Οι απαγωγείς εμφανίστηκαν και πάλι τα τελευταία 24ωρα και σε επικοινωνία που είχαν με την οικογένεια του επιχειρηματία «έριξαν» το ποσό των λύτρων που ζήτησαν μέχρι και σήμερα για την απελευθέρωση του γνωστού επιχειρηματία.

Όπως μετέδωσε ο Αντ1 στο κεντρικό του δελτίο οι απαγωγείς πλέον ζητούν από την οικογένεια 30 και όχι 50 ή 70 εκατομμύρια που απαιτούσαν μέχρι πρότινος.

Υπενθυμίζεται ότι ο Μιχάλης Λεμπιδάκης έχει συμπληρώσει πέντε μήνες στα χέρια των απαγωγέων του, γενονός που δείχνει ότι ήταν πλήρως προετοιμασμένοι για να «τραβήξουν» την υπόθεση στα άκρα.

Δείτε το βίντεο από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1:

Πληροφορίες: real.gr

Η Άννα Κουρμπάτοβα βρισκόταν στο Κίεβο, καθώς κάλυπτε τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Ημέρας της Ανεξαρτησίας, και τη συμμετοχή των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην παρέλαση.

Στην επιστολή έχει αναγνωριστεί ο γραφικός χαρακτήρας του επιχειρηματία κι επιχειρείται να ενθαρρυνθεί η οικογένειά του, η οποία όπως κι εκείνος ανεβαίνει τον δικό της «Γολγοθά».

Πηγή: cretalive

Σύμφωνα με πληροφορίες, το θύμα, που είναι πακιστανικής καταγωγής, φέρεται να σχετίζεται με υπόθεση απαγωγής, η οποία εδώ και δύο μήνες απασχολούσε την αστυνομία.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, οι δράστες της απαγωγής είχαν απαιτήσει από την οικογένεια του θύματος λύτρα προκειμένου να τον απελευθερώσουν.

Οι έρευνες των αρχών είχαν στοχεύσει ως πιθανούς δράστες ομοεθνείς του άνδρα.

Πληροφορίες: naftemporiki.gr

Το 20χρονο μοντέλο μίλησε στην κυριακάτικη Daily Mail για τις συνθήκες κράτησής της αλλά και την προσπάθειά της να κερδίσει την εμπιστοσύνη του απαγωγέα της, υποκρινόμενη ερωτικό ενδιαφέρον για το πρόσωπό του. Οι λεπτομέρειες που δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα για την απαγωγη της αλλά και το βίντεο από κάμερα ασφαλείας που την έδειχνε να αγοράζει σε ένα κατάστημα παπούτσια, παρέα με τον Herba, δημιούργησαν πολλές αμφιβολίες στη χώρα της για την αλήθεια των ισχυρισμών της, κάνοντας πολλούς να πιστεύουν  ότι η όλη υπόθεση ήταν «στημένη».

Ο 30χρονος Πολωνός απαγωγέας

Όπως η ίδια εξηγεί στην Mail, το γεγονός ότι δεν την πιστεύουν κάποιοι συμπατριώτες της την πληγώνει αφάνταστα. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που απιοφάσισε να δώσει την εκτενή συνέντευξη, ώστε ο κόσμος να μάθει από πρώτο χέρι πόσο τρομακτική και τραυματική ήταν η εμπειρία που έζησε. «Τόσο πολλά ψέματα έχουν ειπωθεί τις τελευταίες μέρες. Καταλαβαίνω ότι οι άνθρωποι έχουν απορίες, αλλά αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι είναι ότι έκανα ό,τι μπορούσα για να επιβιώσω. Βρισκόμουν σε μια τρελή κατάσταση και ένιωθα συνεχώς τρομοκρατημένη», εξηγεί η 20χρονη.

Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αποκαλυπτική συνέντευξη του μοντέλου

Το ταξίδι στην Ιταλία και η απαγωγή

«Είχε στείλει ένα email μέσω του ατζέντη μου δίνοντάς μου τη διεύθυνση του στούντιο φωτογράφησης. Είπε ότι η πόρτα θα ήταν ανοιχτή και μου ζήτησε να περάσω κατευθείαν μόλις φτάσω. Μόλις περασα το κατώφλι άφησα κάτω τη βαλίτσα μου. Περίμενα να ακούσω κόσμο να στήνει τον εξοπλισμό για τη φωτογράφηση αλλά επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Τη στιγμή που πήγαινα να ανοίξω μια άλλη πόρτα ένιωσα ένα χέρι να με αρπάζει από τον λαιμό. Προσπάθησα να φωνάξω αλλά ένα άλλο χέρι με γάντι μου έκλεισε το στόμα και τη μύτη. Πανοκοβλήθηκα επειδή δεν μπορούσα να ανασάνω και σήκωσα τα χέρια στο πρόσωπό μου, για να απομακρύνω τα δάχτυλά του.

Εκείνη τη στιγμή ένα άλλος άνδρας, ο οποίος φορούσε μάσκα του σκι εμφανίστηκε μπροστά της κρατώντας μια σύριγγα και τη άρπαξε από το μπουφάν.

Αυτός ήταν ο χειρότερος εφιάλτης μου. Δεν ήξερα τι είχε μέσα η σύριγγα και πανικοβλήθηκα. Νόμιζα ότι θα με ληστέψουν ή θα με βιάσουν. Είχα παγώσει. Μου έκαναν ένεση και στη συνέχεια άρχισαν να με σέρνουν στο πάτωμα. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν «δεν θα βγω ζωντανή από εδώ». Μετά έχασα τον κόσμο».

Το επόμενο πράγμα που θυμάται η 20χρονη είναι να ξυπνά μέσα σε μια τσάντα στο πορτ-μπαγκάζ ενός αυτοκινήτου εν κινήσει, με χειροπέδες στα χέρια και ταινία στο στόμα της. Φτάνοντας στο σπίτι που το μοντέλο περιέγραψε ως «σκοτεινό και παγωμένο», οι απαγωγείς της την έβαλαν να ανέβει μια τσιμεντένια σκάλα, στην κορυφή της οποίας βρισκόταν ένα μικρό δωμάτιο με ξύλινο πάτωμα. Εκεί την αλυσόδεσαν σε μια συρταριέρα.

Η αρρωστημένη «διαφήμιση» στο dark web

Τις ώρες που ακολούθησαν, όπως εξηγεί η νεαρή κοπέλα, οι απαγωγείς της ανακάλυψαν ότι είχαν κάνει «λάθος» επιλέγοντάς την ως θύμα τους, αφού η ίδια έχει παιδί και η σπείρα τους «δεν απαγάγει ποτέ μητέρες».

«Δεν ήξερα τι να πιστέψω. Τους ζήτησα να με αφήσουν να φύγω αλλά μου είπε ότι ήδη με είχαν «διαφημίσει» και ότι υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον από υποψήφιους αγοραστές. Ο Herba μου είπε ότι η δημοπρασία θα γινόταν σε πέντε μέρες με τιμή εκκίνησης 300.000 δολάρια. Δεν ήξερα τι να πω, είχα σοκαριστεί. Αυτή θα είναι πάντα η χειρότερη μέρα της ζωής μου».

Όπως είπε στην Mail το νεαρό μοντέλο, ο 30χρονος απαγωγέας της με τον οποίο περνούσε τις περισσότερες ώρες άρχισε σύντομα να αλλάζει «τροπάρι».

«Είπε ότι ήθελε να με βοηθήσει επειδή με απήγαγαν κατά λάθος. Με ρώτησε τι θα μπορούσε να προσφέρει ως λύτρα η οικογένειά μου. Ζω μόνο με τη μαμά μου, η οποία δεν έχει καθόλου χρήματα. Του έδωσα τα ονόματα τριών ανθρώπων που ίσως θα μπορούσαν να με βοηθήσουν.»

Ο Herba ήταν διεστραμμένος, έκανα ό,τι μπορούσα για να μην τον εκνευρίσω

Στη συνέντευξή της, η 20χρονη απαντά στις επικρίσεις που έχει δεχθεί σχετικά με τη συμπεριφορά της προς τον απαγωγέα της, ο οποίος μάλιστα φέρεται να την πήγε να ψωνίσει παπούτσια κατά την διάρκεια της κράτησής της.

Στη συγκεκριμένη έξοδο, η νεαρή δεν είχε κάνει καμία προσπάθεια να ενημερώσει την πωλήτρια για την κατάστασή της, ούτε να ζητήσει βοήθεια. Η Βρετανίδα εξηγεί ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Herba την είχε τρομοκρατήσει με τη συμπεριφορά του.

«Μου είπε πως ήταν δολοφόνος της σπείρας σωματεμπορίας του dark web που ονομάζεται Black Death και μου έδειξε δύο μαχαίρια. Μου είπε ότι η αγαπημένη του μέθοδος για να σκοτώνει τα θύματά του ήταν το δηλητήριο. Όλα αυτά μου τα έλεγε με τελείως χαλαρό ύφος, σαν να μην ήταν τόποτα φοβερό. Με απειλούσε ότι αν προσπαθούσα να αποδράσω θα με σκότωνε την ίδια στιγμή και μου έλεγε πως θα ήταν τρέλα να το κάνω. Είπε ότι δεν βρισκόμασταν πια στην Ιταλία, ότι ήμασταν σε ένα απομακρυσμένο μέρος και ότι άλλα μέλη της σπείρας ήταν κοντά. Του υποσχέθηκα ότι δεν θα προσπαθούσα να αποδράσω. Έπειτα μου είπε ότι μπορούσα να κοιμάμαι μαζί του στο διπλό κρεβάτι στο διπλανό δωμάτιο. Οτιδήποτε θα ήταν καλύτερο από το να είμαι αλυσοδεμένη στο πάτωμα, έτσι δέχτηκα. Εξάλλου, δεν ήθελα να νευριάσει με την απόρριψη. Η καθεμία στη θέση μου θα έκανε το ίδιο», εξηγεί η Ayling.

«To πρώτο βράδι που κοιμηθήκαμε μαζί, κάθισε δίπλα μου και μου μιλούσε για ώρες. Δεν με ρώτησε τίποτα για εμένα, φαινόταν σαν να προσπαθούσε να με εντυπωσιάσει για να τονώσει το εγώ του. Ήθελα απλά να φύγει αλλά τον ενθάρρυνα να μιλάει, δείχνοντάς του ενδιαφέρον. Σκέφτηκα ότι αν με συμπαθούσε και του άρεσα ίσως να μην προσπαθούσε να με σκοτώσει»

Τελικά η νεαρή, υποκρινόμενη ερωτικό ενδιαφέρον, κατάφερε να πείσει τον απαγωγέα της να την ελευθερώσει. Προτού εκείνος την οδηγήσει στην βρετανική πρεσβεία της έθεσε δύο όρους: Να καταθέτει κάθε μήνα ένα ποσό σε έναν τραπεζικό λογαριασμό και να μη μιλήσει ποτέ σε κανέναν για όσα έζησε.

Τρεις εβδομάδες μετά τη φρικτή της περιπέτεια, ο Herba βρίσκεται στη φυλακή περιμένοντας να δικαστεί. Σύμφωνα με την Daily Mail, o Herba έχει κατονομάσει εννέα ακόμη άτομα που εμπλέκονται στην υπόθεση.

Το σέξι μοντέλο Κλόι Έιλινγκ είναι η γυναίκα που είχε απαγάγει ένας βρετανοπολωνός στην Ιταλία ώστε να την βγάλει σε δημοπρασία στο «σκοτεινό διαδίκτυο».
Η 20χρονη κοπέλα εργάζεται ως μοντέλο και έχει φιλοξενηθεί στην πιπεράτη «Σελίδα 3» της βρετανικής εφημερίδας The Sun. Όπως δήλωσε στους δημοσιογράφους επί μία εβδομάδα που ήταν όμηρος του άγνωστου άντρα, φοβόταν συνεχώς για την ζωή της.
Έφτασε στο Μιλάνο από το Λονδίνο για δουλειά, μια φωτογράφιση που είχε κανονίσει ο ατζέντης της στις 10 Ιουλίου. Τότε την απήγαγε ο Χέρμπα Λούκας Πάουελ, που υποδύθηκε τον φωτογράφο. Εκείνος την νάρκωσε, την έβαλε σε μια βαλίτσα και την οδήγησε σε διαμέρισμα στο Μιλάνο. Από εκεί την πήγε σε ένα απομονωμένο σπίτι στα σύνορα με την Ελβετία, όπου την κράτησε με σκοπό να την δημοπρατήσει στο «σκοτεινό διαδίκτυο» (dark web) έναντι 300.000 ευρώ σε bitcoin.

«Με μεγάλη χαρά ανακοινώνω ότι ο Γιόχαν Γκούσταφσον απελευθερώθηκε και μπορεί να επιστρέψει στη Σουηδία», ανέφερε η υπουργός Εξωτερικών Μαργκότ Βάλστρεμ, χωρίς να δώσει καμία διευκρίνιση για την τύχη του Νοτιοαφρικανού ομήρου.

Εξάλλου, δεν έχει γίνει γνωστή καμία λεπτομέρεια για το πώς και πότε απελευθερώθηκε ο Γκούσταφσον. Η ανακοίνωση του υπουργείου αναφέρει μόνο ότι η σουηδική αστυνομία συνεργάστηκε με τις αρχές άλλων χωρών.

Στις 25 Νοεμβρίου 2011 ο Γκούσταφσον απήχθη στο Τιμπουκτού μαζί με τον ΜακΓκάουαν και έναν Ολλανδό, τον Σιάακ Ράικε. Ένας τέταρτος άνδρας, υπήκοος Γερμανίας, σκοτώθηκε όταν προσπάθησε να αντισταθεί στους απαγωγείς του. Την ευθύνη είχε αναλάβει η Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μάγρεμπ (Aqmi). Ο Ολλανδός απελευθερώθηκε από τις γαλλικές ένοπλες δυνάμεις το 2015.

«Μίλησα ήδη με τον Γιόχαν, ήταν καλά και πολύ συγκινημένος» είπε η Βάλστρεμ σε συνέντευξη που παραχώρησε στο δημόσιο ραδιόφωνο SR.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Expressen, ο Γκούσταφσον έχει ήδη επιβιβαστεί σε αεροσκάφος με προορισμό τη Σουηδία, η πληροφορία αυτή όμως δεν επιβεβαιώθηκε από την υπουργό.

«Σας καλώ όλους να σεβαστείτε τον Γιόχαν και την οικογένειά του και να τους αφήσετε να αποφασίσουν εάν και πότε θα μιλήσουν», πρόσθεσε η Βάλστρεμ.

Όπως υπενθυμίζει ο Ελεύθερος Τυπος παρόμοια πρακτική είχε ακολουθήσει και ο Βασίλης Παλαιοκώστας στην υπόθεση της ομηρίας του βιομήχανου Γιώργου Μυλωνά το 2008 όταν έστειλε στους συγγενείς του μια κασέτα με ηχογραφημένη τη φωνή του ομήρου του.

Στο βίντεο με τον Μιχάλη Λεμπιδάκη, ο επιχειρηματίας φέρεται να διαβεβαιώνει τους συγγενείς του ότι ήταν καλά καθώς δεν έφερε σημάδια βιας παρά μόνο κόπωσης.

Οι απαγωγείς, σύμφωνα με τον ΑΝΤ1, είχαν αφήσει το usb με το βίντεο σε μια διασταύρωση της εθνικής οδού Ηρακλείου-Ρεθύμνου, σε απόσταση περίπου 120χλμ. από το σπίτι του επιχειρηματία.

Μετά την αποστολή του βίντεο οι απαγωγείς επικοινώνησαν με την οικογένεια Λεμπιδάκη 20 ημέρες αργότερα και ζήτησαν 70 εκατ. ευρώ. Όταν η οικογένεια του επιχειρηματία απάντησε, σύμφωνα με τον ΑΝΤ1 ότι αδυνατεί να συγκεντρώσει το ποσό τότε εστάλη το τελευταίο sms στο οποίο οι απαγωγείς έγραφαν: «Εάν δεν βρείτε τα λεφτά, χάνετε εσείς, χάσαμε κι εμείς».

Η επικοινωνία αυτή, όπως όλες οι 4 ή 5 συνολικά των απαγωγέων με την οικογένεια Λεμπιδάκη έγινε με κινητό μίας χρήσης που είναι καταχωρημένο σε ανύπαρκτο πρόσωπο ή σε αλλοδαπό και το οποίο έκλεισε και πιθανώς καταστράφηκε αμέσως μετά.

Υπενθυμίζεται ότι η οικογένεια έχει ανακοινώσει το τέλος ουσιαστικά των διαπραγματεύσεων με τους απαγωγείς σε μια προσπάθεια που κρίνεται ως απέλπιδα προσπάθεια πίεσης προς τους αγνώστους που κρατούν τον Μιχάλη Λεμπιδάκη από την Πέμπτη 30 Μαρτίου.

Το χρονικό της απαγωγής

Η απαγωγή Λεμπιδάκη έγινε νωρίς το απόγευμα της Πέμπτης 30 Μαρτίου, και ενώ ο 54χρονος επιχειρηματίας βρισκόταν καθ’ οδόν από το Ηράκλειο προς τα Καλέσσα – ένα οικισμό έξω από την πόλη. Ο συναγερμός σήμανε μετά τον εντοπισμό του πολυτελούς αυτοκινήτου του επιχειρηματία, που βρέθηκε εγκαταλελειμμένο, με ανοιχτές τις πόρτες στον επαρχιακό δρόμο και τρακαρισμένο. Η αστυνομία διαπίστωσε ότι επρόκειτο για το αυτοκίνητο του συγκεκριμένου προσώπου και επικοινώνησε με την οικογένειά του, που δήλωσε άγνοια για το τι είχε συμβεί. Αμέσως σήμανε συναγερμός, ενώ η οικογένεια κάλεσε μια φορά στο κινητό του 54χρονου. Το τηλέφωνο ήταν ακόμη ανοιχτό εκείνη την ώρα, αλλά «σίγησε» από εκείνη τη στιγμή και μετά.

Λίγα λεπτά αργότερα, όμως, η Πυροσβεστική ειδοποιήθηκε να επέμβει καθώς δύο αυτοκίνητα καίγονταν στο δρόμο προς τον οικισμό Καλέσσα, κοντά στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Επρόκειτο για μία BMW και ένα αγροτικό, που κάηκαν, ωστόσο, ολοσχερώς. Όπως εκτιμάται, το ένα αυτοκίνητο το είχαν χρησιμοποιήσει για να «κλείσουν» το όχημα του επιχειρηματία, ενώ στο δεύτερο, κατά πάσα πιθανότητα τον επιβίβασαν αρχικά, μέχρι να φτάσουν στο σημείο όπου έκαψαν και τα δύο αυτοκίνητα και εξαφανίσθηκαν με άλλο.

Ο επιχειρηματίας είχε πέσει σε καλοστημένη ενέδρα. Αφού τον ακινητοποίησαν,  τον έβγαλαν δια της βίας από το όχημά του, τον επιβίβασαν σε άλλο και εξαφανίστηκαν.

Οι δράστες έβαλαν φωτιά και στα δύο αυτοκίνητα για να εξαφανίσουν τα ίχνη τους. Οι κάτοικοι της περιοχής, που είδαν τον πυκνό καπνό, ειδοποίησαν την Πυροσβεστική και αμέσως έφτασαν δύο οχήματα με οκτώ πυροσβέστες που έσβησαν τις φλόγες. Όμως, τα οχήματα είχαν ήδη καταστραφεί και πλέον εξετάζονται από ειδικούς της Εγκληματολογικής Υπηρεσίας, σε μια προσπάθεια να βρεθούν τυχόν αποτυπώματα και ίχνη γενετικού υλικού, τόσο στα αυτοκίνητα, όσο και στον περιβάλλοντα χώρο. Ωστόσο, το γεγονός ότι στην περιοχή έβρεχε, περιορίζει σημαντικά τις ελπίδες για κάτι τέτοιο.

Όλο αυτό το διάστημα, οι απαγωγείς Λεμπιδάκη κινούνταν με μεγάλη προσοχή και έχοντας λάβει μαθήματα από τα λάθη που έκαναν άλλοι «συνάδελφοί τους» στο παρελθόν, είχαν θέσει συγκεκριμένους όρους ακόμη και για τα χαρτονομίσματα που επρόκειτο να δοθούν ως λύτρα. Ζητούσαν συνολικά 100 εκατ. ευρώ, από τα οποία τα πενήντα εκατομμύρια να δοθούν σε μικρής αξίας χαρτονομίσματα, χρησιμοποιημένα και όχι της ίδιας σειράς. Προσπαθούσαν με τον τρόπο αυτό να ελαχιστοποιήσουν την πιθανότητα να καταγραφούν τα χρήματα και να προδοθούν στη συνέχεια από τα ίχνη των χαρτονομισμάτων, όπως έγινε στο παρελθόν: Για παράδειγμα, το ξήλωμα της συμμορίας Παλαιοκώστα που είχε απαγάγει τον βιομήχανο Γιώργο Μυλωνά, ξεκίνησε από την Κρήτη, όταν εντοπίστηκαν χαρτονομίσματα των 100 ευρώ, τα οποία ξόδευε αφειδώς  ένας από τους συνεργούς, σερβιτόρος στο επάγγελμα, ο οποίος ξαφνικά, από το πουθενά, αγόρασε τοις μετρητοίς ένα πολυτελές τζιπ.

Η οικογένεια Λεμπιδάκη, μια κρητική οικογένεια με ισχυρούς δεσμούς ανάμεσα στα μέλη της και με χαμηλό κοινωνικό προφίλ, όλο αυτό το διάστημα ήταν ουσιαστικά «απομονωμένη». Άνθρωποι από το ευρύτερο κοινωνικό της περιβάλλον έλεγαν ότι όλα τα μέλη της βρίσκονταν στα όρια της ανθρώπινης ψυχικής αντοχής, καθώς προσπαθούν να αντέξουν σε ένα θρίλερ που εξελισσόταν σε δύο επίπεδα: Το πρώτο, σ΄εκείνο της κράτησης του ανθρώπου τους, υπό άγνωστες συνθήκες και με την απειλή για τη ζωή του να είναι υπαρκτή κάθε λεπτό που περνά. Το δεύτερο, στην προσπάθεια να ξεπερασθούν τα εμπόδια και να καταφέρουν να συγκεντρώσουν τα χρήματα: Οι κανόνες των capital controls δεν έχουν προβλέψει εξαιρέσεις για περιπτώσεις που από τα χαρτονομίσματα εξαρτάται κυριολεκτικά, άμεσα και καταλυτικά μια ζωή. Για το λόγο αυτό ζητήθηκε η παρέμβαση αρχικά της Τράπεζας της Ελλάδας και ακολούθως και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για να γίνει «by pass» στους περιορισμούς της κίνησης κεφαλαίων.  Μια σειρά από γραφειοκρατικά εμπόδια είχαν οδηγήσει σε  μια απίστευτη αλληλογραφία και ατελείωτες  συνεννοήσεις μεταξύ των εμπλεκομένων.

Οι απαιτήσεις των απαγωγέων

Οι απαγωγείς, όπως έχει αποκαλύψει το Πρώτο ΘΕΜΑ, απαίτησαν αρχικά το ιλιγγιώδες ποσό των 100 εκατομμυρίων ευρώ για να «συμβιβαστούν» τελικά στα 50 εκατομμύρια, ποσό που η οικογένεια εκτίμησε ότι θα κατάφερνε να συγκεντρώσει με κάθε τρόπο. Ωστόσο, δεν μπορεί να γίνει ανάληψη τέτοιων ποσών από λογαριασμούς.

Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η απαγωγή του 54χρονου διευθύνοντος συμβούλου της εισηγμένης στο χρηματιστήριο εταιρείας Πλαστικά Κρήτης, σήμανε γενικός συναγερμός. Το στίγμα της κινητοποίησης είχε δώσει ουσιαστικά από την επομένη ημέρα της απαγωγής ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Τάξης Δημήτρης Αναγνωστάκης, ο οποίος επισκεπτόμενος τότε το Ηράκλειο, είχε δηλώσει ότι καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για να έχει αίσια έκβαση η υπόθεση.

Οι δράστες απέφυγαν την επικοινωνία με την οικογένεια με τρόπους που σε άλλες υποθέσεις στο παρελθόν είχε αφήσει ίχνη των «συναδέλφων τους», ή ακόμη περισσότερο, είχε οδηγήσει στους ίδιους: Για παράδειγμα, στην περίπτωση του επιχειρηματία Γιάννη Ζώνα που είχε μείνει όμηρος στα χέρια των απαγωγέων του επί δύο μήνες (είναι έως τώρα η απαγωγή που έχει τραβήξει χρονικά περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη) οι δράστες είχαν επικοινωνήσει πολλές φορές με τον πατέρα του θύματος, από τον οποίο απαιτούσαν αρχικά 1 δισ. δραχμές και πήραν τελικά το ένα τρίτο του ποσού σε δολάρια, από τα ίδια καρτοκινητά τηλέφωνα. Τότε δεν δηλώνονταν ακόμη στο όνομα των χρηστών τους, ήταν ανώνυμα, αλλά το στίγμα τους οδήγησε τελικά στους δράστες της απαγωγής. Ο Παλαιοκώστας, πάλι, στην απαγωγή Μυλωνά είχε επιλέξει να αφήσει σημείωμα με τις απαιτήσεις του μέσα στο αυτοκίνητο του βιομηχάνου το οποίο είχαν εγκαταλείψει ο ίδιος και οι συνεργοί του, αμέσως μετά την αρπαγή του επιχειρηματία στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης.

Στην περίπτωση Λεμπιδάκη οι απαγωγείς επέλεξαν την ασφαλέστερη για εκείνους επικοινωνία μέσω μηνυμάτων. Οι δράστες μάλιστα, τόσο με τις απαιτήσεις τους που κατανοούν και οι ίδιοι ότι δεν είναι εύκολο να ικανοποιηθούν από τη μια στιγμή στην άλλη, όσο και με τις αραιές επικοινωνίες, έδειξαν ότι ήταν προετοιμασμένοι για μια μακράς διάρκειας κράτηση του 54χρονου χημικού- μηχανικού και επιχειρηματία.

Η διακριτική στάση της Αστυνομίας

Τον πρώτο λόγο στην υπόθεση, όπως συμβαίνει σε κάθε υπόθεση απαγωγής, είχε η οικογένεια του θύματος. Ο ρόλος της αστυνομίας καθ’ όλο το διάστημα που το θύμα βρίσκεται στα χέρια των απαγωγέων είναι να παρακολουθεί διακριτικά, να συγκεντρώνει στοιχεία και να «χαρτογραφεί», αλλά ουσιαστικά αυτός ο χρόνος είναι «παγωμένος».

Από τις πρώτες κιόλας ώρες που έγινε γνωστή η απαγωγή του Μιχάλη Λεμπιδάκη κλιμάκιο έμπειρων αξιωματικών βρέθηκε στην Κρήτη, ενώ η υπόθεση παρακολουθείται στο υψηλότερο επίπεδο στην αστυνομία. Για την αστυνομία θεωρείται σχεδόν δεδομένο ότι το θύμα κρατείτο κάπου στην Κρήτη και όχι απαραίτητα σε απομονωμένη και ορεινή περιοχή. Την ίδια ώρα, ξεσκονίζονται όλοι οι φάκελοι παλαιών υποθέσεων για τον εντοπισμό κοινών στοιχείων στο modus operandi σε συνδυασμό με πρόσωπα που έχουν «απασχολήσει» στο παρελθόν και πλέον βρίσκονται εκτός φυλακής (αν και για τη συμμετοχή και το σχεδιασμό μιας τέτοιας επιχείρησης οι ιθύνοντες νόες δεν είναι απαραίτητο να είναι έγκλειστοι).