν ξέρουν, δεν θέλουν και προφανώς δεν μπορούν να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο.

Ως Πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη ζήτησα με επιστολή από τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τη δημοσίευση του σχεδίου που έχει εκπονήσει ομάδα της Επιτροπής για τις επιπτώσεις της εξόδου της Ελλάδας από το Ευρώ. Πρόκειται για ένα σχέδιο, που σύμφωνα με πληροφορίες, ετέθη υπόψιν του Πρωθυπουργού τις δύσκολες ημέρες του δημοψηφίσματος του Ιουλίου 2015.

Η επιστολή αυτή δίνεται στη δημοσιότητα μετά τις συγκεκριμένες δηλώσεις του κ. Ξυδάκη. Νομίζω ότι είναι αδήριτη εθνική ανάγκη να δοθεί το σχέδιο επιπτώσεων που ετοίμασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στη δημοσιότητα, ώστε οι Έλληνες πολίτες να γνωρίζουν όλη την αλήθεια. Και τα ελληνικά κόμματα, όμως, πρέπει να το απαιτήσουν. Η δημοσίευση είναι εθνική υποχρέωση και εθνική ανάγκη. Τώρα πριν να είναι πολύ αργά».

Η αναφορά Γιουνκέρ και η τοποθέτηση Τσίπρα

Στην ύπαρξη της εν λόγω έκθεσης είχε αναφερθεί εμμέσως πλην σαφώς και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ στις 7 Ιουλίου του 2015, δηλαδή πέντε ημέρες πριν την τελική Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης όπου συμφωνήθηκε το τρίτο πρόγραμμα, έπειτα από δραματικές και πολύωρες διαπραγματεύσεις. Όπως είχε δηλώσει τότε στη Συνέντευξη Τύπου, «οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν προετοιμάσει «ένα λεπτομερές σενάριο» για την περίπτωση που η Ελλάδα βγει από την ευρωζώνη», , προσθέτοντας πως δεν «αποκλείει» μια τέτοια εξέλιξη και ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα.

Αλλά και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας​ έχει κατά καιρούς υπονοήσει την ύπαρξη τέτοιας έκθεσης, για το περιερχόμενο της οποίας φαίνεται να ήταν ενήμερος. Απαντώντας σε ερώτηση σε πρόσφατη συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών εάν ήταν σκέφτηκε ποτέ το Grexit απάντησε παραθέτοντας πολλές λεπτομέρειες ως προς τις συνέπειες που θα είχε για τη χώρα μας ένα τέτοιο ενδεχόμενο. «Μα αυτό θα ήταν ή ανοησία ή πραγματική προδοσία. Θα ήταν καταστροφικό για τους εργαζόμενους που θα έβλεπαν την αγοραστική τους δύναμη και το βιοτικό τους επίπεδο να καταρρέει, αλλά και συνολικά για την οικονομία της χώρας και τη θέση της στον διεθνή καταμερισμό εργασίας. Όχι, ούτε το σκέφτηκα ούτε το έθεσα. Ούτε πιστεύω ότι αποτελεί λύση το να φύγει το ευρώ αλλά να μείνει το ΔΝΤ. Διότι αυτό θα σήμαινε και άλλη τόση, επιπλέον συρρίκνωση του εθνικού πλούτου από όση έχουμε υποστεί μέχρι σήμερα. Θα σήμαινε νέες θυσίες για τα λαϊκά στρώματα και διατήρηση της οικονομικής επιτροπείας».

Στην ερώτηση εάν μπορεί να πει «πάση θυσία στο ευρώ», ο κ. Ξυδάκης απέφυγε να απαντήσει, προσπαθώντας να την αποφύγει και τόνισε πως «πάση θυσία θα πρέπει να αποκτήσει όραμα και ελπίδα ο ελληνικός λαός».

Ο δημοσιογράφος επέμεινε και τον ρώτησε «με ευρώ;», με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο να απαντά πως «με κάθε πρόσφορο μέτρο, με κάθε εργαλείο. Τώρα που είμαστε στο ευρώ με το ευρώ» και συνέχισε:

«Δεν αφήνω τίποτα ανοιχτό. Ο μοναδικός στόχος των Ελλήνων είναι πώς θα αφήσουν μία χώρα βιώσιμη, έναν τόπο βιώσιμο, μια κοινωνία βιώσιμη για τα παιδιά τους. Αυτή τη στιγμή είμαστε εδώ. Θα πορευτούμε όπως είμαστε εδώ. Τώρα πρέπει κλείσουμε την αξιολόγηση με τον πιο πρόσφορο τρόπο για την κοινωνία Αυτό είναι το βήμα, Οι συζητήσεις μας, οι σκέψεις μας, οι στρατηγικές μας πρέπει συνεχώς να εμπλουτίζονται. Αυτό μόνο, τίποτε παραπάνω».

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Ξυδάκης, σε συνέντευξή του το πρωί στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «δεν πρέπει να υπάρχουν ταμπού όταν κουβεντιάζουμε για τη μοίρα του λαού. Πρέπει να φτιάχνουμε σενάρια, να βλέπουμε την ιστορική εμπειρία», σημειώνοντας πως «Τα περασμένα χρόνια δαιμονοποιήθηκε μια κουβέντα, εγώ είχα πει ότι και επί δραχμής η Ελλάδα μεγαλούργησε».

Τον αδειάζουν Βέττας και Τσιρώνης

Σε μεγαλοπρεπές όμως «άδειασμα» του Νίκου Ξυδάκη προχώρησε ο συνάδελφός του, του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Βέττας.

Όπως είπε, στη συνέντευξή του στο ΣΚΑΪ, η συζήτηση για τη δραχμή όχι μόνο δεν χωράει αλλά «δεν είναι καν πολιτική άποψη».

«Το να θεωρούμε εμείς ότι η λύση είναι η δραχμή είναι τουλάχιστον αφελές» είπε ο κ. Βέττας υποστηρίζοντας ότι η δραχμή δεν αποτελεί κεντρική πολιτική άποψη της κυβέρνησης που βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

«Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα σημαίνει εθνική απομόνωση. Δεν μπορούν απόψεις περί δημοψηφισμάτων, δραχμής ή ό,τι άλλο θέλει να σκεφτεί και να ισχυρίζεται κανείς να είναι εργαλείο βοήθειας για την κυβέρνηση» πρόσθεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Καταλήγοντας, είπε ότι «η ευθύνη βαραίνει τον κάθενα, πρέπει να προσέχουμε τι λέμε. Δεν πρέπει να πάμε και στην άλλη λογική να μη λέει κανείς ότι θέλει αλλά σε στιγμές που θέλει ψυχραιμία πρέπει να προσέχουμε».

Την ίδια ώρα ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννης Τσιρώνης,τάχθηκε κατά της επιστροφής της χώρας σε εθνικό νόμισμα, καθώς -όπως σημείωσε- κάτι τέτοιο ωφελεί μόνον τη Γερμανία, «αφού θα αγοράσει την Ελλάδα μπιρ παρά».

Όπως ανέφερε ο βουλευτής και πρώην υπουργός «δεν πρέπει να υπάρχουν ταμπού όταν κουβεντιάζουμε για τη μοίρα του λαού. Πρέπει να φτιάχνουμε σενάρια, να βλέπουμε την ιστορική εμπειρία»».  «Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που δεν υπάρχουν άλλες φυσικές αντοχές ενός πληθυσμού… Εγώ νομίζω ότι θα πρέπει να γίνει μια συζήτηση επί της ουσίας πολιτική και εθνική που δεν έχει γίνει τα τελευταία επτά χρόνια. Και φυσικά πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση από τη Βουλή. Τα περασμένα χρόνια δαιμονοποιήθηκε μια κουβέντα, εγώ είχα πει ότι και επί δραχμής η Ελλάδα μεγαλούργησε».  «Είχαμε δραχμή και πριν το ευρώ… Το 1910, το 1912, 1930, το 1960 κάτι έκανε μια χώρα, κάπως ζούσαμε, ζούσαμε και σε άλλες περιόδους. Εγώ τη βάζω ιστορικά τη συζήτηση αυτή» δήλωσε δε ο κ. Ξυδάκης.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επέρριψε ευθύνες για το θέμα της δραχμής που άνοιξε στον γερμανό υπουργό Οικονομικών λέγοντας ότι «άμα στην ανοίξουν οι άλλοι, εσύ τι θα πεις εγώ δεν κουβεντιάζω; Αφού το λέει ο κ. Σόιμπλε».

Ο κ. Ξυδάκης επιτέθηκε και στο ΔΝΤ λέγοντας πως «αυτά για εσωτερική υποτίμηση που προτείνει είναι για ηλιθίους».

Για την προσωπική του στάση απέναντι στο Μνημόνιο είπε ότι «ψήφισα Μνημόνιο όχι γιατί μου αρέσει γιατί υπήρχαν άλλα χειρότερα για τους εκβιασμούς. Με βάρος φέρω αυτή την πολιτική αλλά μεγαλύτερο βάρος είναι να δημιουργήσουμε μια άλλη κατεύθυνση για το λαό». Κατέληξε, δε, αφήνοντας κάθε ενδεχόμενο ανοιχτό λέγοντας ότι «μερικές παίρνεις κάποιο πολιτικό κόστος γιατί έχεις πληροφορίες που δεν έχουν άλλοι. Αυτή τη στιγμή με τον κυνισμό των δανειστών πρέπει κάπως να σταματήσει και να καταλάβει ο κόσμος ότι έχουμε όρια Αν οι πολιτικοί γίνουν κλοτσοσκούφι κινδυνεύει η δημοκρατία γι’ αυτό πρέπει να συζητούμε πράγματα».

Κουμουτσάκος: Να πάρει θέση η κυβέρνηση

Να πάρει θέση για τις δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Ξυδάκη περί συζήτησης για επιστροφή στη δραχμή στη Βουλή κάλεσε την κυβέρνηση ο Γιώργος Κουμουτσάκος.

«Πού το πάμε; να μάς πουν τι ακριβώς εννοούν… Πώς να αφαιρέσουμε από τους ξένους να λένε για Grexit όταν το λέμε εμείς;» διερωτήθηκε ο τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ.  Η συζήτηση αυτή πυροδοτειται από δηλωσεις προβεβλημένων κυβερνητικών στελεχών, να κάνει διευκρίνιση η κυβέρνηση τόνισε ο κ. Κουμουτσάκος.

«H πολιτική της κυβέρνησης οδήγησε στο πιο σοβαρό τρίτο αχρείαστο μνημόνιο και η υπερήφανη διαπραγμάτευση σε μια σφαγιαστική φορολογία. Τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα, η κυβέρνηση οδηγεί σε αδιέξοδο και τη χώρα» προειδοποίησε ο βουλευτής της ΝΔ.

Σύμφωνα με τον Γιώργο Κουμουτσάκο, η κυβέρνηση έχει σήμερα δύο επιλογές: Grexit ή τέταρτo μνημόνιο. H κυβέρνηση υβρίζει και μετά τόλμα να υπαινίσσεται διαδικασίες συνεννόησης με τις πολιτικές δυνάμεις, αυτό δεν γίνεται, συμπλήρωσε.

Μιλώντας σε συνεδρίαση της Υποεπιτροπής για το Χρέος του Κοινοβουλίου ανέφερε ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών τού έθεσε «ευθέως δύο φορές τουλάχιστον –το έχει πει στα βιβλία του και στις συνεντεύξεις του, δεν λέω κάτι μόνος μου– σε πολύ κλειστές συναντήσεις, το ζήτημα, μήπως είναι καλύτερο για την Ελλάδα να πάει στη δραχμή. Εντάξει, θα υπάρξει μεγάλη ανθρωπιστική κίνηση, μπορούμε να διασφαλίσουμε ένα πακέτο βοήθειας και χρηματικό –όχι μεγάλο, κάποια δισεκατομμύρια ευρώ– και ένα “αεροπορικό καραβάνι”,  η οποία θα λύνει προβλήματα νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών, τροφοδοσίας – και βεβαίως θα παίρνετε από τα μηχανήματα των τραπεζών σφραγισμένα ευρώ, δηλαδή μη εμπορεύσιμα, δραχμές δηλαδή, ώσπου να τυπωθεί το νέο νόμισμα, τα οποία θα είναι κάποια 50 ευρώ ή 60 ευρώ την εβδομάδα».

Ο κ. Βενιζέλος προσέθεσε πως κάτι τέτοιο δεν μπορούσε ούτε μπορεί οποιοσδήποτε να το αποδεχθεί.